Auteur: Michael Griesbach
Uitgever: HarperCollins
Gepubliceerd: Juli 2016
Het Verhaal
Amper twee jaar na zijn vrijlating uit de gevangenis waar hij achttien jaar had gezeten voor een verkrachting waar hij niet bij betrokken was, staat Steven Avery terecht voor de moord op journaliste Teresa Halbach. Heeft hij het dit keer wel gedaan, of probeert de lokale politie hem er in te luizen?
Geen serie werd dit jaar zo veel besproken als Making a Murderer - de misstanden in het Amerikaanse rechtssysteem en de tragische persoon Steven Avery, maar bovenal de partijdigheid in de zaak: van de betrokken strafpleiters, rechters en juryleden, én van de documentairemakers. De onschuldige moordenaar vertelt hoe het wél zat en vult de hiaten die de documentaire achterliet.
De Auteur
Michael Griesbach was een van de openbaar aanklagers van justitie in Steven Avery's verkrachtingszaak in 1985. Met zijn boek geeft hij inzicht in het Amerikaanse rechtssysteem en onderzoekt hij of de Amerikanen nog steeds vasthouden aan het bekende gezegde: 'Innocent until proven guilty'. Hij woont in Manitowoc County met zijn vrouw en vier kinderen.
Wat ik ervan vond
Wie meer wil weten over de zaak Theresa Halbach, kan De Onschuldige Moordenaar heel rustig laten liggen. Dit boek gaat namelijk vooral over de verkrachting waarvoor Steve Avery onterecht achter de tralies verdween. Hoewel deze zaak ook aandacht kreeg in de Netflix-documentaireserie Making A Murderer, meet voormalig openbaar aanklager Michael Griesbach de zaak uitgebreid uit in de eerste delen van zijn boek. Je leert hiermee niets nieuws, hooguit elke vloek en zucht die tijdens de verkrachtingsrechtzaak geuit is. Alleen daarin klopt de belofte van dit boek. Hiaten worden niet bepaald gevuld, maar wat de Netflix-serie je niet vertelde over deze zaak komt ruim aan bod. En dat had nou niet gehoeven. Persoonlijk vind ik dat Griesbach niet alleen duidelijk schrijft als een advocaat – die je met veel langdradigheid, onnodig detail, aannames en herhaling probeert van zijn standpunt te overtuigen – maar ook dat hij de intelligentie van zijn lezers onderschat. Hij vertelt in de kern weinig nieuws; zijn conclusies heb je zelf ook kunnen trekken tijdens het bekijken van de Netflix-documentaireserie.
Ik heb dit boek juist opgepakt met het idee dat mensen alles leuk kunnen vertellen in een serie als Making A Murderer en het materiaal zo aan elkaar kunnen plakken dat het hen in het gelijk lijkt te stellen, maar dat je daarmee maar één kant van het verhaal hoort. Misschien heb ik het helemaal mis, maar ik denk dat ik hierin niet de enige ben.
Met het schrijven van dit boek had Griesbach de kans om zijn kant van het verhaal te vertellen. In plaats daarvan herhaalt hij vooral de dingen die je al wist en komt de zaak Halbach pas in het laatste gedeelte van het boek ter sprake, heel summier voorzien van zijn persoonlijke ervaring. Bij elkaar genomen gaan misschien 50 bladzijden over Theresa Halbach.
En dat is het dan. Met meer laatste hoofdstukken (Epiloog, Nawoord, Dankwoord, enzovoort) dan de derde Lord of the Rings-film slotscènes had, sluit Griesbach een boek af dat met heel veel woorden weinig nieuws verteld. De vele lovende recensies verbazen me dan ook. Het enige waar ik het een beetje mee eens kan zijn is dat Griesbach duidelijke taal gebruikt in plaats van vakjargon. Leest vlot? Meeslepend?
Het enige dat mij eigenlijk duidelijk geworden is uit De Onschuldige Moordenaar, is wederom dat iedereen graag een graantje meepikt als een criminele zaak ‘hot’ wordt. En daar hoeven ze niet eens
goed in te zijn. Het boek wordt toch wel verkocht.
Plot: 2
Originaliteit:2
Spanning: n.v.t.
Schrijfstijl: 2
Psychologie: 2
Leesplezier: 2
Conclusie: Maar 2 sterren voor een boek dat de plank finaal misslaat.
Yfke Brandhout
Geen opmerkingen:
Een reactie posten