Een breekbare roman gebaseerd op echte feiten van een zeldzame schoonheid.
'Slechts een diefstal' is de perfecte titel
voor dit hartverscheurende boek omdat deze zin veel meer zegt dan duizend
woorden.
Wanneer op een dag het rendierkalf Nastegallu
van de negenjarige Elsa gedood wordt is dit het begin van een vreselijke tijd. Uit
angst zwijgt ze maar deze dag zal ze nooit vergeten. Dit is slechts de start
van een voortdurende aanval die de Sami in hun ziel raakt.
Elsa groeit op en tien jaar later vecht ze om
zichzelf te bewijzen. Ze wil tonen dat ook een vrouw een rendierherder kan zijn
maar ze moet voortdurend opboksen tegen de geldende opvattingen in haar eigen
kring. Oude tradities verbreek je immers niet zomaar. De Sami zijn na al die
tijd nog steeds het mikpunt en sommige zien hen zelfs liever verdwijnen. Elsa
vecht niet alleen om gezien te worden binnen haar groep maar ook haar kwelgeest
blijft voortdurend in beeld. Wanneer heel de zaak op de spits gedreven wordt is
het maar de vraag of het 'Slechts een diefstal' blijft.
'Slechts een diefstal' is een pakkende roman
en het idee dat deze op de realiteit gebaseerd is maakt het verhaal nog
onthutsender. Het was niet eenvoudig voor de auteur, die zelf tot de Sami-groep
behoort om dit verhaal te vertellen maar wat ben ik blij dat ze dit gedaan
heeft.
Het verhaal gaat diep en het raakt me enorm.
Ik sla dit boek dicht met bewondering en heel veel respect voor deze mensen die
op de noordelijke poolcirkel leven. Zij zijn onlosmakelijk verbonden met hun
kudde rendieren en heel hun leven staat in het teken van deze bijzondere band. Naast
hun broodwinning is dit voor deze bevolkingsgroep hun passie.
Wat heeft deze auteur de emoties in dit boek
van angst, ongeloof, woede en verdriet ongelooflijk knap weergegeven. Elke zin
is teder of hard en gaat door merg en been. Door dit boek ben ik meegenomen in
de woeste schoonheid van hun woonplaats en ik werd betoverd door de connectie
met hun dieren.
'Slechts een diefstal' laat mij ook hun
radeloosheid, afgrijzen of woede ervaren wanneer ze weer maar eens
'onzichtbaar' zijn voor de autoriteit of wanneer ze geringschattend 'Lappen'
genoemd worden door anderen. Naast racisme en discriminatie snijdt deze roman
thema's als vrouwenrechten, rouw, vriendschap en liefde aan.
De teneur van deze roman is overweldigend en
de auteur beschrijft grandioos hoe kwetsbaar maar ook hoe ongelooflijk sterk
iemand kan zijn. Tederheid, rauwheid en puurheid kenmerken deze roman en
grijpen me genadeloos bij mijn strot.
'Slechts een diefstal' is een aanklacht tegen
onrecht, een leerzame en fascinerende roman maar vooral een aangrijpende kijk op
hoe onbegrip, onmacht en onwetendheid verdeeldheid creëert.
5 Inktpotjes
Fany
Geen opmerkingen:
Een reactie posten