‘Duivelsdal’ – Ulrika Rolfsdotter

 

 

Maatschappelijk werkster Annie Ljung keert naar haar geboortedorp terug wanneer ze bericht krijgt dat haar dementerende moeder uit het verpleeghuis is weggelopen. Annie ziet er als een berg tegenop om terug te keren naar Lockne, het dorp dat ze jaren geleden ontvluchtte.

Gelukkig blijkt alles met haar moeder mee te vallen en Annie staat alweer op het punt om terug te keren naar Stockholm als plotseling haar nichtje vermist blijkt te zijn. Om haar oom en tante te steunen besluit ze om nog wat langer te blijven. Annie voelt zich echter nog steeds niet op haar gemak in het dorp. Toch kan ze het niet laten om naar informatie te zoeken om te achterhalen wat er met haar nichtje gebeurd is. Welke dorpsgenoten weten meer af van deze mysterieuze verdwijning? En wat is de reden dat Annie het dorp ooit halsoverkop heeft verlaten?

 

Dit boek is volgens Ulrika Rolfsdotter geïnspireerd op een oude zaak uit de streek Ådalen waar het verhaal zich afspeelt. Deze zaak werd de dienstmeidenzaak genoemd. Helaas geeft de schrijfster in het nawoord verder geen details over deze zaak. Wel beschrijft ze Ådalen als een mooie mythische streek wat ik zelf heel mooi in de mysterieuze cover van het boek weerspiegelt zie. Ook heeft Ådalen een duister verleden vanwege de heksenprocessen in de 17^e eeuw. Tot zover wat achtergrondinfo met betrekking tot deze thriller.

 

Het verhaal heeft veel vaart, met name door de korte hoofdstukken en de fijne schrijfstijl. Het heksenthema is een interessant gegeven en ik vond het mysterieuze in het verhaal goed voelbaar. Toch miste ik een nog wat diepere uitwerking van dit thema. Ik begrijp nu waarom het boek ‘Duivelsdal’ heet, maar als je het als schrijfster nog zo expliciet uit moet leggen in je verhaal heb je er toch te weinig nadruk op gelegd, denk ik.

 

Verder wist ik halverwege het boek al wie de dader was en waarom. Ik hoopte nog even dat ik het fout geraden zou hebben maar nee, mijn speurneus bleek het bij het rechte eind te hebben. Niet dat het boek daardoor minder leuk wordt om te lezen want pas op het einde wordt uit de doeken gedaan welk groot geheim Annie met zich meedraagt. Dit laat zich gedurende het boek ook al een beetje raden maar blijft toch lang op de achtergrond.

Dit vond ik tevens ook wel een beetje jammer want dit maakt ook dat het personage Annie gedurende het verhaal wat oppervlakkig blijft. Eigenlijk worden de bijfiguren beter uitgewerkt dan de hoofdpersoon. Elk lid van de hechte gemeenschap heeft zijn eigen rol en dat maakt dit verhaal eigenlijk interessant. Ik maak echter niet zo vaak mee dat de bijfiguren meer het verhaal dragen dan de hoofdpersoon doet.

 

Ondanks de minpuntjes vond ik ‘Duivelsdal’ wel een fijne thriller om te lezen, en omdat dit het eerste deel is van een serie rondom Annie Ljung vergeef ik het de auteur dat dit personage nog wat oppervlakkig bleef. Ik hoop dan ook dat we Annie in een volgend deel (of delen) nog wat beter leren kennen en ik ben benieuwd welke mysteries er nog gaan volgen.

 

Dit debuut geef ik dan ook:

3,5 inktpotje

 

Jolanda