Ik kwam vroeger vaak in de rechtbank met de jongeren met wie ik werkte. Ik overlegde vaak met de officiers van justitie aan de telefoon en voor sommige had je flink buikpijn als je zag dat zij bij de zaak betrokken waren. Een boek geschreven door zo'n officier van justitie zowel over haar werk als haar privé wilde ik graag lezen.
Over haar privé vertelt ze wat vooral de periode beslaat waarin haar broer ziek wordt en uiteindelijk sterft. Tranen druppen op het boek op het moment wanneer ik lees dat ze afscheid van hem neemt. Deze periode beschrijft ze zo liefdevol dat je van haar broer gaat houden.
Daarnaast de zaken waar ze allemaal aan werkt. Voorbeelden waaruit blijkt dat ze geen robot is die zakelijk naar iedereen kijkt. Nee, ze verdiept zich echt verdiept in de persoonlijke omstandigheden van de mensen tegenover zich. Maar staat ook stil bij de slachtoffers wat het voor hen betekende wat hen overkwam door de daders. Ze verdiept zich in alle partijen en probeert zo een best mogelijke straf te vragen.
Voor mij zijn door dit soortgelijke ervaringen in de jeugdzorg erg herkenbaar. Zoals ze vertelt in haar boek beïnvloedt haar werk haar privéleven en haar privéleven beïnvloedt haar werk.
Uit het boek komt een officier van justitie naar voren die je elke verplichte bezoeker van de rechtszaal gunt.
Een zeer mooi inkijkje in het leven van zowel het beroep als van deze vrouw. Zij neemt je op een prettige wijze mee in deze 2 werelden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten