Ik hoop dat voor ‘Het Moezelmeisje’ de druiven niet zo zuur zijn als die waar de moezelwijn van gemaakt was in 1981, ik werkte toen op een Rijnvaartschip en tijdens die Rijnreis deden wij ook het prachtige plaatsje Cochem aan. Tijdens een van de vele reizen kwam er een wijnboer daar aan boord om de gasten verschillende moezelwijnen te laten proeven. Jemig, ik was net 18 en wat vond ik die wijn zuur.
‘De wijn
kan dus best wrang zijn.’
Hopelijk is de alcoholvrije wijn die
Emma wil gaan maken op de wijnboerderij van haar familie wel lekker zoet. Want
met dat idee heeft Emma contact gezocht met haar broer Nico. Haar vader en Nico
zijn 15 jaar geleden van de een op de andere dag vertrokken en ze hebben elkaar
nooit meer gezien. Of dat in dit geval erg is, gezien wat er allemaal in het
gezin is gebeurd, is maar de vraag want vaderlief kon onder andere zijn handjes
niet thuis houden. Wanneer Emma haar stoute schoenen heeft aangetrokken en
onverwachts bij Nico voor de deur staat is hij natuurlijk erg verbaasd. Wanneer
hij vol trots Emma rondleidt op de wijnboerderij vervalt hij al snel in zijn
oude treiterende gedrag wat hij vroeger ook altijd deed. Is Emma zo verstandig
genoeg om daar niet op te reageren?
Een dag later, wanneer Emma een
zakelijke afspraak heeft met Nico komt hij niet opdagen. Wanneer Emma haar
moeder snikkend aan de telefoon krijgt begrijpt ze al snel dat er wat
vreselijks met Nico is gebeurd, hij ligt namelijk in coma. Emma is vastbesloten
en neemt samen met haar moeder intrek in het huis van Nico om het bedrijf
draaiende te houden en haar eigen alcoholvrije wijn te ontwikkelen. Dit klinkt
makkelijker dan dat Emma denkt, zeker ook wanneer de groep druivenplukkers
willen weten waar hun vriendin is gebleven. Emma begint zich zorgen te maken,
haar broer in ziekenhuis, een druivenplukster vermist, wat gebeurt er allemaal
op de wijnboerderij in Cochem???
Emma haar personage heeft littekens
door alles wat ze vroeger in het gezin heeft meegemaakt en is niet zonder reden
naar Cochem vertrokken. Stukje bij stukje wordt door de auteur op een spannende
en meeslepende wijze onthuld wat er vroeger allemaal is gebeurd, hoe dit Emma
heeft gevormd en wat dit met haar heeft gedaan. Het is een rollercoaster aan
emoties. Een ding heeft ze nooit kunnen begrijpen waarom haar broer Nico, die
ouder is, haar nooit heeft geholpen. Maar ze wil hoe dan ook het gemanipuleer,
uitbuiting en mishandeling stoppen!
Angelika, de leidster van de
druivenplukkers, gaat op zoek naar haar vriendin Olga. Door Olga heeft ze haar
vaderland Roemenië achter zich gelaten en met de groep druivenplukkers het
avontuur aangegaan. Voor Cochem zijn ze al op vele plaatsen geweest waar ze
druiven hebben geplukt maar nergens zijn ze zo slecht behandeld dan hier. Olga
was kort voor haar verdwijning de huishoudelijke hulp van Nico geworden.
Angelika maar ook de groep wil weten waar Olga is gebleven en Angelika zorgt
ervoor dat zij in het huis voor Emma komt te werken. Wanneer Emma er achter
komt dat Henk de opzichter, dit zomaar niet toestaat en daarvoor een
tegenprestatie van Angelika verwacht, steekt Emma daar een stokje voor en
probeert het vertrouwen van Angelika te winnen.
‘De nacht
geeft geuren prijs die de zon overdag laat verdampen.’
Marelle Boersma heeft ‘Het Moezelmeisje’ onderverdeeld
in vele korte hoofdstukken. Per personage, per gebeurtenis en soms zelfs
meerdere dagdelen van een dag. Gezien de vele personages, welke goed zijn
beschreven, ben ik blij met de korte hoofdstukken want er komen veel actuele
kwesties langs. Ik vind het echt knap van de auteur hoe ze zoveel kwesties en
gebeurtenissen in dit verhaal heeft kunnen verwerken. De verhaallijnen lopen
goed in elkaar over en vormen een geweldig verhaal met een verrassend einde!
Daarnaast weet Marelle Boersma mooie zinnen maar ook rake zinnen te maken
waardoor de emotie’s de soms heftige angstige of boze
maar soms ook hele mooie ontroerende stevig bij mij binnen komen. ‘Het Moezelmeisje’ krijgt
van mij dan ook 4 Inktpotjes!
Jacqueline
Geen opmerkingen:
Een reactie posten