Ik ben een eiland van Tamsin Calidas

 

 

‘Ik ben een eiland’ is geschreven onder pseudoniem. Het is nietsontziend en laat zien hoe het voor deze vrouw was om zich bijna voortdurend een buitenstaander te voelen.

 

Tamsin woont in Londen in het hippe Notting Hill maar eigenlijk is ze hier niet gelukkig. Samen met haar kersverse echtgenoot Rab besluit ze om naar een ruig Schots eiland in de Hebriden te verhuizen. Ze kopen Hector's Croft en ondanks het vervallen huis en het trotseren van allerlei obstakels lijken ze een rustig en idyllisch leven tegemoet te gaan. Het sprookje verandert al snel in een nare droom en wordt uiteindelijk zelfs een beproeving.

Rab en zij vervreemden van elkaar en door hun onopgeloste kinderwens gaan ze uiteindelijk uit elkaar. Tamsin besluit ondanks het gevoel van niet welkom te zijn op dit eiland vol tradities verbeten door te gaan. De inheemse bevolking vergeeft het haar echter nooit dat zij op grond wonen die volgens de gewoonten aan een ander toebehoort en ze wordt geconfronteerd met pesterijen en tegenwerking.

 

Wanneer ze na het vertrek van Rab en een trauma ook fysiek kapot is verdiept haar vriendschap met Cristal zich. Door deze vrouw voelt de eenzame Tamsin zich eindelijk welkom en haar leven lijkt mooier te worden. Het lijkt ongelooflijk maar dan slaat het noodlot opnieuw ongenadig toe. Dit is het begin van de totale vervreemding en eigenlijk ook afzondering van Tamsin. De vervallen boerderij blijft haar grote liefde maar om haar verdriet te verwerken trekt ze zich meer en meer terug in het woeste landschap. Gelukkig besloot ze om terug op te krabbelen en opnieuw te beginnen.

 

‘Ik ben een eiland’ is meedogenloos en laat me voelen hoe het is om er totaal alleen voor te staan. Dit is een autobiografisch boek en het laat zien dat de werkelijkheid vaak erger is dan fictie. Hoe de bevolking het nieuwe koppel behandelde was ruw en zonder respect.

Het is dan ook niet te verwonderen dat het Schotse eiland op zijn zachtst gezegd niet zo blij was met dit verhaal.

 

‘Ik ben een eiland’ is een boek over de onverbrekelijke band van deze stoere dame met de natuur en dieren. Haar liefde voor hen wordt haar vangnet en uiteindelijk haar reddingslijn. De auteur beschrijft haar rouwgevoelens, eenzaamheid en de worsteling met zichzelf zonder franjes en vol detail.

 

Tamsin Calidas heeft haar spirituele reis waar ze doorging prachtig beschreven. Ja, het is traag en de landschappen en natuurelementen zijn erg uitgebreid omschreven en toch maakt dit deel uit van de sfeer van dit boek. Het is een indrukwekkend en eerlijk verslag.

 

Dit boek maakt duidelijk dat hoe diep je pijn ook is er altijd ruimte is voor veerkracht. Eerst moet je door diepe dalen en de emoties toelaten maar daarna wacht je waarschijnlijk een nieuw begin. Dit gevoelige boek moet je rustig aan lezen waardoor je telkens opnieuw geïnspireerd wordt.

 

Ik ben een eiland maakt me stil.

 

4 Inktpotjes

Fany