Titel: Buiten bereik
Auteur:Iris Boter
Uitgeverij: Luitingh - Sijthoff
Recensie door Baukje
Waardering: 3,5 kraaien
Achterflap
Als haar man Daniël en hun zwijgzame zoontje Jonas niet terugkomen van hun gezamenlijke vakantie, gaat Katja tevergeefs op zoek. Ze roept de hulp in van Steven, Daniëls compagnon op zijn werk, en dan ontdekt ze dat hij al twee maanden eerder is ontslagen. Een paar dagen later stopt er een taxi voor de deur, waar alleen Jonas uit stapt. Hij is niet in staat om te vertellen wat er is gebeurd. Van Daniël is nog steeds geen spoor te bekennen…
De cover
Een jongetje waarvan slechts zijn voeten zichtbaar zijn. Wat we wel van hem zien is zijn schaduw.
Mijn mening
De cover intrigeert me. Vooral door wat ik niet zie. Hij is niet revolutionair of spectaculair maar dat hoeft ook niet. Met deze afbeelding kun je goed zien dat er zoiets bestaat als de kunst van het weglaten. In de winkel zou mijn oog ernaartoe getrokken worden.
Het verhaal
De man van Katje, Daniel, gaat samen met hun zoontje Jonas op vakantie maar zij keren niet terug op het afgesproken tijdstip. Ze vraagt Steven haar te helpen en dan hoort Katja dat Daniel al maanden geleden gestopt is met werken bij het bedrijf dat hij en Steven samen hebben opgezet.
Katja probeert haar hoofd erbij te houden en gaat zo rustig mogelijk aan de slag met haar zoektocht naar haar man en kind, maar haar zorgen nemen toe. Tot het moment dat Jonas in een taxi voor het huis wordt afgezet. Het jochie, dat anders is dan de meeste kinderen, kan niets vertellen over wat er gebeurd is en waar zijn vader is. Hierdoor wordt het raadsel alleen maar groter.
Mijn mening
Het verhaal wordt verteld in wisselende perspectieven waardoor je als lezer niet alleen steeds meer te weten komt wat er gebeurd is, je komt ook veel te weten over de verschillende personages. Deze vertelvorm gaat ten koste van de spanning echter is het een grote meerwaarde voor de psychologische kant van het boek.
Wat me raakte in dit verhaal is de goede uitwerking van de gevoelens van beide ouders waar het de gedragsproblemen van hun zoon Jonas betreft. Ze houden van het jongetje maar worstelen ook met hem. Hierdoor worden ook het gedrag en de gevoelens die losstaan van hun kind, geloofwaardiger.
Ook de andere personages zijn goed en geloofwaardig uitgewerkt. Je hoeft ze niet te mogen echter ga je wel begrijpen waarom ze hun beslissingen nemen. Dit heeft Boter goed gedaan.
Prettig zijn de korte hoofdstukken. Dit komt de leesbaarheid ten goede.
Jammer zijn een aantal gebeurtenissen die meer op het einde van het boek plaatsvinden. Daarover meer vertellen zou teveel weggeven, maar soms was het niet helemaal geloofwaardig. De vele cliffhangers en plotwendingen echter maken dit wel weer goed.
Schrijfstijl 4
Leesplezier 5
Spanning 3
Plot 2
Originaliteit 4
3,5 sterren
dinsdag 10 december 2019
dinsdag 3 december 2019
‘Mijn moeders strijd’ van Murat Isik

‘Mijn moeders strijd’ beschrijft de onvermoede emancipatiestrijd van Murat Isiks moeder Aynur: van haar geboortedorp Baltaş tot haar jaren in de Bijlmer, waar ze nog altijd woont en werkt. Mijn moeders strijd is een prachtig, ontroerend portret van Isiks moeder, zijn inspirator en grote voorbeeld.
Begin jaren vijftig wordt Murat Isiks moeder Aynur geboren in een arm Zaza-dorp in Oost-Turkije. Haar ouders investeren alles in hun zoon – hun hoop voor de toekomst –, hun dochters zullen immers worden uitgehuwelijkt. Na een verwoestende aardbeving verhuist Aynur in 1966 naar Izmir, waar haar broer haar tewerkstelt als huishoudelijke hulp, waardoor ze tegen haar zin het huis moet verlaten. Door keer op keer de door hem gekozen huwelijkskandidaten af te wijzen, komt ze voor het eerst in verzet. Tot de druk zo hoog oploopt dat ze wel moet trouwen en ze begin jaren tachtig terechtkomt in de Amsterdamse Bijlmer, waar ze sociaal geïsoleerd raakt.
