"Mijn man wou Annie Doyle niet vermoorden. Maar dat leugenachtige kreng verdiende het."
Op het eerste gezicht heeft Lydia Fitzsimons een perfect leven: echtgenote van een gerespecteerde, succesvolle rechter, moeder van een geliefde zoon, wonend in een statig huis in Dublin. Maar dat mooie huis verbergt een geheim. En wanneer Lydia’s zoon Laurence dit geheim ontdekt, komen er krachten in werking die langzaam maar zeker leiden tot een claustrofobische en vernietigende climax.
'In de schaduw' begint in het jaar 1980 en je leest vanuit drie verschillende perspectieven. Zo is er Lydia, de vrouw van Andrew en samen hebben ze een zoon Laurence. Ook vanuit de zoon lees je veel verschillende hoofdstukken. Tenslotte is er nog Karen, de zus van de vermoordde Annie Doyle.
Eigenlijk lees je meteen over de moord op Annie en wat volgt is een hele hoop drama tussen Lydia, Andrew en Laurence. Karen is voornamelijk bezig met de zoektocht naar haar zus en deze verschillende personages zijn uiteindelijk allemaal met elkaar verbonden.
'In de schaduw' is een erg traag verhaal en als ik eerlijk ben vond ik dat er weinig spannends gebeurde. Het gaat meer over de gevoelens en gedachten van verschillende personages en het is dus zeker meer op het psychologische gebied gericht. Misschien dat lezers het te traag kunnen vinden.
De vlotte schrijfstijl zorgde er voor dat ik toch telkens verder wilde lezen en ik was ook erg benieuwd hoe dit verhaal zich zou ontwikkelen. Het einde vond ik dan wel weer verrassend en sterk dus daarom twijfel ik een beetje met mijn uiteindelijke beoordeling.
Dit verhaal is, denk ik, niet voor iedereen een succes. Sommige stukken vond ik zeker wel boeiend, maar het was ook vaak voor mij wat te langzaam. Toch vond ik dit verhaal zeker weer interessant om te lezen.
Beoordeling: 3,0/3,5 inktpotjes
Silvie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten