Wat een duistere wereld vol gruwelijke wezens en boosaardige faeries.
Holly Black heeft blijkbaar al meerdere
avonturen geschreven die zich in de faerie wereld afspelen. Deze serie schreef
ze al voor de bekende Erfhame trilogie maar werd pas later vertaald.
‘Water’ is voor mij de eerste ontmoeting met
deze auteur en ik ben heel erg benieuwd of ik ga houden van de start van deze
urban fantasy reeks.
Kaye Fierch is niet zoals iemand anders. Naar
school is ze amper geweest en ze drinkt, rookt en is vrij egoïstisch. Doordat
ze opgroeide bij een moeder die droomt van een carrière in een muziekgroep
heeft ze geen gewone jeugd gekend. Rondzwerven en haar moeder helpen als ze
dronken was en een baan hebben om bij te dragen in het onderhoud waren de
normaalste dingen.
Op haar zestiende verhuizen ze naar
Pennsylvania naar haar oma en wat haar vooral blij maakt is dat ze dan haar
vriendin Janet terug ziet.
Eerst voelt ze zich weer een vreemde eend in
de bijt. Ze is niet echt sociaal en nogal veel bezig met zichzelf maar dan komt
de grote omwenteling. Wanneer ze een knappe jongen redt wordt ze ongewild deel
van een heftige machtsstrijd.
Stilaan wordt duidelijk hoe bijzonder dit
meisje wel is en al snel blijkt dat niets is zoals het lijkt. Samen met
onverwachte bondgenoten en vijanden komt ze terecht in een op het eerste zicht
lieflijke wereld maar deze is wreed geworden door de vreselijke schepsels die
allen uit zijn op macht en genot.
Holly Black schildert een palet van
boosaardige magische wezens en ook elfen zullen na dit boek nooit meer dezelfde
zoetsappige ideeën bij me oproepen. Haar universum is duister, de avonturen van
Kaye zijn gevaarlijk en sommige scènes zijn ronduit gruwelijk.
In het begin moet ik wennen aan de
afstandelijke Kaye maar hoe verder het verhaal vordert hoe meer ik over haar te
weten kom. Stukje bij beetje worden vreselijke zaken opgehelderd en komt de
echte Kaye naar buiten.
Roiben en Corny vind ik erg complexe en
fascinerende personages en stilaan word ik meegenomen in de fantasie van Holly
Black.
‘Water’ is soms wat chaotisch maar de twists
en beeldende schrijfstijl samen met de worldbuilding en de intrigerende
karakters betoveren me uiteindelijk toch. Hoewel dit niet het juiste woord is
want alles is zo intens en donker in deze inktzwarte wereld die doordrenkt is
van slechte magie.
Kaye ontdekt al snel dat vertrouwen op deze
nare magische plaats geen goed idee is. Kan ze uiteindelijk iemand echt haar
hart schenken en zichzelf zijn?
Na 'Water' ben ik benieuwd naar 'Bloed' omdat
ik heel graag nog meer wil vertoeven in deze grimmige maar magnifieke locatie. ‘Water’
is ontzettend fantasierijk en duister en ondanks enkele mindere puntjes wil ik
meer ontdekken van deze bestseller auteur.
3,5 Inktpotjes
Fany
Geen opmerkingen:
Een reactie posten