Recensie “Blun” - Karin Hazendonk
• Nederlands
• ISBN 9491884107
• Scelta Publishing
• Juni 2014
Recensenten: Jeanine, Renée, Miriam, Marjolein en Brigitta t.b.v. het label De Perfecte Buren , onderdeel van Thrillerlezersblog. Met toestemming van de beheerders van Thrillerlezersblog mochten wij dit gebruiken.
Blun: domheid, enormiteit, flater, giller, misgreep, misrekening, misser, misslag, misstap, misverstand, vergissing.
DE COVER:
Quote Jeanine:
De cover van het boek is zeer mooi vormgegeven. Het is een niet alledaagse foto van prachtig rood vrouwenhaar en doordat de titel “Blun” met de contrasterende kleur blauw is weergegeven, valt de cover goed op. Hij krijgt van mij een 8. Ook het feit dat het woord “Blun” voor het verhaal wordt uitgelegd speelt voor mij mee bij de beoordeling. Het is een niet alledaags woord, maar het woord dekt de lading van het boek.
De cover van het boek is zeer mooi vormgegeven. Het is een niet alledaagse foto van prachtig rood vrouwenhaar en doordat de titel “Blun” met de contrasterende kleur blauw is weergegeven, valt de cover goed op. Hij krijgt van mij een 8. Ook het feit dat het woord “Blun” voor het verhaal wordt uitgelegd speelt voor mij mee bij de beoordeling. Het is een niet alledaags woord, maar het woord dekt de lading van het boek.
Quote Renée:
De cover is mooi van kleur en springt er echt uit. Alleen vind ik dat de afbeelding van de verkeerde vrouw gekozen is. Ellen is de hoofdpersoon en is blond en blauwogig. De vrouw op de cover past meer bij de omschrijving die gegeven wordt van Linda, de vriendin van John.
De cover is mooi van kleur en springt er echt uit. Alleen vind ik dat de afbeelding van de verkeerde vrouw gekozen is. Ellen is de hoofdpersoon en is blond en blauwogig. De vrouw op de cover past meer bij de omschrijving die gegeven wordt van Linda, de vriendin van John.
Quote Miriam:
De cover van het boek vind ik wel mooi, het rood knalt er echt van af!
De cover van het boek vind ik wel mooi, het rood knalt er echt van af!
Quote Marjolein:
Omdat het deze keer om een E-book ging en ik geen kleurenreader heb is het lastig de cover te waarderen. Daarom even bij de boekhandel gekeken en zag daar dat het een vlammende rode haardos is! Dat spreekt me best aan en daarom ging ik met enthousiasme dit boek lezen. De cover dus een dikke voldoende!!
Omdat het deze keer om een E-book ging en ik geen kleurenreader heb is het lastig de cover te waarderen. Daarom even bij de boekhandel gekeken en zag daar dat het een vlammende rode haardos is! Dat spreekt me best aan en daarom ging ik met enthousiasme dit boek lezen. De cover dus een dikke voldoende!!
Quote Brigitta:
Ik vind de cover erg aanspreken. Een prachtige waterval van rode haren met een knalblauwe titel. Het boek vraagt om gelezen te worden ook al dekt de cover niet de lading omdat de roodharige dame pas heel laat in het verhaal verschijnt. Ik geef de cover een 8 omdat het een echte blikvanger is, je herkent het van verre.
SAMENVATTING:
Ik vind de cover erg aanspreken. Een prachtige waterval van rode haren met een knalblauwe titel. Het boek vraagt om gelezen te worden ook al dekt de cover niet de lading omdat de roodharige dame pas heel laat in het verhaal verschijnt. Ik geef de cover een 8 omdat het een echte blikvanger is, je herkent het van verre.
SAMENVATTING:
John Linders is een man zonder zelfbeheersing. Dat brengt hem regelmatig in de problemen, zowel zakelijk als privé. Nadat hij in de zoveelste vlaag van woede zijn vrouw slaat, besluit ze bij hem weg te gaan. Hij rolt in een wereld vol afpersing en duistere geheimen en start zijn carrière als koerier van de onderwereld.
