De Poolse Olga Tokarczuk won in het verleden de Nobelprijs Literatuur en met ‘De Rustelozen' won ze de Man Booker International Prize. Of ik mij laat leiden door prijzen om een boek goed te vinden? Nee dus, het maakt mij niet uit en mijn verwachtingen veranderen niet door een bekroning.
‘Jaag je ploeg over de botten van de doden’ is een titel,
die als je het bijzondere boek gelezen hebt, de perfecte omschrijving blijkt te
zijn.
Deze auteur heeft een unieke vertelstem
waardoor deze roman van een uitzonderlijke schoonheid is. Olga Tokarczuk durft
het aan om het wezenlijke verschil tussen mens en dier te ontleden en
combineert ethiek, misdaad, astrologie en poëzie in een originele begeesterende
literaire reis.
Janina woont in het Pools-Tsjechisch grensgebied waar misverstanden
dagelijkse kost zijn, de tijd stil lijkt te staan en waar religie en de jacht
erg belangrijk zijn.
Deze vrouw heeft een grote liefde voor dieren, een afkeer
van mensen en ze verklaart situaties met behulp van astrologie. Tijdens de
ijzige kou in de winter past deze ex-bruggenbouwer op de geïsoleerde
vakantiehuizen van de stedelingen.
In het begin van het verhaal geeft ze nog enkele uren
Engelse les aan het dorpsschooltje. Wanneer de situatie escaleert in het kleine
Poolse dorpje waar ze woont, gaat ze zich vreemder en vreemder gedragen. Wanneer
haar twee honden zoek waren, klopte ze al aan voor steun bij de politie en nu
er leden van de jachtvereniging verdwijnen, doet ze dit opnieuw. Onbegrepen
besluit ze het heft in eigen handen te nemen en ze begint verbeten haar eigen
onderzoek.
Voor de weinige vaste bewoners van dit geïsoleerde
plaatsje heeft deze, volgens velen gekke oude vrouw, bijnamen bedacht. Haar
buurman en zeldzame vriend Eunjer helpt ze bij de vertaling van de gedichten
van William Blake en ze heeft ook kortstondig een bijzondere vriendschap. Een
van de slechteriken voor haar is Buikman en zelfs de dieren, de situaties en de
fenomenen dag en nacht krijgen een naam met een hoofdletter..
De toevoeging van de gedichten geven het boek een extra
meerwaarde en het maakt nog eens duidelijk dat dit een gelaagd boek is over de
grote vragen van het leven. Door de schrijfstijl waarbij prachtige zinnen,
bespiegelingen en gedachten weergegeven worden is dit echt een apart en
diepzinnig boek.
‘Jaag je ploeg over de botten van de doden’ is een ode
aan de natuur en een ethisch vraagstuk.
Tijdens de speurtocht wordt immers duidelijk dat deze
roman een rondleiding is in schuld, conservatisme, krankzinnigheid en bekrompenheid.
Wat me vooral raakt is de voortdurende vraag wanneer moord een moord is en of
een mens echt meer waard is dan een dier.
De auteur heeft indruk op mij gemaakt doordat ze haar
zonderlinge figuren en het landschap zo haarfijn portretteert. Hierdoor kan ik
me perfect verplaatsen in de feministische hoofdpersoon Janina en volg ik
geboeid mee haar queeste.
‘Jaag je ploeg over de botten van de doden’ is geen snel
boek, integendeel, je moet de tijd nemen om de bijzondere thema's en prachtige
metaforen tot je te laten doordringen. Het is een genadeloze en tegelijkertijd
droogkomische roman over keuzes en je lot.
4,5 Inktpotjes
Door Fany
Geen opmerkingen:
Een reactie posten