Er bestaat een positieve spiraal tussen het leesgedrag en de leesvaardigheid. Mensen die vaak fictieboeken lezen, zien hun leesvaardigheid stijgen. Als gevolg daarvan worden ze zelfverzekerder over hun leescompetenties, waardoor ze weer vaker gaan lezen in hun vrije tijd. Daarop nemen hun tekstbegrip en woordenschat weer toe.
Zo konden we lezen op de Leesmonitor nadat deze week weer de discussie oplaaide of je literatuur moet lezen omdat het beter zou zijn of dat je gewoon lekker moet lezen waar je zin in hebt. Ik kom uit een tijd dat stripboeken niet mochten en je op school uit een zeer beperkte boekenlijst bij Nederlands mocht kiezen. Ik was er altijd al van overtuigd dat iemand beter iets kan lezen wat hij leuk vindt en dus het plezier van lezen ontdekt. Ja, mensen moeten af en toe uitgedaagd worden eens wat anders te proberen. Geldt op de meeste gebieden: boeken, eten, mensen, enz.. Maar dat literatuur je verheven maakt boven ander soort lezers ergert mij mateloos. Waarom? Omdat ik literatuur leuk vind en vaak heel mooi (maar wat is het vaak ook gezwam) ben ik intelligenter?
Mensen die dat vinden en zich zelf dus beter voelen , zijn ietwat sneu. Natuurlijk moet je lekker genieten van de literatuur als dat je ontroert of anders raakt. Maar joh als mensen gelukkig worden van vijftig tinten of de Donald Duck...lekker doen.
Wees jezelf en lees wat je zelf leuk vindt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten