Rechercheur Tess Hjalmarsson is aangesteld om coldcase-zaken op te lossen. Wanneer er in het zuiden van Zweden een aantal branden zijn waarbij de bewoners om het leven zijn gekomen, lijkt er een verband te zijn met één van haar zaken, namelijk de moord op Lena Bergholm. Tess raakte persoonlijk bij deze zaak betrokken omdat ze het toen 5-jarige zoontje van Lena Bergholm tijdelijk in haar huis opving. Deze moord werd echter nooit opgelost. Is er sprake van een nieuwe pyromaan of is een net vrijgelaten verdachte weer actief? En hoe kan het dat er details van de nieuwe branden en de zaak van Lena Borgholm overeenkomen zonder dat die informatie ooit naar buiten is gebracht? Samen met collega Marie Erling en profiler Carsten Morris bijt Tess zich in de zaak vast, zodat ze het voor eens en altijd achter zich kan laten.
Vagevuur is het derde deel
van de Cold Case serie, maar voor mij het eerste boek van Tina Frennstedt wat
ik las. Het is een boek wat je ook prima als standalone kunt lezen. Tess is
niet een heel gecompliceerd personage en je krijgt af en toe wat extra informatie
uit de vorige boeken toegespeeld dus het is allemaal prima te volgen. Wel werd
mijn interesse voor de eerdere twee delen gewekt omdat ik Tess gewoon een erg
fijn personage vond. Weer twee boeken erbij dus voor mijn neverending tbr.
Het verhaal leest lekker weg.
Tess is een rechercheur zonder al te veel moeilijke problemen, ook dat vond ik
wel een verademing om te lezen aangezien de getroebleerde agent of rechercheur
meer regel is dan uitzondering in thrillerland. Plus dat ze ook ‘gewoon’ een
relatie heeft met een vrouw. Met gewoon bedoel ik ook zonder te veel
geheimzinnigheid of gedoe. Ook de andere personages zijn prettig. Daardoor komt
de focus vooral te liggen op het oplossen van de misdaden, zonder al te veel
onderliggend drama.
Ik had wel al vrij snel door
in welke hoek we de dader moesten zoeken, en halverwege het boek wordt dit ook
bevestigd. Alleen het waarom is dan nog niet duidelijk. Wel worden er hier en
daar nog wat rookgordijntjes opgeworpen. Maar verwacht geen bloedstollende en
gruwelijke ontknopingen, zo’n verhaal is het niet. Het verhaal moet het vooral
hebben van de sfeer en het speurwerk. Wel wordt het aan het einde nog even
spannend wanneer de jacht op de dader zijn einde nadert.
Is deze thriller
onderscheidend? Nee, dat is ie niet. Het is gewoon een prima thriller die fijn
wegleest. Fijne personages, een cold case die netjes opgelost wordt, uitstekend
los te lezen: voor mij was het een fijne leeservaring.
3,5 inktpotje
Jolanda
Geen opmerkingen:
Een reactie posten