Het vlindereffect
Na ‘Offer’ met Alex Berg, was het
dit jaar weer de beurt aan Liese Meerhout om als commissaris van de afdeling
moord te Antwerpen paal en perk te stellen aan de misdaad in het Antwerpse.
Twee weken eerder is bij de Stadswaag
een jonge vrouw spoorloos verdwenen. Liese bijt zich koppig vast in het
onderzoek en naar goede gewoonte wil ze haar gelijk halen tegen de stroom in. Ook
op persoonlijk vlak staat de commissaris voor een paar uitdagingen die haar
dreigen te slopen.
Heel wat bekommernissen waarmee
Liese zwaar tobbend het nieuwe Coppers en Lambert-verhaal inzet. Haar team
heeft initieel niks in de gaten. De melding dat Liese na een aanval
levensgevaarlijk gewond is gevonden in een steegje in het centrum van Antwerpen
slaat in als een bom. Moet de aanval gelinkt worden aan de zaak rond Melissa
Vinck, is de bende van Bogdani (Jacht, 19de Liese Meerhout) een vergeldingscampagne
gestart of is haar trouwe luitenant Masson niet de integere man die ze altijd
dacht dat hij was en draaide hij haar al die jaren een rad voor de ogen?
Hoe fleurig de cover ook mag lijken,
in ‘Onschuld’ is de toon bepaald niet luchtig. Het tobben van Liese wordt
terwijl zij in coma ligt naadloos overgenomen door haar team en niet in het
minst door Michel Masson. De betekenis van de vlinder op de cover laat zich
vlug raden.
Het team is moedeloos, maar
onmiddellijk gaan de teamleden als de ‘familie’ die ze altijd zijn over tot de
actie; zelfs Laurent verlaat een tijdje Zweden om de collega’s bij staan in zoverre
hij dat kan en mag als ex teamlid. Masson van zijn kant is nog zwijgzamer dan
anders: hij tobt dag en nacht en komt steeds meer in de greep van de
alcoholduivel. De auteurs volgen hem op de voet en tekenen minutieus de
angsten, boosheid en het onbegrip op van Michel die zich oud, stom en traag
voelt. Zijn personage krijgt dit keer alle spots op zich gericht.
De toestand van Liese giet het
verhaal in een soort van beklemmende wurggreep: al die jaren is zij de
spilfiguur in de Meerhoutverhalen van Toni Coppers en nu ook Annick Lambert. De
mogelijkheid haar te verliezen zorgt voor een bijzonder spanningsveld. Haar
‘afwezigheid’ zorgt alvast voor een merkbaar verschil: waar zij achter het
slachtoffer aan gaat, gaat het team nu beslist achter de dader/s aan.
Meer dan eens wordt de link gelegd
met de spannende gebeurtenissen in ‘Jacht’. Het zorgt voor een leuke
continuïteit tussen de twee verhalen. Doch, terwijl ‘Jacht’ bol stond van de
actie, is ‘Onschuld’ een Liese Meerhout van een ander kaliber. Onderhuidse spanning
en onzekerheid gaan samen op. ‘Onschuld’ is geen actiethriller. In deze ‘Liese
Meerhout’ gaat alles trager. De focus ligt vooral op de gedachten en de mentale
toestand en weerbaarheid van het team en in het bijzonder van Masson. Het is
het verhaal van het bos, de bomen en verstoppertje spelen, van samen met Masson
diep gaan, van knappe teamspirit, van hoogmoed die tot de val leidt. Het
vlindereffect is een terugkerend motief dat zowel personages als lezer beroert.
Voor alle Liese Meerhout-fans een must
read.
3,5 inktpotjes
Anita
Geen opmerkingen:
Een reactie posten