Column

Art is in the eye of the beholder

Zonda ging ik naar een bijeenkomst waar Anton Corbijn geïnterviewd gaat worden door Bart Chabot. Dat gegeven op zich is al interessant, want Anton Corbijn staat niet bekend als prater en Bart Chabot is bijna niet te stoppen. 

Maar de reden dat ik ging is omdat ik fan ben van Anton Corbijn. Ik heb hem als fotograaf leren kennen door U2, waar ik groot fan van ben. 

Toen ik studeerde had ik een abonnement op het muziekblad OOR. In elke editie stond toen een foto gemaakt door Anton Corbijn. Ik haalde die foto's uit het blad en hing ze op aan een muur. Uiteindelijk had ik een muur vol met foto's, zwart-wit foto's. Natuurlijk hing U2 daar ook tussen. Maar ook mijn meest favoriete foto van Corbijn: die van Miles Davis. Prachtig in eenvoud. 

Niks is zo subjectief en persoonlijk als wat mooi is. Waar ik mij compleet kan verliezen in een schilderij kan een ander er langs lopen en zijn schouders ophalen en het niks waard vinden. Dat is ook wat kunst zo mooi maakt.

Ik heb 2 favoriete schilders: Keith Haring en Wassily Kandinsky. Allebei kleurrijk en uitbundig in hun kunstwerken. Ik word daar gewoon heel vrolijk van. 

Een werk van Kandinsky heb ik helaas nog nooit in het echt mogen bewonderen. Erg jammer, maar dat gaat zeker nog wel eens gebeuren.

Keith Haring heb ik wel in het echt mogen zien en aanraken zelfs. In het Museum voor Hedendaagse Kunst in Antwerpen heeft Keith in 1987 een muurschildering gemaakt. In het museumcafe. Je kunt er gewoon bij, je kunt het aanraken en beleven. Als ik in Antwerpen ben, ga ik niet weg voor ik een bezoekje aan dat museumcafe heb gebracht, ik moet dan even naar "Keith". Ja mijn adoratie gaat ver :). 

Wat ik wel heel jammer vind is dat je Keith Haring op allerhande voorwerpen tegenkomt, tot koffiezetapparaten aan toe. Het lijkt bijna een massaproduct te zijn geworden. En dat is eigenlijk een belediging voor de creativiteit van Keith Haring. Al zal hij er zelf misschien geen moeite mee gehad hebben, ik heb dat wel...

Waar ik in schilderkunst van uitbundig hou, is dat met fotografie juist het tegenovergestelde. Het liefst zie ik de foto's in zwart-wit en zou eenvoudig mogelijk. Less is more. 

Dit geldt overigens ook voor beeldhouwkunst. Hoe minder details, hoe mooier ik het vind.

Wat kunst is is voor iedereen ook persoonlijk. Een leuk voorbeeld vind ik de "pindakaasvloer" van Wim T Schippers. Is dat kunst of is dat verspilling van eten en ( dus ) verwerpelijk en zeker geen kunst?

Ik vind het wel kunst. Alleen al omdat het zoveel discussie oproept. En dat is voor mij ook 1 van de taken van kunst.

Ik ga stuiteren bij Anton Corbijn!

Fijne zondag

Juul