Wanneer Eddie Flynn als advocaat wordt gevraagd om Carrie, de vrouw van een seriemoordenaar, te vertegenwoordigen, twijfelt hij sterk. Eddie wil namelijk alleen onschuldigen vertegenwoordigen, en alles wijst erop dat Carrie wist van de daden van haar man. Toch geeft Eddie haar het voordeel van de twijfel. De echte seriemoordenaar, de Zandman, loopt immers nog vrij rond. Toch weet hij dat dit geen makkelijke zaak gaat worden. En dat weet de Zandman ook. En hij is tot alles in staat om zijn vrouw te beschermen.
De boeken rondom advocaat Eddie Flynn zijn zogenaamde rechtbank-thrillers, waarin Flynn alles op alles zet om zijn cliënten vrij te krijgen. Steve Cavanagh zelf was voordat hij auteur werd mensenrechtenadvocaat en betrokken bij een aantal spraakmakende zaken. In Nederland brak hij door met zijn boek ‘Dertien’, wat overigens al het 4e deel is van de serie. De boeken kun je trouwens prima los lezen, dus het maakt eigenlijk helemaal niets uit met welke je begint. Ik zou je zelfs aanraden om niet met het eerste deel, ‘De verdediging’, te beginnen want die vond ik persoonlijk wat saai en heb ik zelfs niet uitgelezen. Gelukkig las ik die pas nadat ik ‘Dertien’ en de standalone ‘Verdraaid’ had gelezen en ik helemaal overtuigd was van zijn kunnen.
Dus begin gewoon in welk deel dan ook en laat je overtuigen!
‘De handlanger’ is alweer het 7e deel van de Eddie Flynn serie en weer een geweldig boek. Het duurt wel even voordat er vaart in komt, maar ook het onderzoekgedeelte, wat juist zo kenmerkend is voor de boeken, is interessant en er wordt duidelijk naar een climax toegewerkt. De race tegen de klok is duidelijk voelbaar en het eind verrast. Wat ik zelf persoonlijk wat minder vond waren de perspectiefwisselingen waarbij we door de ogen van de Zandman kijken en de dagboekfragmenten van Carrie, maar aan de andere kant houdt het het ook afwisselend. Tevens wordt er gebruik gemaakt van korte hoofdstukken dus je leest ook weer snel door de (voor mij minder interessante) stukken heen.
Wat ook leuk is dat detective Bloch, Eddie’s rechterhand, een grote rol heeft in dit boek, en naast Eddie Flynn zeker een interessant personage is om te volgen. De schrijfstijl van Steve Cavanagh is vlot en zonder te veel uitweidingen. Cavanagh deinst er ook niet voor terug om zo nu en dan één van zijn eigen hoofdrolspelers te laten sneuvelen en dat maakt het boek qua spanning nog interessanter. Persoonlijk vond ik het niet het beste deel van de serie, maar aangezien ik deel 1 helemaal niet zo kan waarderen, maakt dat eigenlijk helemaal niets uit. Eddie Flynn is voor mij een personage waar ik voorlopig nog geen genoeg van kan krijgen.
Ik heb dan ook weer van het boek genoten en kijk weer reikhalzend uit naar een volgend deel. In de tussentijd vermaak ik me wel met de delen van de serie die ik nog niet gelezen heb, maar red ik het niet om die uit te lezen voordat er weer een nieuw boek verschijnt, dan weet ik ook dat dat geen enkel probleem is.
4 inktpotjes
Jolanda
Geen opmerkingen:
Een reactie posten