Interview met Tony P Morgan

 

Er waait sinds kort een nieuwe wind door YA-land: Tony P Morgan heeft net zijn YA-debuutroman uit.  ‘VuurCirkel’ is het eerste deel in een nieuwe reeks die de naam Vuursaga draagt.

Tony P Morgan is leraar Nederlands en Engels in het Antwerpse.  Daarnaast is hij steeds creatief met taal bezig.  Zo heeft hij ondertussen ook enkele jeugdmusicals op zijn palmares staan.  En nu dus een boek, zijn eerste.  Koren op de molen van Boekinkt!! !  Maak kennis met Tony!

Dag Tony

•  Je bent nieuw in de wereld van publicerende schrijvers.  Stel je jezelf even kort voor?

Hallo, ik ben Tony P. Morgan, 54 jaar, geboren optimist, leraar, gewezen journalist en sinds kort ook auteur van een YA-fantasyroman.

• ‘VuurCirkel’ ligt sinds 18 november 2022 in de boekenwinkel. Op een schaal van 1 tot 10, hoe trots ben je nu?

Wat denk je? Ongelooflijk trots natuurlijk! Een roman uitbrengen is voor mij een droom die uitkomt. De eerste keer dat je je eigen boek in handen hebt, is bijzonder, zeker als je weet dat je jouw creatie met zoveel lezers kan delen.

•  ‘VuurCirkel’ is dan wel je eerste boek, maar je bent al langer bezig met schrijven, niet?

Absoluut. Schrijven zit in mijn hart. Zelfs tijdens mijn studies droomde ik ervan schrijver te worden. Het heeft echter tot pakweg tien jaar geleden geduurd vooraleer ik effectief iets heb gepubliceerd, met name een eerste musicalscript. Zo heb ik er al zeven geschreven. Ik hou van toneel, het is ook de perfecte leerschool om snedige dialogen te schrijven, maar er gaat niets boven een epische roman waarin je je fantasie volledig de vrije loop kan laten.

•  Waarom koos je voor YA en niet voor een thriller, bv.?

Aan mijn doelgroep geef ik les. Jongeren liggen mij na aan het hart. Het is een ongelooflijk boeiende leeftijd omdat jongvolwassenen op een keerpunt staan in hun leven. Er komt zoveel op hen af, zoveel hoop en verwachtingen. Ze zijn op zoek naar hun eigen doel in het leven, hun identiteit, hun stem. Als geen ander daagt een fantasiewereld hen uit keuzes te maken, hun angsten te overwinnen en te vechten voor hun dromen.

•  ‘VuurCirkel’ is een fantasy/YA.  Aan welke criteria moet volgens jou een boek voldoen om in dit genre te passen?

Ten eerste is ‘high fantasy’ escapisme van het zuiverste water: het boek neemt je in woord en beeld mee naar een geheel andere, opwindende wereld die toch heel herkenbaar is. Weet je, sommige lezers kiezen niet voor fantasy omdat het zogenaamd geen realiteit is. Dat is het wel. Hoewel niet de onze heeft die fictieve wereld voldoende gelijkenissen en verschillen om relevant te zijn. Ten tweede volgen in de fantasywereld sterke persoonlijkheden hun dromen. Hun wensen komen echter niet zomaar uit. Heel wat hindernissen, drama en spanning zijn hun deel.

•  Ben je zelf een fervent YA-lezer?  Tot welk genre behoren jouw favoriete leesboeken?

Een favoriet genre heb ik niet, maar als ik erover nadenk, boeien boeken en ook films of series mij het meest als ze iets magisch hebben, iets dat de gewone werkelijkheid overstijgt. Ik ben nogal fan van Zuid-Amerikaans magisch-realisme, maar evenzeer van de boeken van Stephen King. Hij is een meester in het creëren van dramatische spanning. In het fantasygenre kijk ik op naar Joe Abercrombie. Hij schrijft het soort verhalen waar ik van hou.

•  Hoe moeilijk of hoe gemakkelijk heb jij het ervaren om van een verhaal dat vorm kreeg in jouw hoofd tot een boek dat in de boekenwinkel ligt te komen?

Eerlijk? Ik heb dat zwaar onderschat. Schrijven is geweldig leuk, maar ook hard werken. Er komt enorm veel bij kijken en elk detail moet kloppen. Bovendien ben ik een taalfreak. Ik hecht veel belang aan de juiste formulering en een gevarieerde woordenschat.

