Een
whodunnit die leest als een gelaagde roman over de grote levensthema's.
Laila Lalami gebruikt als kapstok een
vermoedelijke hit & run maar dit verhaal is eerder een intrigerende roman
dan een thriller. Eigenlijk is dit ,
zoals de flaptekst al aangeeft ,een combinatie van meerdere genres.
Driss, een immigrant die met zijn gezin naar
Californië kwam wonen, wordt doodgereden in een klein plaatsje in de
Mojavewoestijn. Wie is verantwoordelijk voor deze hit &
run ? Heeft zijn dochter Nora gelijk en is deze
aanrijding geen toeval?
Dan komt er een aparte getuige tevoorschijn.
Wordt het verhaal dan anders of juist niet?
Een gemeenschap vol geheimen en talloze
raadsels om op te lossen wachten de politierechercheur en Nora. Is er voor de personages in dit verhaal plaats
voor liefde en kan hoop woede of verdriet verminderen?
De zaak aan Highway 62 geeft verschillende
bijzondere Amerikanen een stem. Door de ogen van deze, veelal immigranten,
spreekt de auteur over rouw, racisme, verloren dromen , angsten en liefde.
Woede, verdriet en frustratie zijn maar
enkele van de gevoelens die de revue passeren. Soms mocht het wat meer show and don't tell
zijn. Desondanks ben ik vooral geïmponeerd door de kijk die de karakters hebben
.
Grote thema's zijn verwerkt in dit boek en het
is niet het moordmysterie dat het meest fascineert maar de extra laag die
verwerkt is in de verschillende perspectieven. Wat me vooral raakt is dat elk personage zijn
eigen visie heeft .Laila Lalami slaagt er met verve in om me elk standpunt te
doen begrijpen.
De situatie wordt beleefd vanuit hun
ervaringen en zowel het heden als het verleden kleuren de invulling van elke
gebeurtenis. Wat blijft hangen zijn de gedachten en
herinneringen die deze speciale Amerikanen met me delen. Het verhaal van deze mensen gaat over
vooroordelen en gemiste kansen.
Wat ik jammer vind is dat het einde ineens
komt en zo afgeraffeld lijkt. Dit is een
gemiste kans omdat de auteur voor de
rest van het verhaal echt wel de tijd nam om de story op te bouwen.
De zaak aan Highway 62 is een beklijvende
literaire roman die raakt door zijn inhoud. Soms is het net wat subtiel
verborgen zit tussen de zinnen of niet uitgesproken wordt dat het meest indruk
maakt.
3,5 dikke inktpotjes
Fany
Geen opmerkingen:
Een reactie posten