Tegen alle verwachtingen in besluit Aynur zich te emanciperen, waardoor ze zich van de vrouwen en moeders in haar omgeving onderscheidt. Waarom deed ze dat en voor wie voerde ze haar strijd? En welke invloed heeft schrijver en vrouwenactivist Duygu Asena op haar gehad?
Een mooi en raak portret van een heel sterke vrouw. Vol respect. Heel persoonlijk. Gedurfd en eerlijk. Openhartig. Kwetsbaar. Kort maar krachtig. Relativerend. Ingetogen. Prachtige taal. Directe schrijfstijl. Een en al liefde.
Isik verdient alle lof voor de manier waarop hij dit essay heeft vormgegeven. Migratie, integratie, emancipatie. Drie woorden die vandaag de dag nogal beladen zijn. Drie woorden die een zekere somberheid en moedeloosheid uitstralen. Niets van dit alles is het geval bij Isik. Dit werkje levert een overtuigend positivisme af. Het is een hoopgevend verhaal geworden. Wat vooral weet te te raken, is de trots die van elke pagina afdruipt. En als je het boekje uit hebt, kun je alleen maar besluiten dat die trots heel terecht is.
Hoewel het eigenlijk geen echt essay is, is het in elk geval een prettig leesbaar werkje. Graag gelezen
Jan Rooms
vrijdag 29 november 2019
Bewaring van Graham Norton
Titel: Bewaring
Auteur: Graham Norton
Uitgever: House of Books
Gepubliceerd: November 2016
Het verhaal
Duneen is een rustig dorpje, ver genoeg verwijderd van de grote steden om z'n eigen charme te hebben behouden. Onder de inwoners bevindt zich de zwaarmoedige politieagent PJ, die een eenzaam, monotoon leven leidt en van maaltijd naar maaltijd leeft. Tot nu. Wanneer er een duistere ontdekking wordt gedaan op een bouwplaats bij de oude school, worden er lang verzwegen geheimen geopenbaard en komen oude twisten boven water, en blijkt het rustige, ooit onschuldige en in zichzelf gekeerde dorpje een duistere en inhalige kant te hebben.
De Auteur
Graham Norton (1963) is een Ierse televisie- en radiopresentator, komiek en acteur gevestigd in het Verenigd Koninkrijk. Hij is een van de spraakmakendste talkshow-presentatoren in de UK en The Graham Norton Show heeft ook in Nederland een groot publiek. Bewaring is zijn eerste spannende roman, een vernuftig verhaal over liefde, geheimen en verlies dat de sfeer ademt van Midsomer Murders.
Wat ik ervan vond
Een thriller van de hand van Graham Norton, wat moet je dáár nou van verwachten? Naar The Graham Norton Show kijk ik al jaren, maar dat is nooit genoeg reden geweest om een van Norton’s (autobiografische) boeken te lezen, waar er immers al een aantal van zijn. Met een thriller vind ik het toch een ander verhaal. Dan ben ik nieuwsgierig of iemand als Norton zich kan waarmaken als thrillerauteur.
Spoiler alert: een spannende roman schrijven kan Graham Norton zeker!
Vanaf de eerste bladzijde laat Norton je kennis maken met zijn personages, slaperige types in een slaperig Iers stadje, en dat doet hij goed. Het zijn mensen met hun eigen geschiedenis, typische karaktertrekken en geheimen, die prima uit de verf komen; de enige politieagent die Duneen heeft, de drie zussen die er nooit in slaagden uit Duneen weg te komen en tot elkaar veroordeeld zijn, de alcoholiste voor wie ware liefde niet weggelegd lijkt te zijn…
Laat die goed uitgewerkte personages vervolgens met elkaar in contact komen en je krijgt verrassende, vermakelijke situaties die je niet had kunnen voorspellen en je soms echt in de lach doen schieten. Introduceer er de vondst van een dood lichaam bij en dan wordt het pas echt feest.
