Jack is acht jaar oud en bezoekt samen met zijn tante Jo het graf van zijn ouders. Tijdens dit bezoek ontmoet hij een meisje, Stella, en direct is hij helemaal weg van haar. Hij raakt met haar aan de praat, maar hun ontmoeting wordt plotseling afgekapt door een mysterieuze vrouw. Ze dwingt Stella in een witte SUV te stappen en samen verdwijnen ze, alsof ze er nooit zijn geweest.Wekenlang blijft Jack naar de begraafplaats gaan, hopende een glimp van Stella op te vangen. Helaas, er is geen spoor van het meisje te bekennen. Precies één jaar later bezoekt Jack weer het graf van zijn ouders en de mysterieuze witte SUV duikt ook weer op…Rechercheur Faustino Brier wordt gekweld door een reeks onopgeloste moorden. Al enkele jaren wordt er steeds op 8 augustus een lijk gevonden: het lichaam is volledig verbrand, maar de kleding is nog intact. Een erg vreemde zaak en van de dader is geen enkel spoor. Het enige aanknopingspunt dat Briers heeft is Jack Thatch – de arme weesjongen die vier jaar geleden zijn ouders verloor door een aanrijding met een witte SUV. Zijn vingerafdrukken stonden op de ID-kaart van het meest recente slachtoffer. Maar de jongen is nog maar een kind en kan onmogelijk iets met deze moordzaak te maken hebben… Toch?
‘Augustus’ is een heerlijk dik boek (bijna 700 pagina’s tellend!) waar ik vol enthousiasme aan begon. Het verhaal bestaat uit verschillende delen en het begint met het jaar 1984. Jack is dan acht jaar oud en ontmoet Stella voor de allereerste keer. Deze mysterieuze ontmoeting zorgt ervoor dat er meteen een bepaalde sfeer hangt. Wie is dit meisje? Wie is de vreemde vrouw? En waarom rijden ze samen weg in een witte SUV? Het is overduidelijk dat Jack helemaal geobsedeerd is door het meisje. Helaas is ze de weken die daarop volgen nergens te bekennen, totdat het weer 8 augustus is.Het eerste deel bestaat uit de jaren 1984 tot en met 1989 en elk jaar wordt er op 8 augustus een moord gepleegd. Jack en Stella worden ondertussen ouder en het lijkt erop alsof hun band steeds sterker wordt…De hoofdstukken worden afgewisseld met stukken uit logboeken. Hier wordt gesproken over Persoon ‘D’. Wie dit is wordt, naarmate het verhaal vordert, steeds duidelijker. Ik vond deze logboeken wel een beetje chaotisch en onduidelijk, maar het verhaal bleef wel interessant. Je wilt tenslotte toch graag weten wie deze persoon is en wat zijn intenties zijn. Uiteindelijk komt alles samen en vallen de puzzelstukjes in elkaar.Het verhaal ging wel een hele andere richting op dan dat ik verwacht had en ik denk dat dit ook echt een boek is waar je van houdt of juist helemaal niet. Af en toe kreeg ik er een beetje een Stephen King gevoel bij en aangezien ik van deze auteur houd, was dit verhaal voor mij wel een succes. Net als het vorige boek van J.D. Barker (Oorverdovend, dat samen met James Patterson is geschreven) bevat het verhaal wederom sciencefiction achtige elementen. Hier moet je dus wel van houden, anders ga je het verhaal waarschijnlijk helemaal niks vinden. Het tempo is ook niet super hoog, dus het kan soms wat langdradig overkomen. Toch vond ik dit boek, ondanks de dikte, heel erg interessant en boeiend!De schrijfstijl van J.D. Barker is gewoon super fijn, beeldend en meeslepend. Dus ja, dit was zeker een boek waar ik van heb genoten!Beoordeling: 4,0 InktpotjesSilvie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten