De geschiedenis van mijn seksualiteit van Sofie (inmiddels Tobi)Lakmaker

 

 

'De geschiedenis van mijn seksualiteit' is onverbloemd eerlijk, grappig en triest.

 

Sofie Lakmaker heeft met dit fragmentarisch bijzonder verhaal zichzelf duidelijk laten zien. Dit aparte debuut is hilarisch, ontnuchterend en soms herkenbaar. Het boek is opgesplitst in meerdere delen en elk stuk gaat over de verteller. Het is duidelijk dat dit een autobiografische roman is.

 

Het eerste deel in dit boek gaat, hoe kan het ook anders, over de geschiedenis van haar seksualiteit. In het tweede stuk gaat het over de geschiedenis van haar ongelijk. Het laatste deel gaat over Elias Welverloren. Dit is het meest intense omdat ze zonder franjes vertelt over het verlies van een dierbare.

 

Wanneer je de titel ziet, lijkt dit boek puur over seks te gaan. Dit lijkt mij eerder een handige marketingtruc dan de enige boodschap achter deze opgetekende anekdotes en ervaringen. Wie heeft er nu niet gestunteld met zijn liefdesleven of is in zijn leven op zoek gegaan naar antwoorden?

 

Misschien zit het verschil in de directe stijl en de soms weinig flatterende opmerkingen over anderen en zichzelf. Dit boek is namelijk opgetekend zonder een blad voor de mond te nemen. Gelukkig heeft de verteller niet alleen een stoere maar ook kwetsbare kant en is zelfrelativering toch ook duidelijk aanwezig in heel het boek.

 

Vergis je niet, dit boek verrast met zijn eerlijke verzameling mijmeringen, herinneringen en gebeurtenissen die over veel meer dan erotiek gaan. De ik-persoon neemt je onder andere mee op haar reis in Europa, haar opleiding filosofie en haar ontmoetingen met meisjes en jongens.

 

Het hoofdpersonage is op zoek naar haar eigen identiteit. Doorheen de jaren wordt duidelijk dat Sofie lesbisch is maar eigenlijk is het veel belangrijker hoe zij dealt met alles wat ze op haar pad tegenkomt. Haar seksualiteit is een van die dingen die ze verkent. Naast haar gender is ze vooral op zoek naar haar eigen ik.

 

Met vallen en opstaan en in grappige maar ook maatschappijkritische stukjes, die ze rechtstreeks aan de lezer richt, gunt ze je een kijk in haar leven. Ze rebelleert tegen de verwachtingen van de maatschappij van huisje tuintje boompje beestje.

 

Sofie heeft feministische ideeën en filosofeert over de kleine en grote dingen in het leven die ze tegenkwam. Naast alle soms vlijmscherpe opmerkingen en wat onzin toont deze stem ook een eigen gedurfde kijk. Zonder blikken of blozen, toont ze ook haar angsten en verlangens.

 

De schrijfstijl maakt dat dit leest als een blog en niet als een gewone roman. De persoonlijke benadering doet het ook raken en de speurtocht naar de echte Sofie blijft boeiend.

 

Doordat het niet echt een plot of verhaallijn heeft, is het soms chaotisch maar de inhoud is zeker verfrissend en de moeite waard. Sofie Lakmaker maakt je ook attent op haar aparte chronologie. Ook al is het een rare mengelmoes, voor haar zit er wel een zekere logica in.

 

'De seksualiteit van de geschiedenis' is een dapper, stoer en relativerend relaas van een millennial. Sommige noemen dit boek het debuut van het jaar en dat het vernieuwend en gedurfd is, ik ben het daar helemaal mee eens.

 

4 Inktpotjes

Fany