Vertaler: Johan Bos
Uitgeverij: Podium
Otto vindt op de keukentafel van zijn afgelegen boerderij in Saskatchewan een afscheidsbrief van zijn vrouw. Etta heeft besloten dat ze nog voor haar dood – ze is tweeëntachtig – de oceaan wil zien. Ze begint te lopen: het is nog 3232 kilometer tot de kust. Otto ging ooit zelf op reis, om te vechten in een ver land. Nu Etta weg is, krijgen de demonen uit de oorlog weer vat op hem. Hun buurman Russell volgt vastberaden het spoor van Etta, zijn heimelijke grote liefde. En James, tja, die moet je op papier ontmoeten.
Etta & Otto & Russell & James is een bijzondere roman die met zijn originaliteit boven andere romans uittorent. De roman is doordrenkt met metaforen en diepere, filosofische boodschappen die het boek laten schitteren. Toch lijkt het alsof er zo veel in zit dat het onmogelijk lijkt alle door de auteur erin gestopte pareltjes te herkennen, erkennen en waarderen.
‘Ik word er niet verdrietig van,’ zei Etta. ‘Ik word kwaad. Ik wil dingen doen en nog meer dingen doen en er nooit mee ophouden. Als we iets doen, leven we en als we leven, dan winnen we, toch?’
‘Etta, laten we vanavond gaan dansen.’
‘Oké, ja.’
En deze uitspraak, beste lezer, maakt haar pelgrimstocht zo ontroerend. Ze is oud en dement, maar toch neemt ze de grote stap om de zee te gaan bezoeken. En waarom? Niet enkel omdat ze nog nooit de zee gezien heeft, maar om een andere reden. Welke dat is, mag iedereen voor zichzelf invullen. Emma Hooper heeft een unieke schrijfstijl die erg prettig is, waarbij ze genoeg ruimte laat voor interpretatie, zodat het één verhaal is, maar tegelijk leest iedere lezer een ander verhaal.
De liefde voor Otto zit zo diep bij Etta dat ze in de demente, overweldigend emotionele momenten tijdens de tocht de pijn van Otto voelt. De pijn die hij heeft geleden in de oorlog. Ze kan zichzelf en Otto niet uit elkaar houden. Ze zijn letterlijk één. Wat een foutje in het boek leek, was een zo bedoeld stukje tekst dat het boek van onschatbare waarde maakte.
Etta loopt de tocht met de eenzame coyote James, met wie ze gesprekken voert. Is hij er echt? Ja. Zijn de gesprekken echt? Misschien. Misschien is het projectie van haar interne dialogen. In verhalen kan immers alles. Dit is nog een van de elementen die Emma Hooper zo mooi, zo meeslepend weet over te brengen.
Dit alles terwijl Otto thuis zijn draai probeert te vinden. Russell, zijn vriend, vindt het laf dat hij Etta zo heeft laten gaan. Hij zou haar, zijn stiekeme Grote Liefde, nooit laten gaan en hij gaat haar dan ook achterna. Otto beseft dat dit een reis is die Etta zelf moet maken en respecteert dat. Daarom zet hij zijn leven voort, schrijft hij brieven naar haar die ze bij terugkomst kan lezen. Hij houdt zichzelf bezig, herontdekt dingen, heeft haar lief van een afstand. Het is bijna niet in woorden te vatten hoe prachtig hun relatie is.
Etta & Otto & Russell & James is een modern sprookje dat je altijd zal bijblijven.
4,5 ster
Plot 4,5
Leesplezier 4,5
Schrijfstijl 5
Originaliteit 5
Psychologie 5
Geen opmerkingen:
Een reactie posten