Heerlijk om terug te worden gegooid in de tijd en tegelijkertijd ook de toekomst in!
Op het moment dat ik de prachtige cover en de titel van dit boek zag werd ik
teruggegooid in de tijd. Namelijk naar de periode dat mijn kinderen nog klein
waren en de Disney videofilms, naast die van Bassie & Adriaan bij ons in
het gezin dagelijkse kost was. Een van mijn zoon zijn favorieten was Peter Pan
en daar moest ik gelijk aan denken, dit kan toch ook niet anders lijkt mij.
Wendy werd meer dan drie eeuwen geleden door een vliegende jongen met een
panfluit mee genomen naar een prachtig eiland waar je nooit volwassen wordt,
althans wanneer je Wendy haar dagboek mag geloven. En dat is nu net wat Eavan
doet, ze gelooft namelijk stellig dat haar verre voorouder Wendy het verhaal
niet heeft verzonnen. Samen met haar vriend Chris gaan ze met hun ruimteschip,
wat een normaal vervoersmiddel is in de 24e eeuw, op zoek naar het eiland
waarvan zij denkt dat Wendy met de vliegende jongen terecht zijn gekomen.
‘Nooit gedacht’ is een heerlijk boek en voelt ondanks alle nieuwe technologieën
die zijn intrede in dit verhaal hebben gedaan heel vertrouwd aan. Want in dit
verhaal komen, net zoals in Peter Pan, piraten en meerminnen voor maar door de
hedendaagse technologie en zwarte magie word ik getrakteerd op vreselijke
monsters en onwerkelijke krachten waardoor Eavan, Chris en Caelian in spannende
situaties terecht komen. Wie Caelian is? Lees het fantasierijke verhaal
zelf zou ik zeggen. Want wanneer je van Disney verhalen houdt is dit echt een
aanrader.
Latoya Morris schrijft op zo’n filmische wijze dat ik het verhaal tijdens het
lezen voor mijn ogen afspeelt. Het eiland qua landschap verandert, van een dor
naar een mooi en prachtig groene landschap. En bij het eiland is een prachtige
baai met een wit zandstrand. Maar wat doomt er in de verte op in het
groenblauwe water? Jawel hoor een schip met een zwarte vlag met een witte
doodskop erop, hoe kan het ook anders met zo’n cover? Het belooft in ieder
geval niet veel goeds……
Eavan haar personage vind ik af en toe wel wat naïef maar door alle indrukken
die Eavan maar ook Chris in dit verhaal voor hun kiezen krijgen is het lastig
om helder te denken he. Het einde vind ik voorspelbaar maar is niet hinderlijk
dat ik me er aan stoor. Ik heb genoten van ‘Nooit gedacht’ en ik weet zeker dat
dit boek ook door mijn zoon zal worden gelezen. Aan dit boek zit wat mij
betreft geen leeftijd verbonden, houdt je van dit genre maakt het niet uit hoe
oud je bent!
4 Inktpotjes
Jacqueline
Geen opmerkingen:
Een reactie posten