Soms duurt een hoofdstuk iets te lang, maar ook daar kon ik me moeiteloos overheen zetten. Over het algemeen houdt de schrijfstijl van Norton er lekker de vaart in, en Duneen is een plek waar het als lezer prettig vertoeven is, dus als je er wat langer moet blijven hangen: who cares?
Norton’s schrijfstijl is sowieso een pluspunt; de stream-of-consciousness van elk personage is lekker pittig en vloeit prima. Deze personages hebben allemaal hun eigen stem (met een vleugje Norton er in, natuurlijk) en een eigen wil. Ondanks de wat makkelijk te voorspellen conclusie van Bewaring weet Norton je via zijn personages zelfs aan het twijfelen te krijgen en op het verkeerde been te zetten voordat het allemaal echt voorbij is.
Of Bewaring nou echt een thriller is, daar wil ik vanaf wezen. Er zijn genoeg momenten geweest dat ik op het spreekwoordelijke puntje van mijn stoel zat, maar net zo vaak voelde Bewaring eerder aan als een goede, humoristische roman. Ik vind niet dat een thriller per sé moet draaien om het succesvol om de tuin leiden van je lezers in een superspannend moordmysterie (al houd ik daar best wel van), maar ik kan bij Bewaring niet beslissen of het nou het een of het ander is.
Ik heb Bewaring uiteindelijk in ieder geval dichtgeslagen met het gevoel een goede spannende roman te hebben gelezen. Gewoon een goed, spannend boek. Zelfs van zijn epiloog werd ik blij.
Beoordeling:
Plot: 3
Originaliteit: 3.5
Spanning: 4
Schrijfstijl: 4
Psychologie: 4
Leesplezier: 4.5
Mijn conclusie is een dikke vier sterren voor Bewaring – thriller of niet. De enige vraag die mij nog rest is: Wanneer komt zijn volgende uit??
Auteur: Graham Norton
Uitgever: House of Books
Gepubliceerd: November 2016
Het verhaal
Duneen is een rustig dorpje, ver genoeg verwijderd van de grote steden om z'n eigen charme te hebben behouden. Onder de inwoners bevindt zich de zwaarmoedige politieagent PJ, die een eenzaam, monotoon leven leidt en van maaltijd naar maaltijd leeft. Tot nu. Wanneer er een duistere ontdekking wordt gedaan op een bouwplaats bij de oude school, worden er lang verzwegen geheimen geopenbaard en komen oude twisten boven water, en blijkt het rustige, ooit onschuldige en in zichzelf gekeerde dorpje een duistere en inhalige kant te hebben.
De Auteur
Graham Norton (1963) is een Ierse televisie- en radiopresentator, komiek en acteur gevestigd in het Verenigd Koninkrijk. Hij is een van de spraakmakendste talkshow-presentatoren in de UK en The Graham Norton Show heeft ook in Nederland een groot publiek. Bewaring is zijn eerste spannende roman, een vernuftig verhaal over liefde, geheimen en verlies dat de sfeer ademt van Midsomer Murders.
Wat ik ervan vond
Een thriller van de hand van Graham Norton, wat moet je dáár nou van verwachten? Naar The Graham Norton Show kijk ik al jaren, maar dat is nooit genoeg reden geweest om een van Norton’s (autobiografische) boeken te lezen, waar er immers al een aantal van zijn. Met een thriller vind ik het toch een ander verhaal. Dan ben ik nieuwsgierig of iemand als Norton zich kan waarmaken als thrillerauteur.
Spoiler alert: een spannende roman schrijven kan Graham Norton zeker!
Vanaf de eerste bladzijde laat Norton je kennis maken met zijn personages, slaperige types in een slaperig Iers stadje, en dat doet hij goed. Het zijn mensen met hun eigen geschiedenis, typische karaktertrekken en geheimen, die prima uit de verf komen; de enige politieagent die Duneen heeft, de drie zussen die er nooit in slaagden uit Duneen weg te komen en tot elkaar veroordeeld zijn, de alcoholiste voor wie ware liefde niet weggelegd lijkt te zijn…
Laat die goed uitgewerkte personages vervolgens met elkaar in contact komen en je krijgt verrassende, vermakelijke situaties die je niet had kunnen voorspellen en je soms echt in de lach doen schieten. Introduceer er de vondst van een dood lichaam bij en dan wordt het pas echt feest.
