Interview met de zusjes Van Gastel

 

Céla van Gastel is het pseudoniem van de zussen Chantal (1980) en Priscilla (1983).Chantal van Gastel brak in 2008 door met haar debuutroman Zwaar verliefd! en wist daarmee een groot lezerspubliek te veroveren. Daarna verscheen bestseller op bestseller.

 

In 2016 debuteerden Chantal en Priscilla als auteursduo met Zonder jou, een spannende roman over een twaalfjarige gewetenloze jongen. In maart 2021 verscheen hun tweede boek Vaarwel Roscoe, een spectaculaire roman vol emotie over Roscoe Mulder, een multigetalenteerde superster die onverwachts overlijdt en de wereld in shock achterlaat; vooral zijn grote liefde Livia en zijn broer Rafael. De optie voor de filmrechten van deze roman is al vóór verschijning genomen door de makers van Zwaar verliefd! en Ik wist het.

Naast schrijven houden ze van alles wat creatief is. Daaruit is IJVR ontstaan.

 

Bronnen zijn chantalvangastel.nl

Facebook, Instagram, andere blogs, internet,...

Zonder jou ging over een gedragsstoornis, Vaarwel Roscoe over rouw en prestatiedruk. Dit zijn toch best heftige onderwerpen. Willen jullie ook net deze boeken samen schrijven?

 

Wij kunnen samen heel lange en diepgaande gesprekken voeren, en dat is waarschijnlijk waar de keuze voor dit soort thema’s vandaan komt. Het zijn onderwerpen die ons bezighouden in het dagelijks leven. Uiteindelijk ontstaat daaruit een idee voor een boek.

 

Hoe kom je op de naam Roscoe? En de andere personages hun naam?

 

We hebben over de naam Roscoe langer nagedacht dan we gewend zijn. Ik denk dat je het misschien wel een beetje kunt vergelijken met de keuze voor een naam voor je kind. Het moet passen. We hebben wat verschillende namen in gedachten gehad, maar de naam Roscoe bracht het personage tot leven. Vanaf dat moment kan je je geen andere naam meer voorstellen, en ís dat gewoon zijn naam. Voor Roscoe zochten we een naam die iets tijdloos heeft, en toch ook iets nieuws.

Eigenlijk kiezen we alle namen op gevoel. Livia en Rafael hebben ook iets klassieks, maar passen tegelijk heel erg in het nu. Het past bij de sfeer van het boek.

 

De combinatie tussen licht en donker zie ik terug in Vaarwel Roscoe. Het is een psychologische roman over rouw en hoewel dit een beladen thema is, is het toch geen zware kost. De roman is met een bepaalde lichtheid omgeven en de rode draad van de liefde zorgt voor een fijn gevoel wanneer je het weglegt. Is dit bewust zo gedaan of is deze frisheid spontaan ontstaan doordat Chantal meestal luchtigere boeken over liefde schrijft zodat het er gewoon ingeslopen is?

 

Het is een bewuste keuze geweest, maar wel eentje die ons makkelijk afgaat, mede omdat Chantal dit zo makkelijk uit de pen laat vloeien. Het is een manier om de lezer een adempauze te geven in het heftige verhaal. Hierdoor is het een heel fijn verhaal om te lezen, ondanks de zwaardere thema’s. Maar er zit meer achter dan leesplezier. Donker en licht bestaan naast elkaar, kunnen zelfs niet zonder elkaar bestaan. Zo is het leven. Rouw is de prijs die we betalen voor liefde wordt weleens gezegd, en dat is hoe het is. Het verdriet in Vaarwel Roscoe komt voort uit de liefde van de personages voor Roscoe.

 

Dit boek is compleet anders geworden tijdens het schrijven. De brieven bleven maar kregen andere invulling. Ik zag dat er oorspronkelijk een structuur, plot was dus is deze dan aangepast doordat de karakters over het verhaal beslist hebben tijdens het schrijven?

 

De plot van het verhaal is gebleven zoals we die in gedachten hadden, maar we hebben het in iets andere vorm verteld door Livia en Rafael de hoofdvertellers te maken. Daardoor zijn we nog meer de diepte in gegaan, konden we nog dichter bij Roscoe komen. En hieruit zijn nieuwe verhaallijnen voortgekomen die we anders niet hadden kunnen beschrijven.

 

Wie zien jullie in de cast van de film van Vaarwel Roscoe en waarom?