•  Zat het verhaal helemaal klaar in je hoofd op het moment dat je begon te schrijven of deinde je mee op de golven van het plot en kwam je soms zelf voor onverwachte situaties te staan?

Zoals bij de meeste schrijvers, denk ik, had ik de grote lijnen van het verhaal in mijn hoofd. Ik wist hoe het begon en zag het einde al voor me. Maar schrijven zelf zorgt ook voor inspiratie. Gaandeweg krijg je ingevingen en wordt het plot complexer. Het is als een puzzel die je voortdurend moet leggen en telkens dienen zich nieuwe stukjes aan.

•  Moria is één van de aspiranten met een belangrijke missie.  Waarom koos je voor een meisje?

Enerzijds is gelijkheid van kansen een belangrijk thema dat helaas nog altijd bijzonder actueel is. Denk aan Afghanistan. In een uitgesproken mannenwereld moet Moria als enige meisje bewijzen dat ze gelijkwaardig is en haar plaats in de wereld verdient. Anderzijds wordt het voor een auteur pas echt interessant als zijn hoofdpersonage het zo lastig mogelijk heeft, als de afstand tussen haar droom en de realiteit bijna onoverbrugbaar groot is.

• De fabelachtige schepsels hebben ongewone namen. Hoe bedenk je ze?

Sommige namen bestaan, zoals de yeth. Andere, zoals merliks en arkwanen, zijn gebaseerd op associatie. Dat is ook zo met de eigennamen. Klanken roepen voor mij een soort gevoelsmatige betekenis op. Zo hebben de meeste ‘goede’ personages een a, o of i in hun naam. Noem het gek, maar ik hou wel van een beetje klanksymboliek.

•  Heeft de naam van het ‘mensenmeisje’ Moria een speciale betekenis? Vanwaar deze naam?

Het is een ode aan Tolkien. Ik was als kind fan. Moria is in ‘In de ban van de ring’ de naam van een ondergronds labyrint en in die zin wel passend voor de hachelijke weg die Moria wacht.

•  ‘VuurCirkel’ bulkt van de avonturen.  Ben jij zelf een avontuurlijk persoon?  Ga je graag uitdagingen aan?

Nee, in feite niet! Ik ben veeleer gesteld op structuur en controle. Anderzijds kan ik wel niet stilzitten. Ik probeer voortdurend mijn grenzen te verleggen en nieuwe uitdagingen op te zoeken.

•  Met welk personage of schepsel uit het boek voel je jezelf het meest verbonden?

Eigenlijk in grote mate met Cahmil, een personage dat pas in het volgende boek van de reeks verschijnt. Hij is de onhandige creatieveling met het hart op de juiste plaats. Ik kan me ook wel vinden in de 12-jarige merlik Hanzi omdat hij heel gedreven is en wil uitblinken in wat hij doet.

•  Als welk personage/schepsel zou jij het best gedijen in ‘VuurCirkel’?  Waarom?

Laat me dan maar een Aspirant zijn, iemand voor wie een mooie toekomst in het verschiet ligt. Bovendien hebben Aspiranten een magische gave en wie wil die nu niet?

•  Welk is jouw favoriete stuk(je)/passage in het boek?

Onmogelijk een keuze te maken, maar ik geniet wel van de scènes waarin Geru zijn tegenstander met gevlei bespeelt terwijl hij de lezer ook laat zien wat hij echt denkt. De ironie spat ervan af. Daarnaast hou ik ervan actie te beschrijven zoals een gevecht of een achtervolging. Dat is niet makkelijk, maar geeft wel veel voldoening.

•  Welke passage vind je zelf de meest spannende?

Voor mij zijn dat de rampzalige gebeurtenissen die de fabelachtige stad Mo Gerbba treffen. Geen spoilers, maar de stad wordt overspoeld door het kwade en het is maar de vraag of onze protagonisten er tijdig uit weg geraken.

•  De gedachten aan de toekomst worden naarmate het verhaal vordert steeds belangrijker. Het boek gaat ook over de soms moeilijke weg die jongvolwassenen moeten afleggen? 

