Veenbrand van Karin Fossum

Omslag
Ik vind hem mooi. Een bos/veen op zijn kop bovenaan het boek. Dan komt mijn kleurenblindheid om de hoek en heb ik geen idee wat voor kleur de kaft is? Heel lichtgeel met onderaan een vrouw op de rug gezien.

Verhaal
Ik ben zo benieuwd hoe deze Fossum zal zijn. Het heeft best lang geduurd voor er eindelijk een nieuw boek kwam.
Kan ze het nog? Vind ik het nog goed?

Het begint al goed: in een aantal zinnen opent ze met het beschrijven van de omgeving en glijdt nonchalant over in een dode vrouw en haar kind in een caravan.
Konrad Sejer, de hoofdpersoon in vele boeken van Fossum, is weer ter plaatse. Fijn zo'n vertrouwd hoofdpersoon. Hij woont nu alleen met zijn hond.

We gaan na de start van het boek een aantal maanden terug naar het verhaal van de 21-jarige Eddie van maar liefst 130 kilo met zijn dagelijkse gepuzzel van kruiswoordpuzzels en constant eten. We schakelen over op Bonnie en haar zoon Simon. De schrijfster roept al snel emoties bij je op.
Ze wisselt in het boek steeds van perspectief: het onderzoek met Sejer, het leven van Eddie met zijn moeder en Simon met moeder Bonnie.
De twee verhalen hebben als overeenkomst een hardwerkende moeder die weinig geld te besteden heeft. Wat de verdere overeenkomst gaat zijn, blijft lang onduidelijk.
Dat je bij de ene vrouw de afloop al weet door de start van het boek maakt de onderhuidse spanning er niet minder om.
Dik tegen het einde neemt het leven van beide vrouwen opeens een bijzondere wending. Bij de een een positieve en bij de ander een negatieve verandering.
Als dan langzaam heel duidelijk wordt wat de vrouwen echt gemeen hebben, wordt het steeds treuriger.
Treurig om een stel mensen mee te maken bij het lezen die nooit een sprankje echt geluk hebben mogen proeven. Hoe dan de dader bekend wordt en de laatste pagina wordt neergezet...Hartverscheurend dit verhaal.

Mening
Dit boek is opnieuw zoals al haar boeken erg toegankelijk. Met mooie zinnen zet ze de sfeer neer waarin je jezelf bijna kan voorstellen daar ook te zijn en je het verhaal door jouw ogen beleeft.

In al haar boeken is het het belangrijkste om de gewone mens van verschillende kanten te belichten. Er is nooit alleen een goed of een fout. In dit boek voel je de mensen bijna zwoegen door het leven. Armoede, rot werk, gescheiden. Het priveleven van de hoofdpersonen wordt scherp en mooi neergezet. Met het uitvoeren van hoe zij hun werkzaamheden doen, kan je je inleven in het dagelijkse leven van deze mensen.
Er is zeker geen echte thrillerspanning, daar staat Fossum ook niet om bekend. Maar in deze spannende roman hangt een voortdurende onderhuidse spanning. Je voelt dat er iets los gaat.
Ook als de dader bekend wordt ben je niet echt verbaasd. Het is op dat moment in het boek de logische dader met het door hem geleefde leven. Hoe Fossum het verhaal als een cirkel rond maakt kan ik alleen maar waarderen. Ach gos, zuchtte ik bij de laatste zin.

Spanning 4
Psychologie 5
Plot 5
Originaliteit 5
Schrijfstijl 5
Leesplezier 5

5 sterren

Ink

Nieuwsgierig? Bekijk het boek hier op Bol.com!