Waarom leef ik nog wel en zij niet? Sinds de dood van haar ouders en broer wordt Jo achtervolgd door schuldgevoelens. Al bijna acht jaar is ze ervan overtuigd dat ze meer had kunnen doen om hun levens te redden. Wanneer ze voor het eerst terug is in haar geboorteland besluit ze dat het tijd is voor een nieuw begin. Ze is de allesoverheersende haat in haar hart zat. Slechts één missie kan verlossing brengen: ze gaat vóór haar achttiende verjaardag rechtzetten wat haar als kind niet lukte.
Fany:
Deze young adult is er niet zomaar één. Nina Verheij laat me vanaf het begin de kolkende emoties van Jo voelen. Stilaan wordt duidelijk hoe ontzettend heftig haar verleden was en hoe gebroken ze nu is.
Samen met de jonge maar wijze Fien en een belangrijk voorwerp begint ze aan een bijzondere trip. Zal ze rust vinden als ze zich overgeeft aan de haat en het schuldgevoel of is er een andere manier om haar hart opnieuw te laten spreken?
Naar het licht is een prachtige young adult vol emotie,
wijsheid en symboliek. Het verhaal is nooit te zwaar op de hand maar de auteur
laat op een subtiele wijze zien hoe verdriet echt voelt en welke gevolgen
trauma kunnen hebben. Een boek om stil van te worden met een boodschap die niet
alleen young adults zal omver blazen.
4,5 kraaien
Wendy:
Samen met Jo en Fien een mooie tocht gemaakt door de prachtige omgeving van het denkbeeldige Fulenië. Nina omschrijft de omgeving zo mooi dat het verhaal tot leven komt.
Jo maakt ons deel van haar gedachten. Steeds geeft ze een
beetje meer prijs over die gruwelijke gebeurtenis in het verleden. De dag dat
alles voor haar veranderde en haar schuldgevoel samen met de pijn en de
boosheid groeide. Emoties lopen steeds verder op....
Deze tocht om alles achter zich te kunnen laten en door te
kunnen gaan als (18 jarige) volwassene.
Mooi hoe de personages van Jo en Fien naar elkaar
toegroeien. De verkregen inzichten gedurende de reis en de manier hoe daarmee
omgegaan wordt zijn, naast het feit dat ze goed beschreven zijn, ook zeer
leerzaam. Ik ben ervan overtuigd dat hiermee de juiste doelgroep gekozen
is.
Ik heb genoten van dit boek. Het heeft me tot tranen toe
geraakt zo leefde ik mee met Jo.
Je hebt het weer geflikt om een pareltje af te leveren Nina!
Naar het Licht krijgt van mij 5 inktpotjes.
Anita:
Het perspectief van de steenarend.
Proloog: een jonge inbreekster (Jo) sommeert een jong meisje
(Fien) dat getuige is van de inbraak in haar huis om met haar mee te gaan. Het
is de aftrap van een roadtrip door een fictief land, Fulenië genaamd, die zal
eindigen op dag 8. Elke dag wordt ingeleid door enkele liedjesverzen die die
hele dag blijven nagalmen.
De tocht gaat door weer en wind over glibberige en modderige
paden. De hellingen die moeten beklommen worden geven aan de tocht van de twee
meisjes niet enkel een realistische omkadering, ze zijn tevens deel van één
grote metafoor.
Jo staat op een kantelpunt. De louterende tocht doorheen
Fulenië brengt thema’s als rouwverwerking en schuldgevoel rauw en puur op de
voorgrond. Als jong meisje op weg naar de volwassenheid dringen zich steeds
dringender vragen aan haar op, gevoelens staan op ontluiken maar boezemen nog
veel angst in; belangrijke knopen wachten om doorgehakt te worden.
‘Naar het licht’ is modern, meeslepend en raakt. Deze YA
voelt heel doorleefd en eerlijk.
‘Naar het licht’ is een boek dat jongvolwassenen die het
verlies van geliefden moeten verwerken of die struggelen op weg naar
volwassenheid kan troosten en eventueel (een ander) perspectief kan bieden.
Heel mooie Young Adult!
4.5 inktpotjes!
Jolanda:
Ik vind het als volwassen lezer moeilijk om een YA boek goed te beoordelen, maar ik denk dat Nina er prima in geslaagd is een mooi en boeiend verhaal neer te zetten.
Het boek begint spannend, met een inbraak en een ontvoering.
Je zit als lezer meteen met vragen: hoe zit het allemaal in elkaar, waar gaat
de reis naartoe, wat is er acht jaar geleden gebeurd en welke rol heeft Jo
daarin gehad. Vragen die tijdens de trektocht die Jo onderneemt langzaam
ontrafeld worden.
Nina Verheij hanteert daarbij een beeldende en soepele
manier van schrijven, ze neemt je helemaal mee in Jo’s reis en ontwikkeling.
Ook moet ik geregeld grinniken om de subtiele humor die ze in haar verhaal
verwerkt. Daardoor wordt het verhaal nergens echt zwaar. Wel had ik wat moeite
met de combinatie van fictieve en bestaande setting in het boek. Dat was wel
uit mijn hoofd toen we Nina konden vragen waarom hiervoor gekozen is, maar
maakte wel dat ik een extra laag in het verhaal bedacht, die achteraf niet
bleek te kloppen.
Gelukkig eindigt het verhaal wel hoopvol, dat kwam wel
overeen met wat ik had bedacht.
Een mooie YA waarin moeilijke thema’s een plek krijgen en
wat je aan het eind met een gevoel van gerechtigheid en hoop kunt dichtslaan.
4 inktpotjes
Geen opmerkingen:
Een reactie posten