Wanneer John een enveloppe vol geld wil afleveren bij zijn kroegmaatje, komt hij er achter dat de bende niet terugdeinst voor moord. Hij besluit te vluchten. Terwijl de criminele organisatie naar John zoekt, geniet hij van een makkelijk leven van het gestolen geld. Dan ontmoet hij Linda, een beeldschone, roodharige vrouw. Maar is zij wel wie ze zegt dat ze is? Of draagt zij een geheim met zich mee dat wel eens het grootste gevaar voor John zou kunnen zijn...
Wanneer John een enveloppe vol geld wil afleveren bij zijn kroegmaatje, komt hij er achter dat de bende niet terugdeinst voor moord. Hij besluit te vluchten. Terwijl de criminele organisatie naar John zoekt, geniet hij van een makkelijk leven van het gestolen geld. Dan ontmoet hij Linda, een beeldschone, roodharige vrouw. Maar is zij wel wie ze zegt dat ze is? Of draagt zij een geheim met zich mee dat wel eens het grootste gevaar voor John zou kunnen zijn...
CONCLUSIE:
Quote Jeanine:
“BLUN” is een boek dat prettig weg leest. Ik las met plezier hoe John, door zijn naïviteit, steeds verder in de ellende terecht kwam. Het is met humor beschreven. De zinsopbouw vond ik helaas regelmatig kortbondig, het boek zou misschien meer geschikt zijn voor YA qua zinsopbouw, dan voor de volwassenere en/of meer “ervaren” lezer. Hoewel het verhaal dus prettig leest, zit het wel met (naar mijn mening) te veel toevalligheden in elkaar. Vooral het slot van het verhaal, in Maastricht als alle verhaallijnen bij elkaar komen, vond ik té toevallig. Ik had een beter plot verwacht na het goed op gang komen van het verhaal. Wat mij vooral opviel, is dat het brein, van de bende waarmee John mee in aanraking komt, bijna terloops aan het einde van het boek wordt genoemd. Deze persoon is m.i. niet geloofwaardig als zijnde het brein, omdat hij eerder in het boek nog bedreigd wordt door de bende. De karakters hadden wat verder uitgediept kunnen worden, maar hadden voldoende diepgang om het verhaal met plezier te lezen. Vooral rechercheur Jan Damstra vond ik sympathiek. Ook de verschijning van Linda vond ik prettig, het benadrukte nog eens de naïviteit van John Linders.
“BLUN” is een boek dat prettig weg leest. Ik las met plezier hoe John, door zijn naïviteit, steeds verder in de ellende terecht kwam. Het is met humor beschreven. De zinsopbouw vond ik helaas regelmatig kortbondig, het boek zou misschien meer geschikt zijn voor YA qua zinsopbouw, dan voor de volwassenere en/of meer “ervaren” lezer. Hoewel het verhaal dus prettig leest, zit het wel met (naar mijn mening) te veel toevalligheden in elkaar. Vooral het slot van het verhaal, in Maastricht als alle verhaallijnen bij elkaar komen, vond ik té toevallig. Ik had een beter plot verwacht na het goed op gang komen van het verhaal. Wat mij vooral opviel, is dat het brein, van de bende waarmee John mee in aanraking komt, bijna terloops aan het einde van het boek wordt genoemd. Deze persoon is m.i. niet geloofwaardig als zijnde het brein, omdat hij eerder in het boek nog bedreigd wordt door de bende. De karakters hadden wat verder uitgediept kunnen worden, maar hadden voldoende diepgang om het verhaal met plezier te lezen. Vooral rechercheur Jan Damstra vond ik sympathiek. Ook de verschijning van Linda vond ik prettig, het benadrukte nog eens de naïviteit van John Linders.
Quote Miriam:
Jammer genoeg worden de karakters in het boek niet echt uitgewerkt en zij komen daardoor niet tot leven. John Linders wordt neergezet als een nietsnut met een kort lontje die zwelgt in zelfmedelijden. Hij is sinds vijf maanden werkloos, brengt het liefst de dag door met een biertje in zijn hand voor de televisie, terwijl zijn vrouw Ellen de kost verdient en ook het huishouden voor haar rekening neemt. Dat een en ander spanningen veroorzaakt in een huwelijk ligt dan voor de hand.