Soms duurt een hoofdstuk iets te lang, maar ook daar kon ik me moeiteloos overheen zetten. Over het algemeen houdt de schrijfstijl van Norton er lekker de vaart in, en Duneen is een plek waar het als lezer prettig vertoeven is, dus als je er wat langer moet blijven hangen: who cares?
Norton’s schrijfstijl is sowieso een pluspunt; de stream-of-consciousness van elk personage is lekker pittig en vloeit prima. Deze personages hebben allemaal hun eigen stem (met een vleugje Norton er in, natuurlijk) en een eigen wil. Ondanks de wat makkelijk te voorspellen conclusie van Bewaring weet Norton je via zijn personages zelfs aan het twijfelen te krijgen en op het verkeerde been te zetten voordat het allemaal echt voorbij is.
Of Bewaring nou echt een thriller is, daar wil ik vanaf wezen. Er zijn genoeg momenten geweest dat ik op het spreekwoordelijke puntje van mijn stoel zat, maar net zo vaak voelde Bewaring eerder aan als een goede, humoristische roman. Ik vind niet dat een thriller per sé moet draaien om het succesvol om de tuin leiden van je lezers in een superspannend moordmysterie (al houd ik daar best wel van), maar ik kan bij Bewaring niet beslissen of het nou het een of het ander is.
Ik heb Bewaring uiteindelijk in ieder geval dichtgeslagen met het gevoel een goede spannende roman te hebben gelezen. Gewoon een goed, spannend boek. Zelfs van zijn epiloog werd ik blij.
Beoordeling:
Plot: 3
Originaliteit: 3.5
Spanning: 4
Schrijfstijl: 4
Psychologie: 4
Leesplezier: 4.5
Mijn conclusie is een dikke vier sterren voor Bewaring – thriller of niet. De enige vraag die mij nog rest is: Wanneer komt zijn volgende uit??
maandag 25 november 2019
CTRL ALT DELETE van Tamara Haagmans
Wat
verwacht ik van tevoren ?
Ik kreeg de vraag of ik dit boek wilde
lezen en recenseren en vermits ik meestal wel nieuwsgierig ben naar nieuwe schrijvers,
heb ik uiteraard ‘ja’ gezegd. Ik moet eerlijk bekennen dat ik weinig ervaring
heb met Young Adults, en nog niet van boek of schrijfster had gehoord, maar dat
heeft natuurlijk als voordeel dat ik geen specifieke verwachtigen had. Ik begin
dan ook men een volledig open geest aan dit boek!
Ook als de behandeling niet is aangeslagen, heeft het me in elk geval nog iets van tijd opgeleverd, en het inzicht over hoeveel mensen er mee hebben geleefd en dat nog steeds doen.
Mijn recensie :
CTRL ALT DELETE wordt
verteld vanuit 2 standpunten, de jonge danseres Lily, herstellend van
non-hodgkins, ambitieus om haar droom te verwezenlijken om in de clip van een
populaire boysband te mogen dansen, en Jim, ook nog jong, maar toch al zeer
succesvol in de computerwereld, vooral als bedenker en uitwerker van een
bijzonder populair game. Bij hun eerste ontmoeting zijn er tussen de 2 alleen
maar ergenissen, terwijl er toch ook signalen zijn dat beiden voor mekaar zijn
voorbestemd. Het boek neemt ons mee op een rollercoaster van emoties en
gebeurtenissen.
Als niet geroutineerd
lezer van Young Adults was het al vanaf het begin prettig om een
aanknopingspunt te hebben , cosplay is voor mij behoorlijk herkenbaar, met een
volwassen dochter die ook geweldig ‘into princesses’ is, en dan ook regelmatig
volledig uitgedost kinderen probeert op te vrolijken. Tot een jaar geleden zou
ik die wending behoorlijk vreemd hebben gevonden, maar blijkbaar ben ik dus
toch een beetje met de tijd mee...
Wat vooral over Lily en
Jim opvalt in het boek is de kracht en het doorzettingsvermogen en de juistheid
van hun inschattingsvermogen, ondanks hun jonge leeftijd zijn beide toch meer
dan behoorlijk volwassen.
Ik mis haar zo verschrikkelijk dat het pijn doet. Niet die onzin die je in boekjes leest, maar fysieke pijn. Alsof ik me gesneden heb. Erger dan kiespijn. Het is altijd aanwezig, al is het maar op de achtergrond.
