30 messteken van Rob Stoker

Boek: 30 messteken
Auteur: Rob Stoker
Uitgeverij: Kleine Uil
publicatiedatum: maart 2016

Achterflap
Het is de nachtmerrie van alle ouders: je kind verliezen. Het overkwam Rob Stoker in werkelijkheid. Zijn dochter Kim werd door haar vriend Arjan op gruwelijke wijze vermoord. In een niets verhullend verhaal beschrijft hij de hel waar hij en zijn gezin doorheen zijn gegaan in de drie jaar volgend op de moord. In het openhartige boek 30 messteken beschrijft Rob Stoker de verwarring, het verdriet en de woede na de moord en de toenemende frustratie tijdens de rechtsgang. 'Tijdens de zitting zou ik als enige in de zaal zitten, terwijl mijn familie achter het glas moest plaatsnemen. Op de publieke tribune, waar dus ook de familie en vrienden van Arjan zouden zitten. Ik vond het een afschuwelijke gedachte dat ik tijdens de verhoren waar de meest gruwelijke details aan bod zouden komen, niet naast mijn vrouw en kinderen kon zitten. Ik zou dus zelf geen steun kunnen krijgen, maar wat ik nog erger vond, ik zou ook niet mijn dochter of zoon even kunnen vasthouden als het zwaar zou worden. En dat het zwaar zou worden, hadden we inmiddels wel in de smiezen.' In hoeverre overschaduwt de rouw over zijn dochter zijn eigen relatie, hoe functioneer je nog als docent? Hoe blijf je overeind als vader van je andere twee kinderen? Het zijn deze grote vragen waar Rob Stoker op een eerlijke manier over schrijft.

Het boek geschreven door de vader van Kim Stoker komt binnen. Al zijn boosheid, verdriet, teleurstelling ten opzichte van alles wat er gebeurd nadat zijn dochter doodgestoken in de flat is gevonden. Ook ik heb na jaren werken met criminele jongeren geen al te hoge pet op van ons rechtssysteem en na dit boek gelezen te hebben is alle vertrouwen helemaal weg. Wat moet deze man allemaal doormaken naast al zijn pijn om de dood van zijn dochter ,ook nog eens hoe justitie handelt en fouten maakt. De hulpverlening die de daad van de moordenaar (de vriend van zijn dochter) proberen te verklaren met PDD NOS (hij kon er niets aan doen), de moordenaar die opeens zich niets meer herinnert van die avond, het zwartmaken van zijn dochter (ze ging allang vreemd), het wel of niet bij elkaar mogen zitten in de rechtszaal van Rob en zijn familie, het aankondigen van de rechercheurs dat ze iets komen vertellen en de ouders 1,5 in de stress zitten en de politie het vertellen gewoon even een week uitstelt. Het is afgrijselijk wat deze man en zijn dierbaren hebben moeten meemaken.
Achterop staat dat het rauw, schokkend en liefdevol is en daar kan je bijna geen woord verder aan toe voegen.

Beoordelen met hoe je dat normaal bij een boek doet, wil of kan ik niet.
Lees het en verbijster je.