Jammer genoeg worden de karakters in het boek niet echt uitgewerkt en zij komen daardoor niet tot leven. John Linders wordt neergezet als een nietsnut met een kort lontje die zwelgt in zelfmedelijden. Hij is sinds vijf maanden werkloos, brengt het liefst de dag door met een biertje in zijn hand voor de televisie, terwijl zijn vrouw Ellen de kost verdient en ook het huishouden voor haar rekening neemt. Dat een en ander spanningen veroorzaakt in een huwelijk ligt dan voor de hand.
Ellen neemt met wat (soms kinderachtige) pesterijtjes wraak op John. De liefde die zij voor John voelde sloeg om in haat op het moment dat hij haar in het gezicht sloeg. Dat vriendin Kaylee verliefd op haar is, heeft zij niet in de gaten en daar wordt verder ook geen aandacht meer geschonken in het verhaal; het verklaart slechts een actie verderop in het boek. Het verhaal hangt van ongeloofwaardigheden en toevalligheden aan elkaar. Om een voorbeeld te noemen: sinds wanneer krijgt een getuige een bos bloemen van de politie na het afleggen van een verklaring? Uiterst merkwaardig. Om het over de boevenbende maar niet te hebben. De manier waarop het verhaal verteld wordt is eenvoudig. Geen lange zinnen, geen moeilijke woorden, het lijkt enkel een opsomming van gebeurtenissen en daardoor ontbreekt de spanning in het verhaal. Karin Hazendonk heeft vóór “Blun” kinder- en jeugdboeken geschreven en het komt op mij over alsof ze tijdens het schrijven van “Blun” de verkeerde doelgroep voor ogen heeft gehad. Inmiddels heb ik de cover voor Karin’s tweede thriller, “Obscuur” gezien. Die spreekt ontzettend tot de verbeelding en de flaptekst is veelbelovend, maar ik hoop dat het verhaal wat achter die cover schuilt met meer overtuiging verteld gaat worden. De titel “Blun” is niet alleen de titel van dit verhaal, maar slaat wat mij betreft op de gehele inhoud van het boek.
Quote Renée:
Het taalgebruik in het boek is nogal eenvoudig. Weinig meerledige zinnen. Het kan allemaal ook wel wat beeldender.
Het taalgebruik in het boek is nogal eenvoudig. Weinig meerledige zinnen. Het kan allemaal ook wel wat beeldender.
Er staat: "John nam nog maar zelden een bloemetje mee, hooguit voor haar verjaardag.”
Liever: Het was al lang geleden dat John regelmatig een bloemetje voor haar meebracht. Tegenwoordig alleen nog maar voor haar verjaardag, tenminste als hij die niet vergat.
Liever: Het was al lang geleden dat John regelmatig een bloemetje voor haar meebracht. Tegenwoordig alleen nog maar voor haar verjaardag, tenminste als hij die niet vergat.
Het boek bevat nogal wat onduidelijkheden en tegenstrijdigheden.
In het begin had ik door het taalgebruik niet veel zin om door te lezen. Later doordat het verhaal me wel aansprak ging dat al veel beter. Toen begon het taalgebruik me ook minder op te vallen. Even wennen dus.
Het boek is niet bepaald een literaire thriller, dat mag wel duidelijk zijn. k denk dat de schrijfster beter tot haar recht komt als schrijfster van jeugd/tiener boeken. Ze kan voor die leeftijd vast hele mooie boeken schrijven in een voor hen begrijpelijke taal.
Quote Marjolein:
Het boek was lastig uit te lezen vanwege toch wat onduidelijkheden en de simpele manier waarmee de schrijfster hiermee omgaat. De hoofdpersonen komen op een gegeven moment allemaal “toevallig” bij elkaar op dezelfde plek, dit maakt het verhaal niet geloofwaardig. Het is allemaal wat té gekunsteld!!!
Het boek was lastig uit te lezen vanwege toch wat onduidelijkheden en de simpele manier waarmee de schrijfster hiermee omgaat. De hoofdpersonen komen op een gegeven moment allemaal “toevallig” bij elkaar op dezelfde plek, dit maakt het verhaal niet geloofwaardig. Het is allemaal wat té gekunsteld!!!
Ik heb dit boek gewonnen bij de Facebookpagina van 'De Perfecte Buren’ en daar wordt gevraagd naar een eerlijke en onderbouwde recensie.
Wat me bijgebleven is dat het je inderdaad zomaar kan overkomen, de gebeurtenissen volgen elkaar snel op en daardoor loopt het verhaal vlot. Het plot is alleen wat rommelig en de oplossing staat eigenlijk pas in het laatste stukje; 'Een Half Jaar Later’. Het lijkt in de huidige tijd geschreven maar zou ook in andere tijden gespeeld kunnen hebben. Het is een probleem van veel mensen die hun baan kwijt raken en hierdoor in de problemen komen. Dit boek is het debuut van Karin Hazendonk wat betreft boeken voor volwassenen. Het is aan de manier van schrijven te merken dat deze schrijfster ook kinderboeken schrijft, de taal is soms wat simpel en met niet zo veel diepgang. Het is een boek waarvan ik het verhaal wel vermakelijk vond en daarom zou ik het misschien wel aanraden.
Quote Brigitta:
Ik vind het boek makkelijk weglezen, de gebeurtenissen volgen elkaar snel op. Hierdoor voel je de spanning toenemen. Daardoor vind ik het wel jammer dat de plot zo snel weggeven wordt en het einde al zo duidelijk wordt. Ik heb het einde afgeraffeld en niet echt meer gelezen. Te makkelijk en te voorspelbaar. Ik wist niet wat Blun betekende (ik ken wel blunder) maar Blun blijkt echt een woord te zijn: BLUN: 1) Domheid 2) Enormiteit 3) Flater 4) Fout 5) Giller 6) Misgreep 7) Misrekening 8) Misser 9) Misslag 10) Misstap 11) Misverstand 12) Vergissing. Het boek begint met de uitleg maar hier ben ik (te) snel overheen gelezen om het op te nemen in afwachting van het boek. Dus toch wat geleerd uit het boek. De titel komt echter verder niet terug in het boek.
Ik vind het boek makkelijk weglezen, de gebeurtenissen volgen elkaar snel op. Hierdoor voel je de spanning toenemen. Daardoor vind ik het wel jammer dat de plot zo snel weggeven wordt en het einde al zo duidelijk wordt. Ik heb het einde afgeraffeld en niet echt meer gelezen. Te makkelijk en te voorspelbaar. Ik wist niet wat Blun betekende (ik ken wel blunder) maar Blun blijkt echt een woord te zijn: BLUN: 1) Domheid 2) Enormiteit 3) Flater 4) Fout 5) Giller 6) Misgreep 7) Misrekening 8) Misser 9) Misslag 10) Misstap 11) Misverstand 12) Vergissing. Het boek begint met de uitleg maar hier ben ik (te) snel overheen gelezen om het op te nemen in afwachting van het boek. Dus toch wat geleerd uit het boek. De titel komt echter verder niet terug in het boek.
BEOORDELING:
Quote Jeanine:
Alles bij elkaar genomen, heb ik ondanks de toevalligheden, eenvoudig taalgebruik en de (in mijn ogen) onlogica van het brein van de bende, genoten van het boek en ik geef het 3***
Alles bij elkaar genomen, heb ik ondanks de toevalligheden, eenvoudig taalgebruik en de (in mijn ogen) onlogica van het brein van de bende, genoten van het boek en ik geef het 3***
Quote Miriam: 1,5 ster
Quote Renée:
Ondanks dat ik de kwaliteit van het boek maar matig vind geef ik het boek toch 2 sterren, omdat het verhaal mij toch kon boeien.
Ondanks dat ik de kwaliteit van het boek maar matig vind geef ik het boek toch 2 sterren, omdat het verhaal mij toch kon boeien.
Quote Marjolein: Dit boek krijgt van mij 3***
Quote Brigitta:
Ik geef het boek 2**. Ik zou het boek wel aanraden omdat het wel een lekker boek is maar zeker geen hoogstandje. Het is een debuut-boek dus een mooie binnenkomer. Ik ben benieuwd wat Karin Hazendonk nog meer in haar pen heeft.
Ik geef het boek 2**. Ik zou het boek wel aanraden omdat het wel een lekker boek is maar zeker geen hoogstandje. Het is een debuut-boek dus een mooie binnenkomer. Ik ben benieuwd wat Karin Hazendonk nog meer in haar pen heeft.
Al met al krijgt dit boek 11,5 sterren van 5 lezers dus het eindoordeel komt hiermee op 2,3 *
Geen opmerkingen:
Een reactie posten