Stilaan val ik voor de charmante Lupin en de heerlijke strijd tussen Engeland en Frankrijk.
Het eerste verhaal van gentleman - inbreker
Arsène Lupin vond ik best wel goed maar ik was nog niet in de ban.
Na het tweede avontuur van deze keurige
Franse oplichter moet ik toegeven dat ik meer en meer geniet van deze luchtige
boeken.
Maurice Leblanc heeft dit verhaal al in 1908
op papier gezet en Lupin werd een Franse held. Sherlock Holmes was een brug te
ver voor Arthur Conan Doyle en dus is het slim aangepast naar Herlock Sholmes.
Misschien word ik de schrijfstijl uit deze
tijd gewoon en ben ik niet meer op zoek naar meer verdieping. Eigenlijk kan ik
er mijn vingers niet opleggen waarom maar dit deel heb ik met heel veel plezier
gelezen.
Omdat de loebas Arsène Lupin maar blijft
wegkomen met zijn fratsen en Ganimard achter de feiten blijft aanlopen wordt
opnieuw de hulp van Herlock Sholmes ingeroepen. Dit gevecht tussen de Franse
inbreker en Engelse detective is hilarisch.
In het eerste deel waren het allemaal korte
verhalen die me het Frankrijk van toen met zijn normen en waarden toonden.
Arsène Lupin versus Herlock Sholmes bestaat uit
twee verhalen namelijk De blonde Dame en De Joodse lamp. Herlock Sholmes en
Arsène Lupin hun achtergrond en karakter leer ik nu wat beter kennen. Ik
amuseer me rot met hoe beide heren figuurlijk en letterlijk de wapens opnemen
tegen elkaar. In hun gevecht is arrogantie van de Franse kant en deductie en
doortastendheid van de Engelse detective de rode draad. Respect en bewondering
is wat ze beiden voelen voor elkaar maar beiden zijn winnaars en willen niet verliezen.
Hoewel ze elkaar genegen zijn staat hun karakter en wereld mijlenver uit elkaar
en zullen ze elkaars vijand blijven.
Dit gevecht tussen de Franse inbreker en
Engelse detective is hilarisch.
Of Sholmes Lupin arresteert laat ik in het
midden, dat moet je zelf gaan lezen.
Maurice Leblanc slaagt er meesterlijk in om
me mee te laten leven met de slimme tactieken van de charmante en flamboyante
Lupin. Hoewel zijn karakter wat meer op de achtergrond blijft en nu de aandacht
gaat naar de Engelsman en zijn sarcastische hulpje blijft de Lupin- sfeer toch
aanwezig.
Misschien was dit avontuur wat vlotter op
papier gezet of begin ik me te verplaatsen in de Lupin wereld? Het zijn
onwaarschijnlijke of soms vergezochte acties maar beide heren slagen erin om
het me te doen geloven en maken dit verhaal naast amusant ook spannend.
De flitsende tv-serie heeft mijn hart
gestolen en stap voor stap doen deze boeken dat ook. Dit is geen hoogstaande
literatuur, maar een uiterst vermakelijke serie over een man die erin slaagt om
iedereen steeds opnieuw te bedriegen. Het is vooral de samenhang van dit deel
en de heroïsche vete tussen de twee mannen dat me raakt en ik kijk uit naar het
volgende boek. Misschien ben ik stilaan fan van het Lupin-œuvre?
4 Inktpotjes
Fany
Geen opmerkingen:
Een reactie posten