Het vertelperspectief
wisselt constant, en bovendien worden er ook af en toe redeijke sprongen in de
tijd genomen, en dat maakt dat het boek bijzonder vlot leest en dat je heel erg
nieuwsgierig bent naar hoe het verder gaat en waar het boek naar toe wil.
Is het een voorspelbaar
verhaal ? Misschien wel, maar eerlijk gezegd heeft me dat in dit verhaal niet
echt gestoord; ik vond het vooral een aangenaam boek, met de nodige emoties en
ondanks het feit dat het meer een young adult is, is het boek toch ook wel een
confrontatie met bepaalde aspecten van de realiteit.
Ik heb CTRL ALT DELETE
alleszins graag gelezen, en geef het boek dan ook met heel veel plezier een
dikke 4 kraaien!
De elf zijn bekend
Voor de negentiende editie van de Jonge Jury lezen dit schooljaar duizenden jongeren tussen de 12 en 16 jaar de Leestips van de Jonge Jury 2020. Tien van deze titels zijn gekozen door het Jonge Jury Boekgenootschap, het elfde boek komt voort uit de Jonge Jury Wildcard Wedstrijd.
Mel Wallis de Vries, die zeven keer de Prijs van de Jonge Jury won, zal vanaf deze editie optreden als ambassadeur voor de Jonge Jury en zich zo inzetten om het leesplezier onder jongeren te vergroten.
Leestips
Jongeren die voor de Jonge Jury lezen kunnen kiezen uit alle origineel Nederlandstalige jeugdboeken die in 2019 zijn uitgekomen. Om de leerlingen en docenten wegwijs te maken in dit grote aanbod hebben de jongeren van het Jonge Jury Boekgenootschap tien Leestips uitgekozen. De elfde Leestip komt voort uit de Jonge Jury Wildcard Wedstrijd.
Op alfabetische volgorde van titel:
De executie – Daniëlle Bakhuis
De geur van groen – Pamela Sharon
Door jou ben ik mij – Hinke van Abbema
Het geheim van de goudenregen – Chris Houtman
IJzerkop – Jean-Claude van Rijckeghem
Match – Buddy Tegenbosch (wildcard)
Mijn held de huurmoordenaar – Coen de Kort
Room Service – Maren Stoffels
Schoolfeest – Simone Kortsmit
Stief – Marion Pauw
Wanhoop – Eva Burgers
Publieksprijzen
Tot 4 mei lezen de jongeren onder begeleiding van hun docent of thuis en stemmen zij vervolgens voor de Prijs van de Jonge Jury 2020. De drie boeken met de meeste stemmen komen op de shortlist, die begin mei bekend wordt gemaakt. Daarnaast kan er gestemd worden voor de Jonge Jury Debuutprijs 2020. De genomineerde titels zijn Dit is hoe het ging (Astrid Boonstoppel), Grondvuur (Mirjam Gielen) en Upgrade (Lara Reims). Beide prijzen worden op 3 juni 2020 tijdens de Dag van de Jonge Jury in TivoliVredenburg te Utrecht uitgereikt.
Mel Wallis de Vries als Jonge Jury-ambassadeur
Meervoudig Prijs van de Jonge Jury-winnaar Mel Wallis de Vries kiest ervoor om naast haar schrijverschap aan de slag te gaan als ambassadeur voor de Jonge Jury en leesbevordering in het algemeen: ’De Jonge Jury heeft een heel speciaal plekje in mijn hart en ik vind het een enorme eer dat we nu gaan samenwerken. Ik heb enorm veel bereikt de afgelopen jaren en ik vind het super dat ik nu iets terug kan doen. Ik kijk ernaar uit om samen met de Jonge Jury nóg meer jongeren enthousiast te maken voor lezen.'
Stichting Lezen en Passionate Bulkboek vinden het fantastisch dat de zeer populaire auteur zich nu als ambassadeur wil inzetten om de jongeren te stimuleren boeken te lezen. Met de toetreding tot het team van de Jonge Jury is het niet meer mogelijk om op de leesboeken van Mel Wallis de Vries te stemmen.
Persbericht
Mel Wallis de Vries, die zeven keer de Prijs van de Jonge Jury won, zal vanaf deze editie optreden als ambassadeur voor de Jonge Jury en zich zo inzetten om het leesplezier onder jongeren te vergroten.
Leestips
Jongeren die voor de Jonge Jury lezen kunnen kiezen uit alle origineel Nederlandstalige jeugdboeken die in 2019 zijn uitgekomen. Om de leerlingen en docenten wegwijs te maken in dit grote aanbod hebben de jongeren van het Jonge Jury Boekgenootschap tien Leestips uitgekozen. De elfde Leestip komt voort uit de Jonge Jury Wildcard Wedstrijd.
Op alfabetische volgorde van titel:
De executie – Daniëlle Bakhuis
De geur van groen – Pamela Sharon
Door jou ben ik mij – Hinke van Abbema
Het geheim van de goudenregen – Chris Houtman
IJzerkop – Jean-Claude van Rijckeghem
Match – Buddy Tegenbosch (wildcard)
Mijn held de huurmoordenaar – Coen de Kort
Room Service – Maren Stoffels
Schoolfeest – Simone Kortsmit
Stief – Marion Pauw
Wanhoop – Eva Burgers
Publieksprijzen
Tot 4 mei lezen de jongeren onder begeleiding van hun docent of thuis en stemmen zij vervolgens voor de Prijs van de Jonge Jury 2020. De drie boeken met de meeste stemmen komen op de shortlist, die begin mei bekend wordt gemaakt. Daarnaast kan er gestemd worden voor de Jonge Jury Debuutprijs 2020. De genomineerde titels zijn Dit is hoe het ging (Astrid Boonstoppel), Grondvuur (Mirjam Gielen) en Upgrade (Lara Reims). Beide prijzen worden op 3 juni 2020 tijdens de Dag van de Jonge Jury in TivoliVredenburg te Utrecht uitgereikt.
Mel Wallis de Vries als Jonge Jury-ambassadeur
Meervoudig Prijs van de Jonge Jury-winnaar Mel Wallis de Vries kiest ervoor om naast haar schrijverschap aan de slag te gaan als ambassadeur voor de Jonge Jury en leesbevordering in het algemeen: ’De Jonge Jury heeft een heel speciaal plekje in mijn hart en ik vind het een enorme eer dat we nu gaan samenwerken. Ik heb enorm veel bereikt de afgelopen jaren en ik vind het super dat ik nu iets terug kan doen. Ik kijk ernaar uit om samen met de Jonge Jury nóg meer jongeren enthousiast te maken voor lezen.'
Stichting Lezen en Passionate Bulkboek vinden het fantastisch dat de zeer populaire auteur zich nu als ambassadeur wil inzetten om de jongeren te stimuleren boeken te lezen. Met de toetreding tot het team van de Jonge Jury is het niet meer mogelijk om op de leesboeken van Mel Wallis de Vries te stemmen.
Persbericht
zaterdag 23 november 2019
Black-out van Lara Reims
Titel: Black-out
Auteur: Lara Reims
Uitgever: Hamley Books
Publicatiedatum: oktober 2019
Recensie door: Jacqueline
Sterren 4,5
Cover
Wat een prachtige en inspirerende cover! Wederom een
hardcover, ik hou ervan. De afbeeldingen op de cover roept bij mij de vraag op
waar Remi is. Is hij nog wel in het Creodroom of toch niet? Ik kan niet wachten
met lezen!
Achterflap
Achterflap
Wat doe je als het leven van een vriend op het spel
staat?
Heel even haal je adem. De race die je hebt gelopen
lijkt ten einde. Maar dan verdwijnt je beste vriend en raak je betrokken bij de
geheimen van een ander. Voor je het weet, ben je weer op zoek.
Rémi probeert nog steeds antwoorden te vinden op zijn
vragen, terwijl hij tegelijkertijd op zoek gaat naar zijn verdwenen vriend. Hij
vertrouwt niemand meer. Maar dan komt er hulp uit onverwachte hoek.
Met behulp van de nieuwste uitvindingen in het
Creodroom komt hij steeds dichter bij de waarheid over zichzelf. Hij slaagt
erin een spoor van zijn vriend te vinden. Maar dan staat zijn wereld opnieuw
stil.
Mijn mening
Mijn mening
Wat weer geweldig verhaal over Rémi, Emma en het
Creodroom van de hand van Lara Reims! Ik heb weer, net zoals van Update (het
eerste deel van de trilogie) genoten van dit boeiende en spannende verhaal.
