Na 'Het zoutpad' is er 'De wilde stilte' waarin Raynor Winn meesterlijk over haar emoties schrijft. Raynor Winn weet dat ze haar man Moth stilaan kwijtraakt aan een hersenziekte. In 'Het zoutpad' lazen we hoe wandelen hem hielp helen. 'De wilde stilte' gaat verder op de plaats waar 'Het zoutpad' stopte en het leert me meer de mens achter de strijd kennen.
Het koppel is nu even niet op stap en heeft
vaste grond onder zijn voeten. Moth lijkt hier gelukkig mee en is zelfs aan een
studie begonnen. Raynor haar ervaring is een ander verhaal. 'De wilde stilte'
toont vooral de wanhoop en worsteling van Raynor. Zij kan immers niet aarden,
slaat een tent op in de woonkamer en lijkt verloren. Aansluiting bij de anderen
lijkt moeilijk en ze zondert zich af totdat ze beslist een reset te doen.
Onverwachte en hartverwarmende gebeurtenissen
zorgen voor nieuwe hoop en uiteindelijk gaat het koppel toch samen met vrienden
een tocht maken in IJsland.
De auteur schrijft opnieuw met gevoel en
gebruikt beeldende zinnen die de natuur tot leven brengen. Raynor Winn heeft
een ander verhaal nu maar betoverd me voor de tweede keer.
Het duurde een tijd om deze review op papier
te zetten doordat ik het boek voor een tweede keer las en de scène rond de dood
van Raynor haar moeder even moest laten bezinken. Die was zo herkenbaar,
realistisch en raakte me tot in het bot.
Wat ik zo mooi vind is de bijzondere
schrijfstijl en de emotie die dit verhaal teweeg brengt. Het lijkt erop dat in
dit boek de focus verschuift van een krachtige naar een kwetsbare Raynor. Haar
innerlijke strijd wordt beschreven en pas als ze besluit haar schrijfproces te
delen komt er een lichtpuntje.
'De wilde stilte' gaat nog meer over
loslaten, aanvaarden en aansluiting zoeken. Door flashbacks wordt duidelijk hoe
Raynor haar jeugd verliep en hoe haar karakter gevormd werd. Het proces van de
wonderlijke relatie tussen het koppel wordt ook duidelijker.
Deze tweede autobiografische roman is puur,
rauw en vraagt naar meer. Het toont mensen met hun ups en downs.' De wilde
stilte' laat zien hoe je opvoeding en/of zorgen je leven beïnvloeden maar het
toont ook hoe belangrijk een flintertje hoop is.
Ik ga dus graag nog verder op reis met deze
bijzondere auteur. Deze verhalen zijn trage maar vol detail en authentiek.
5 Inktpotjes
Fany
Geen opmerkingen:
Een reactie posten