 

Het is heel moeilijk om daar al iets over te zeggen, maar we hebben al wel onze ideale Roscoe in gedachten, en hij is ook enthousiast over het verhaal. Wat we bij boekverfilmingen inmiddels al een beetje geleerd hebben, is om niet teveel vast te houden aan het beeld dat wij zelf van personages hebben. Dat is eigenlijk zinloos, want het is onmogelijk om iemand te vinden die precies voldoet aan het beeld dat je in je eigen hoofd hebt gevormd. Daarnaast heeft elke lezer zijn eigen beeld bij een personage, dus uiterlijk zegt helemaal niets. Het gaat om de uitstraling en energie van een acteur. Dat hij iets brengt waardoor je opeens gelooft: dat is hem!

Soms is dat juist iemand van wie je het helemaal niet verwacht had.

 

Hoe hebben jullie afscheid genomen van dit boek toen het klaar was?

 

Eerlijk gezegd hebben we dat nog steeds niet gedaan. Het verhaal en deze personages zitten heel diep bij ons.

Chantal: Ik ben al begonnen aan een nieuwe roman, en dat helpt om het een beetje los te laten. Maar zodra ik aan Roscoe denk, iets op social media post over het boek, of een stukje van het verhaal teruglees, bijvoorbeeld door een fragment te delen, dan ben ik weer terug in die wereld. Dat heb ik ook met mijn andere boeken, maar niet zo intens als met Roscoe. In april heb ik nog een extra brief van Livia aan Roscoe geschreven voor zijn verjaardag. Het verhaal zal ons nooit loslaten, denk ik.

 

Wat wordt jullie nieuwe gezamenlijke project na Vaarwel Roscoe?

 

We hebben inmiddels een non-fictie boek geschreven over schrijven en creativiteit in het algemeen. En we hebben ook ideeën voor een nieuwe roman. Daarnaast houdt de verfilming van Vaarwel Roscoe ons natuurlijk bezig. Heel gaaf is dat. En Chantal werkt aan een soloroman.

 

Hebben jullie in deze rare coronatijd misschien nog meer samen gebrainstormd en gediscussieerd?

 

We hebben het afgelopen jaar haast geen andere mensen persoonlijk gezien dan elkaar, dus we zijn erg op elkaar aangewezen geweest. Ons werk heeft ons zeker geholpen om die tijd op een creatieve, constructieve manier door te komen.

 

IJVR is jullie speeltuin voor creativiteit. Ik las jullie missie en heb gevoel dat de vier kernwoorden creëren, expressie, verbinden en respect mee verwerkt zijn in Vaarwel Roscoe. Jullie zijn ook creatieve geesten dus is het idee voor het hoofdpersonage misschien mee vorm gegeven door jullie ervaringen?

 

Jazeker, heel veel wat Roscoe bezighoudt herkennen wij ook in onszelf. Veel mensen die creatief zijn, ervaren ook die keerzijde ervan. Om kunst te maken, in welke vorm dan ook, moet je heel veel binnenlaten en dat geldt zowel voor positieve als negatieve emoties. Je kunt niet kiezen wat je wel voelt en wat niet. Dat maakt kwetsbaar.

 

Art, boeken en schrijven zie ik dan op jullie inspiratieplatform. Zijn er nog uitbreidingen waarvan jullie dromen?

 

We willen nog meer samenwerkingen aangaan met andere creatieve makers en misschien ooit een digitale leeromgeving creëren. Een jaarlijks IJVR-event lijkt ons ook heel leuk.

 

 

Voor Priscilla

 

Priscilla bij Zonder jou las ik ergens dat jij de plot twists bedacht, bij Vaarwel Roscoe kwam het idee van jou. Ben jij meer de bedenker en Chantal de doener dan bij jullie projecten of is dit gewoon toeval?

 

We zijn allebei evenveel doener in ons schrijfproces. De reden dat de ideeën voor onze gezameljke projecten vaak van mij komen, is denk ik omdat de ideeën van Chantal meestal soloromans van haar worden. Mijn ideeën bespreek ik met haar, en als het bij ons allebei gaat leven dan komt daar een boekidee uit voort. Op dat moment stapt Chantal ook het bedenkproces in, dus uiteindelijk is onze inbreng heel gelijkwaardig.

 

 

Priscilla, voel jij je na dit tweede boek nu ook schrijver of toch nog steeds niet?

 

Ook schrijver is een heel accurate omschrijving, denk ik. Ik ben iemand die zich snel verveelt en nieuwe uitdagingen zoekt. Alleen schrijver zijn, geeft mij niet de voldoening die ik zie bij Chantal. Ik wil me ook op andere manieren artistiek uiten, bijvoorbeeld door visuele kunst.

 

Ben jij nog steeds de planner in jullie schrijfduo?

 

Sinds we samen schrijven, is Chantal ook wat planmatiger geworden in haar werk. Ik vind het bedenken leuker dan het daadwerkelijk uitwerken, dus vandaar dat ik graag veel vooruit plan, zodat al die ideeën al losjes in een kader staan.

 

Priscilla jij bent loopbaancoach. Was dit altijd jouw droom of hoe is de idee ontstaan?

 

Loopbaancoaching was het onderdeel van mijn werk als HR-functionaris waar ik de meeste voldoening uit haalde, dus heb ik me daar in gespecialiseerd. Ik merkte dat ik mensen kon helpen met de dingen waar ik zelf ook mee worstelde. Past wat ik doe wel bij wie ik echt ben? Mensen kiezen vaak om allerlei praktische redenen voor een baan, en op de lange termijn merken ze dan dat ze last krijgen van burn out, of bore out verschijnselen. Het kost soms veel tijd en energie om te ontdekken wie je bent, wat je wilt, wat je goed kan en wat je voldoening geeft.

 

Heb je een boodschap voor mensen in deze rare tijd?

 

Ik hoop dat we door deze moeilijke tijd meer belang gaan hechten aan de dingen die écht belangrijk zijn in het leven. En dat we als mensheid ook onze plek op deze aarde beter leren kennen en inzien hoe belangrijk het is dat we goed voor onze planeet zorgen. Dit virus maakt duidelijk hoe kwetsbaar we zijn.

 

Voor Chantal

 

Ik zag dat je rechten studeerde maar je studies stopte. In niets leek de wereld op de geweldige Ally McBeal Serie. Ik ben ook nog steeds fan van deze serie en wou ooit ook rechten studeren. Wat was jouw reden en waarom ben je er uiteindelijk mee gekapt?

 

Dat ik schrijver wilde worden, was iets wat ik op onbewust niveau altijd wel voelde, maar ik dacht niet dat het haalbaar zou zijn. Dus ik heb op praktische gronden gekozen. Het is een studie waar je heel veel kanten mee op kan. Het was een veilige keuze, eigenlijk. Ik dacht vooral aan de baangarantie, en ik had een beetje het Ally McBeal plaatje in mijn hoofd. Maar het waren natuurlijk de verhalen achter de rechtzaken die me aanspraken in die serie. Ik ben met de studie gestopt omdat ik me uiteindelijk geen voorstelling kon maken van mezelf als jurist. Ik kon de motivatie er niet meer voor opbrengen om daar naartoe te werken.

 

Heeft corona je terug meer tot bij de kern van het schrijven gebracht ?          

 

Schrijven is wel een beetje mijn reddingsboei geweest. Ik heb altijd een eigen wereld om in te ontsnappen, en dat had ik eigenlijk iedereen gegund het afgelopen jaar. Gelukkig hebben we films, boeken, muziek, kunst. Dat heeft me echt geholpen.

 

Voor Priscilla en Chantal

 

 

Als je samen with no limits een nieuw project mag bedenken, wat zou dat zijn.. Je hebt alle tijd, geld, verbeelding, er is geen corona… Niets is te gek…

 

Eigenlijk doen we precies wat we willen, maar als er geen praktische beperkingen zouden zijn, zouden we het allemaal nog grootser willen aanpakken. Onze boeken nog grootser lanceren, ook in het buitenland bijvoorbeeld. En zelf de verfilmingen produceren.

 

Chantal jij vult het stukje voor Priscilla in en andersom.

Priscilla    

 

- haalt rust uit... natuur en lezen

- ziet inspiratie… overal om zich heen

- wil nog graag... veel moois creëren

- droomt nog van... boekvertalingen

- kijkt uit naar... de boekverfilming van Roscoe

- is voor mij... een bondgenote voor het leven!

 

Chantal

 

- kijkt op naar… mensen die positief activistisch zijn

- durft niet… auto te rijden.

- hoort graag… complimenten (en JP Saxe ☺)

- is mijn… grootste supporter en soulsister!

- is nooit... pessimistisch