Lara heeft de personages van Rémi en Emma goed
uitgediept en hun emoties, waar ze mee worstelen, herkenbaar voor een moeder
van 2 kids, goed omschreven. Wat maken die twee wat mee, zijn ze naast het
zoeken naar hun vriend Jérôme ook nog bezig met hun eigen verleden. Verliezen
ze door dat verleden hun vriendschap of is hun band toch zo sterk dat ze de
antwoorden op zaken in het verleden en het heden toch samen proberen op te
lossen?
Er komen net zoals in Upgrade allerlei vernuftige
technologieën voorbij. Over sommige heb je in real life wel eens wat gehoord,
andere zijn gebaseerd op een gadget die al bestaat maar een aantal bestaan echt
niet en dat is maar goed ook. Maar in het Creodroom kan het wel en misschien
ook daar buiten?
Lara krijgt voor Black-Out 4,5 kraaien van mij. Lara heeft in Black-Out de antwoorden gegeven op de vragen die bleven hangen na het lezen van Upgrade. Maar na het lezen deel 2 van deze trilogie kan ik wel zeggen dat Lara mij met dit geweldige verhaal en alle gebeurtenissen weer heeft getriggerd waardoor ik nu nog meer vragen heb dan na het lezen van deel 1. Ik kijk dan ook uit naar Home deel 3 van deze trilogie, die helaas pas in maart 2020 verschijnt. Kon ik nu maar even een reisje in de tijd maken..........
Lara krijgt voor Black-Out 4,5 kraaien van mij. Lara heeft in Black-Out de antwoorden gegeven op de vragen die bleven hangen na het lezen van Upgrade. Maar na het lezen deel 2 van deze trilogie kan ik wel zeggen dat Lara mij met dit geweldige verhaal en alle gebeurtenissen weer heeft getriggerd waardoor ik nu nog meer vragen heb dan na het lezen van deel 1. Ik kijk dan ook uit naar Home deel 3 van deze trilogie, die helaas pas in maart 2020 verschijnt. Kon ik nu maar even een reisje in de tijd maken..........
Spanning: 4.5
Psychologische ontwikkeling personages: 4,5
Leesplezier: 5
Schrijfstijl: 5
Plot: 4,5
Originaliteit: 4,5
dinsdag 19 november 2019
'De belofte van Pisa' van Mano Bouzamour
(4 ****)
Het verhaal: Zijn broer zit in de zware criminaliteit, zijn zussen werken achter de kassa en zijn buurtvrienden hangen doelloos op straat. Sam, thuis Samir genoemd, is echter vastbesloten het vwo te gaan doen en zich te storten op zijn liefde voor klassieke pianomuziek. Waar zijn broer die vrachtwagen vol piano’s vandaan heeft gehaald, wil hij liever niet weten. Diebroer laat hem echter ook een belofte afleggen: Sam moet als enige in de familie zijn vwo-diploma halen.
Thuis worstelt Sam met zijn analfabete en weinig geïntegreerde ouders, die liever hebben dat hij salam aleikum zegt dan goeiemorgen. Ook op het elitaire lyceum kan hij zich lastig staande houden. Buurthuizen en sterrenrestaurants, moskeeën en jetsetfeestjes laten zich niet combineren.Vooroordelen, sluimerende criminaliteit en het onbegrip van zijn familie hem blijven achtervolgen,
Over discriminatie. Over racisme. Over clichés. Over vooroordelen. Over leven tussen twee verschillende werelden. Over cultuurverschillen. Over vriendschap. Over verraad. Over etniciteit. Over identiteit. Over broederliefde.
Een comming of age-verhaal vol drama, onweerstaanbare warmte, humor en seks. Een echte moderne schelmenroman. Een verhaal waar heel veel schwung in zit. Spitse dialogen. Zinnen die doorspekt zijn met swingende Amsterdamse straattaal. Bouzamour jongleert voortdurend met woorden. Met een gezonde dosis zelfspot en een vleug kritiek op de eerste generatie-migranten. Bouzamour kreeg vanuit de Marokkaanse gemeenschap dan ook felle kritiek te verduren naar aanleiding van het boek en geraakte ‘gebrouilleerd’ met een een aantal familieleden en velen beschouwen hem als een ‘nestbevuiler’ :-(
Vrolijke, speelse schrijfstijl. Heel goede dialogen. Beeldend en prachtig woordgebruik. Sterk opgebouwd. Fragmentarisch, maar toch gefocust. Aanvankelijk is het wel even wennen aan het voortdurend springen in de tijd. Nu en dan verrassende wendingen. Sterk geschreven. Wervelend. Knetterend. Rake typeringen. Leest heel gemakkelijk weg. Met een enorme rotrvaart. Een boek waar ik nu eens echt vrolijk van word. Heel grappig en nu en dan ontroerend.
