Na de bekentenis van Tanja op kerstavond zijn de zussen Tanja, Hanna en Joan niet meer on speaking terms. Joan negeert zowel Tanja’s als Brent’s oproepjes, en Hanna heeft het gevoel dat ze tussen haar twee zussen gevangen zit. Tijd voor een verzoeningsactie, maar hoe?
Hanna zoekt troost bij haar
favoriete gigolo Alexander, voor wie ze stiekem meer aan het voelen is. Het
lijkt wel of hij daar hetzelfde over denkt, maar daar durft Hanna niet op te
vertrouwen.
Dan komt ze op een idee om
haar drielingzussen weer bij elkaar te brengen. Maar terwijl haar zussen een
verzoeningspoging doen krijgt ze een onverwacht telefoontje van Alexander.
Het komt ook niet allemaal
zonder slag of stoot goed, Marion van de Coolwijk weet de spanning er goed in
te houden. De drie zussen blijven stuk voor stuk heerlijk eigenzinnige
personages die hun eigen methodes hebben om dingen op te lossen. En het einde
is ook weer heerlijk verrassend met nog genoeg open eindjes voor een volgend
deel. Want die Alexander, daar wil ik nu wel het zijne van weten. En ik voorzie
stiekem ook nog wel wat Baby Blues, of zou ik er helemaal naast zitten?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten