Cover
Het plaatje op de cover vind ik eenvoudig maar wel leuk. Door de kleuren die
gebruikt zijn vind ik persoonlijk te flets en springt deze, zoals andere Hamley
covers, jammer genoeg niet uit.
Verwachting
Ik verwacht een spannende feelgood met toch een vleugje romantiek en hopelijk
niet al te voorspelbaar.
Het verhaal
Hanne (afkorting van Hanneke) woont in een klein appartement midden in de stad.
Ze heeft een baan waar ze een hekel aan heeft en ook nog de pech dat dit
niet echt goed betaald waardoor ze haar best moet doen om rond te komen.
Gelukkig heeft ze een aantal vriendinnen waar ze regelmatig een borrel mee
drinkt. Hanne heeft al even een vriend en haar vriendinnen zijn erg nieuwsgierig
naar hem want kennis hebben ze nog niet met hem gemaakt. Wanneer Hanne weer
vragen van haar vriendinnen krijgt over Quinten escaleert het en gaat Hanne
boos naar huis.
Wanneer Hanne wordt verzocht om bij een notaris langs te komen over de
nalatenschap van haar oud buurvrouw, hoort Hanne dat de vrouw haar een
vakantiehuis in de Ardennen heeft nagelaten.
Samen met haar moeder Els gaat Hanne op onderzoek uit en samen komen er achter
dat ze een grote villa van Mathilde heeft geërfd. Door de overtuigingskracht van
haar moeder beginnen ze een bed en breakfast in de Ardennen. Maar zijn de
plaatselijke bewoners wel blij met hun komst?
Hanne vind ik net zoals haar vriendinnen vooral in het begin van het verhaal
erg naïef. En ik vind dat Hanne in sommige situaties, zeker in het begin van
het verhaal, pittiger had mogen zijn. Gelukkig ontwikkelt haar personage zich
gaandeweg het verhaal, komt ze beter voor zichzelf op. Ze heeft zelfs het lef
om iemand op te zoeken en de waarheid te vertellen.
De romantiek is in deze feelgood volop aanwezig, het had van mij wel iets
minder gemogen. De spanning tussen Hanne en haar vriendinnen en de mannen die
Hanne haar pad kruisen hadden wel wat pittiger mogen zijn. Ik vond het af
en toe te klef. Een fikse ruzie of een catfight was niet verkeerd geweest.
Kaat de Kock heeft een plezierige schrijfstijl waardoor het verhaal vlot
wegleest en mij een aantal fijne leesuren bezorgd. Ik geef ‘Winter in de
B&B’ dan ook 3 inktpotjes.
Jacqueline
Geen opmerkingen:
Een reactie posten