Zomer van Lis Lucassen

Over de schrijfster: 

Onder het pseudoniem Lis Lucassen schrijft thrillerschrijfster Olga Hoekstra (1980) dark romance en new adult. In het dagelijks leven werkt ze als journalist en communicatiemedewerker. Haar dystopische verhaal Het Tribunaal eindigde op de derde plaats in de Dystopia Schrijfwedstrijd. Die novelle werd gepubliceerd in de dystopische young adult-bundel In opstand. 

Lis is een dromer en romanticus en fantaseert al zolang ze zich kan herinneren over Grote Liefdes en klein leed. Haar eigen Grote Liefde kwam ze tegen tijdens haar studie en met hem beleefde ze haar eigen liefdesverhaal, inclusief een ‘ze leefden nog lang en gelukkig’. Als Lis niet aan haar eigen verhalen schrijft, leest ze. Grote voorbeelden zijn J. Lynn, Jessica Sorensen en – van eigen bodem – Lisette Jonkman. Lis woont vlak aan de Duitse grens samen met haar man, twee prachtige dochters en twee boosaardige katten. 

Achterflap:  

De wereld lag aan Audrey's voeten, maar de druk bleek te groot en ze moest gedwongen afscheid nemen van haar zangcarrière. Nu vier jaar later is het tijd voor een comeback. Alleen is Audrey het vertrouwen in zichzelf kwijt. Iedere noot die ze zingt, voelt als bedrog en de meeste tijd kan ze alleen optreden als ze pillen heeft geslikt en amper doorheeft dat ze bestaat. Wanneer ze Alec ontmoet, maakt hij er geen geheim van compleet voor haar te willen gaan. Maar alleen als zij bereid is zichzelf helemaal aan hem te geven. Alec is vastbesloten zijn leven op de rails te houden nu hij weer op vrije voeten is. Maar op een fatale avond knalt alles kapot wat hij zo zorgvuldig heeft opgebouwd. Samen met Audrey slaat hij op de vlucht, maar hun reis wordt veel meer dan ze voor ogen hadden. 

Mijn mening: 

Een cover met een zwoele foto, de romantiek spat al van de buitenkant van het boek af. Zomer is het derde deel in een new adult serie. Aangezien ik Hitte en Razend ook allebei in no time uit had, deze mij beiden enorm goed bevielen qua schrijfstijl, maak ik me daar nu totaal geen zorgen om.  

De delen zijn prima los te lezen, elk boek gaat over verschillende hoofdpersonen, er zijn wel steeds wat oude bekenden die even langs komen maar het is totaal geen probleem als je hen nog niet hebt ontmoet.  

Audrey leeft onder een enorme prestatiedruk, haar moeder, tevens manager is vast van plan Audrey terug aan de top te krijgen. Ze heeft een paar jaar geleden een talentenprogramma gewonnen maar vanwege stemproblemen is haar carrière op een laag pitje komen te staan. Moeder Angela heeft echter totaal geen boodschap aan wat Audrey wil en stippelt een mooie toekomst uit, houdt hierbij totaal geen rekening met Audrey. Ik bestempel haar als egoïstisch, asociaal en onverantwoordelijk. 

Alec is een jongen die een moeizame jeugd heeft gehad, als hij in een pleeggezin terecht komt waar ze ook niet het beste met hem voor hebben, belandt hij in een jeugdinrichting. Het is bizar en triest te lezen dat deze jongen zich daar het veiligst heeft gevoeld.  

De paden van Alec en Audrey kruisen elkaar en er is direct een enorme aantrekkingskracht voelbaar. Helaas lukt het Alec niet zich aan de regels te houden en het stel neemt, zonder elkaar goed te kennen, een rigoureuze beslissing door samen te vluchten.  

Ze groeien tijdens deze periode steeds dichter naar elkaar toe en de passie spat van elke bladzijde. 

Lis Lucassen schrijft haar verhalen met zoveel gevoel dat ik van de eerste tot de laatste bladzijde mee leef en bijna continu een aangenaam gevoel in mijn buik ervaar. 

Buiten de romantiek en het verdriet lukt het haar in mijn ogen ook om er een boodschap in te leggen. 

Hoe opmerkelijk was het eigenlijk dat de waarheid een reactie ontlokte, een leugen al lang niet meer? 

Geef mensen een tweede kans, blijf ze niet veroordelen op hun handelen in het verleden, kijk verder dan de buitenkant, neem vooral de moeite om naar een ander te luisteren. 

In dit deel vond ik de rol van moeder Angela typerend, hoe is het mogelijk je dochter zo te gebruiken om er zelf beter van te worden.  

Wat ik verder heel mooi in het verhaal vond passen was de onvoorwaardelijke vriendschap tussen Alec en Rowan, zij heeft hem ondanks alles nooit laten vallen, heerlijk gevoel lijkt me dat voor Alec. 

Zomer is wederom een new adult die me van de eerste tot de laatste bladzijde heeft laten genieten. 

Wat mij betreft mogen er nog velen volgen. 

Zomer is voor mij 4,5 ster waard! 

Bianca