Biografie Máxima Zorreguieta - Moederland van Marcia Luyten

 

Ik ben niet bijzonder Koningsgezind, verre van zou ik eerder zeggen, want ik kom uit een ‘rood nest’ en mijn vreugde over het Koningshuis beperkte zich vroeger uitsluitend tot de blijdschap die ik ervoer van het hebben van een extra vrije dag om, samen met mijn vrienden, in hartje Amsterdam eens lekker feest te vieren.
Maar sinds Máxima in 2001 voor het oog van het Nederlandse volk tegen Willem Alexander, onze toekomstige Koning, zei: ‘Je was een beetje dom!’ heeft zij direct mijn hart gestolen en weet ik dat zij zich wel staande weet te houden, daar aan het Nederlandse Hof. Volop reden voor mij dus om de biografie Máxima Zorreguieta, Moederland, van Marcia Luyten, te lezen want deze vrouw intrigeert!

Marcia Luyten begint de biografie met een uitgebreid voorwoord waarin wordt verteld hoe, en onder welke omstandigheden, de biografie tot stand is gekomen. Tevens is er in het begin van het boek een afdruk van een getekende stamboom met alle familienamen, en een kaartje van Argentinië opgenomen.

In het 1^e hoofdstuk maken we namelijk kennis met alle familieleden van Máxima en even denk ik nog ‘gaat mij dit lukken?’ Het zijn er namelijk veel en alle namen lijken op elkaar, maar geen paniek dat komt allemaal goed. Verder begint het boek met een proloog waardoor ik direct in het boek zit. Het vertelt namelijk over de jonge studerende Máxima die van priester Padre Storni de grondslagen van de katholieke leer van Thomas Aquino gedoceerd krijgt, en ik citeer: “De vrouw staat tot de man als het onvolwaardige tot het volmaakte. De ondergeschiktheid van de vrouw is de natuurlijke en goddelijke orde der dingen”. De rest zal ik maar niet vertellen maar de situatie is zo beeldend dat ik het bijna voor me zie en ik voel de verontwaardiging direct bij mij omhoog borrelen.

De biografie is op een zeer prettige en makkelijk leesbare manier geschreven en begint als een echte familiekroniek. Er is heel veel aandacht voor de voorouders van Máxima en dan met name haar vader. Ook vertelt het veel over de normen, de tradities, de economie maar vooral ook over de verschillende regimes van Argentinië. Bijna 1/3 van het boek bestaat hieruit en de Perons, de militaire dictatuur, Videla, de guerillastrijders en de dwaze moeders van de Plaza de Mayo, ze komen allemaal langs en worden uitgebreid toegelicht. Persoonlijk ben ik daar erg in geïnteresseerd en wist ik er al het één en ander van, maar als je absoluut niet van buitenlandse politiek houdt kunnen deze hoofdstukken misschien wat moeilijk door te komen zijn. Toch zijn ze héél erg belangrijk om een goed beeld te krijgen van het Argentijnse leven in het algemeen en die van de Zorreguieta’s in het bijzonder. Bovendien wordt er ook nog even melding gemaakt van de band die Bernard had met Argentinië die ik zelf nog niet kende en ook de rol van onze eigen KLM was nieuw voor mij. En dat alles in een tijd die stamt van ver vóór Máxima.

Hierna is er veel aandacht voor de gezinssituatie van Máxima, het leven op hun boerderij, de schooltijd, haar studiegenoten, vrienden en vriendinnen en vooral de anekdote over de nog jonge Máxima en haar vriendinnen die afspreken om naar het Griekse Santorini te gaan is echt heerlijk om te lezen. Na haar studie zal ze uiteindelijk een baan krijgen in de financiële sector en ik ben verbaasd om te lezen dat wij, zij het op zeer geruime afstand en op een totaal ander niveau, een zeer korte tijd verre collega’s zijn geweest. Volgens de schrijfster is het een ‘sexy’ wereld, dat is helaas niet mijn ervaring! Uiteindelijk vertrekt Máxima naar New York, maar niet zonder reden.

Deze biografie, Moederland, is het 1^e deel van een tweeluik en gaat over Máxima en haar jaren in Argentinië. Zo goed als zeker zal het 2^e deel Vaderland gaan heten en zal het gaan over Máxima en haar jaren in Nederland. Het is nog niet uit, moet volgens mij zelfs nog geschreven worden, maar ik weet nu al dat ik het ga lezen. Dit 1^e deel kan ik dan ook écht aanraden.

Ik geef het 4 dikke inktpotjes.

Karin