Hier en daar toch ook wat beginnersfouten. Soms is een passage té uitleggerig. Woordherhalingen werken nu en dan storend. Op bepaalde ogenblikken wordt het verhaal wel erg sentimenteel. Soms ligt de symboliek er vingerdik op en zijn bepaalde vergelijkingen wat ver gezocht. Ook het einde lag toch ietwat in de verwachtingen en werd, voor mij althans, een beetje te vlug afgeraffeld. Maar, dit is allemaal in feite een beetje mierenneuken. In vind het een sterk debuut. Voilà! Graag gelezen.
Jan Rooms
Het verhaal: Zijn broer zit in de zware criminaliteit, zijn zussen werken achter de kassa en zijn buurtvrienden hangen doelloos op straat. Sam, thuis Samir genoemd, is echter vastbesloten het vwo te gaan doen en zich te storten op zijn liefde voor klassieke pianomuziek. Waar zijn broer die vrachtwagen vol piano’s vandaan heeft gehaald, wil hij liever niet weten. Diebroer laat hem echter ook een belofte afleggen: Sam moet als enige in de familie zijn vwo-diploma halen.
Thuis worstelt Sam met zijn analfabete en weinig geïntegreerde ouders, die liever hebben dat hij salam aleikum zegt dan goeiemorgen. Ook op het elitaire lyceum kan hij zich lastig staande houden. Buurthuizen en sterrenrestaurants, moskeeën en jetsetfeestjes laten zich niet combineren.Vooroordelen, sluimerende criminaliteit en het onbegrip van zijn familie hem blijven achtervolgen,
Over discriminatie. Over racisme. Over clichés. Over vooroordelen. Over leven tussen twee verschillende werelden. Over cultuurverschillen. Over vriendschap. Over verraad. Over etniciteit. Over identiteit. Over broederliefde.
Een comming of age-verhaal vol drama, onweerstaanbare warmte, humor en seks. Een echte moderne schelmenroman. Een verhaal waar heel veel schwung in zit. Spitse dialogen. Zinnen die doorspekt zijn met swingende Amsterdamse straattaal. Bouzamour jongleert voortdurend met woorden. Met een gezonde dosis zelfspot en een vleug kritiek op de eerste generatie-migranten. Bouzamour kreeg vanuit de Marokkaanse gemeenschap dan ook felle kritiek te verduren naar aanleiding van het boek en geraakte ‘gebrouilleerd’ met een een aantal familieleden en velen beschouwen hem als een ‘nestbevuiler’ :-(
Vrolijke, speelse schrijfstijl. Heel goede dialogen. Beeldend en prachtig woordgebruik. Sterk opgebouwd. Fragmentarisch, maar toch gefocust. Aanvankelijk is het wel even wennen aan het voortdurend springen in de tijd. Nu en dan verrassende wendingen. Sterk geschreven. Wervelend. Knetterend. Rake typeringen. Leest heel gemakkelijk weg. Met een enorme rotrvaart. Een boek waar ik nu eens echt vrolijk van word. Heel grappig en nu en dan ontroerend.
Hier en daar toch ook wat beginnersfouten. Soms is een passage té uitleggerig. Woordherhalingen werken nu en dan storend. Op bepaalde ogenblikken wordt het verhaal wel erg sentimenteel. Soms ligt de symboliek er vingerdik op en zijn bepaalde vergelijkingen wat ver gezocht. Ook het einde lag toch ietwat in de verwachtingen en werd, voor mij althans, een beetje te vlug afgeraffeld. Maar, dit is allemaal in feite een beetje mierenneuken. In vind het een sterk debuut. Voilà! Graag gelezen.
Jan Rooms
Abonneren op:
Posts (Atom)
Zoeken in deze blog
Droom naar de toekomst van Rina Stam
Droom naar de toekomst is het tot de verbeelding sprekende slotstuk van de spirituele Rode Draad Trilogie Flora woont alleen in Spanje...
