De 21-jarige Moira Llewelyn woont samen met haar broer Dai, zus Tabitha (Tabby) en haar ouders in Penmaenmawr, Wales. Ze studeert kunstgeschiedenis (parttime) en werkt in een klein hotel.
Zus Tabby is een praktiserende Wiccan en wil met Halloween een ritueel uitvoeren om in contact te komen met hun overleden grootouders.
Ze gaan met zijn drieën naar Meini Hirion, een steencirkel op de hoogvlakte achter de klippen van Penmaenmawr. Het ritueel verloopt daar niet helemaal zoals verwacht.... Ze komen tegelijkertijd terecht in een land buiten de tijd waar ze een jongen ontmoeten die gevangen zit in een cirkel. Moira voelt heel sterk dat hij ongevaarlijk is en dat hij hulp nodig heeft. Nadat ze de jongen geholpen hebben, keren ze weer terug in de gewone wereld.
Moira droomt hierna vaker over Hayko, zoals de jongen blijkt te heten, en zij voelt een enorme verbondenheid met hem die zij niet kan verklaren. Wie is hij en waarom keert hij steeds terug in haar dromen?
Jen Minkman heeft een mooi verhaal geschreven over een jonge vrouw die zich wat verloren voelt. Een gevoel wat Moira in het begin wat moeilijk kan plaatsen. Ze heeft ADHD en slikt daar medicijnen voor. In verband met de ADHD is ze ook parttime gaan studeren, iets waarvan vriendje Patrick alleen maar bevestigt dat dat beter voor haar is. Nog beter zou zijn is stoppen met studeren, gaan werken, samenwonen en kinderen krijgen. Dat is iets wat Patrick nog beter uit zou komen en het liefst zou zien. Hij gaat geen mogelijkheid uit de weg om Moira voor te houden dat ze momenteel boven haar kunnen bezig is. Moira voelt zich beperkt en afgestompt, maar heeft geen idee wat ze moet doen.
En dan is daar Hayko. De jongen die ze alleen in haar dromen tegenkomt. Dromen die steeds vreemder worden, uitgebreider. Ze leert steeds meer over hem, maar vooral over zichzelf. Langzaam verlegt Moira haar grenzen en komt ze voor zichzelf op.
Ondertussen probeert ze samen met haar broer en zus achter de betekenis van de dromen te komen en dan met name achter de identiteit van de jongen. Hij heet Hayko maar wie is hij en wat heeft hij met Moira te maken?
De makkelijkste weg kiezen is niet altijd de juiste. Wat een ander goed voor je vindt, is niet per se wat ook echt goed voor je is. Dat is iets wat alleen jij zelf kunt bepalen. Alleen jij kunt je grenzen aangeven en die ook verleggen, ongeacht of een ander het daarmee eens is of niet. En dat is moeilijk.
Een uitermate fijn geschreven verhaal met een bovennatuurlijk tintje, dat op zo'n manier gebracht wordt dat het toegankelijk is voor iedereen. Ik heb even op Google Maps gekeken waar Penmaenmawr precies ligt en als je denkt dat dat een ingewikkelde plaatsnaam is, dan stel ik voor dat je ook even gaat kijken ;-) Een betere setting had Jen niet kunnen kiezen, het past perfect. Alle personages zijn goed uitgewerkt, de een wat minder dan de ander, maar dat is precies naar gelang hun rol in het verhaal. Het leest heerlijk weg en je hebt het boek uit voor je er erg in hebt. Ik heb genoten van Het laatste licht, een absolute aanrader!
Schrijfstijl: 5
Plot: 4
Spanning: 3
Psychologie: 4
Leesplezier: 5
Originaliteit: 5
4,5 sterren voor Het laatste licht
Miriam
Miriam
Geen opmerkingen:
Een reactie posten