Zeker wel. Je zou de tocht naar de hoofdstad Nova Alba die elke Aspirant moet afleggen zelfs symbolisch kunnen zien als de weg naar volwassenheid. Die verloopt soms met vallen en opstaan. Moria bijvoorbeeld twijfelt geregeld aan haar selectie en aan zichzelf. Ze maakt foute beslissingen, schat mensen verkeerd in, maar leert daar ook weer uit.

•  Je appelleert ook aan de burgerzin van je lezers?

Vanzelfsprekend. Jongeren worden klaargestoomd om deel uit te maken van de politieke, sociale en economische toekomst van de Republiek. Dat is een hele verantwoordelijkheid die veronderstelt dat je niet alleen jezelf op de eerste plaats zet, maar ook rekening houdt met de noden van anderen. Ook dat is een leerproces.

•  Je wijst op de verschillen tussen de personages maar evenzeer op wat hen verbindt.  Daar zit een boodschap in?

De Aspiranten zijn heel verschillend, ja. Niemand gaat op dezelfde manier met zijn selectie en magische gave om. Dat is ook logisch. Wat hen bindt, is hun achtergrond. Ze vertrekken allemaal vanuit een underdogpositie. Het leven heeft hen geen cadeaus gegeven, wat maakt dat hun honger naar prestatie, zelfvervulling en opwaardering eens zo groot is.

•  Welke thema’s hoop jij dat de lezer oppikt tijdens het lezen van jouw boek?

Naast gelijkheid van kansen staan vriendschap en vertrouwen centraal. Niet alleen met moed en doorzettingsvermogen kan je het kwade verslaan, daar heb je ook samenhorigheid voor nodig.

•  Het boek deed me denken aan The Hobbit. Kan je je hierin vinden?

Dat beschouw ik als een compliment. Moria’s queeste heeft inderdaad gelijkenissen met Bilbo’s reis. Sommige locaties zoals het woekerwoud of de grotten hebben veel gemeen met die van Tolkien. Als fantasylezer heb ik zelf graag dat er vertrouwde omgevingen of schepsels zijn, zolang de auteur er maar origineel mee omspringt en er daarnaast voldoende vernieuwing is. Ik denk dat ik daar wel in geslaagd ben.

•  Het boek heeft als doelgroep jongvolwassenen. Toch biedt het boek ook aan een volwassen publiek heel wat stof tot nadenken. Akkoord?

Helemaal akkoord. Er zit een belangrijke boodschap in die zowel jongeren als volwassenen aanbelangt. Het idee van het boek kwam er namelijk na de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2016. Ik vatte niet waarom de minst capabele kandidaat het toen haalde. Dan schort er iets aan de democratie, dacht ik. En dus: wat als geen volwassenen, maar willekeurige jongeren worden geselecteerd als toekomstige leiders van het land? Zou dat werken? Blijft een dergelijk democratisch systeem overeind? Is het gevrijwaard van jaloezie, machtswellust en hebzucht? Dat is als het ware de denkoefening, de centrale vraag in ‘VuurCirkel’. En ik denk dat je het antwoord al kan raden …

•  Jouw boek valt tevens op door de mooie taal waarmee je alles onder woorden brengt.  Vraagt dat veel opzoek- en schrapwerk of put je gewoon uit je eigen taalreservoir?

Dank je wel. Ik hou van de schoonheid en rijkdom van onze taal. Hoe een paar woorden of een mooi beeld een hele wereld kunnen oproepen, dat is toch fantastisch. Daar kick ik op, ook al kost het mij uren om die juiste woorden te vinden, bij mezelf of in andere bronnen, maakt niet uit.

•  Tot slot: de ontknoping in ‘VuurCirkel’ lijkt een belofte op meer te suggereren.  Hoeveel delen zullen er nog volgen?  Is deel 2 al een project in uitvoering?

De VuurSaga is een trilogie, dus er volgen nog twee delen. De Aspiranten hebben de eerste horde genomen, maar ze zijn er nog lang niet. Hun kritische zin wordt verder aangescherpt. En het kwade is zeker nog niet verslagen. Jawel, ik ben volop aan het tweede deel bezig. De lezer zal echter nog een beetje geduld moeten oefenen: aan ‘VuurCirkel’ heb ik een vijftiental maanden gewerkt.

 

Dank je wel Tony voor jouw zowel boeiende als verhelderende antwoorden! ‘VuurCirkel’ geeft veel stof tot nadenken.  Het is nu uitkijken naar deel 2 van de Vuursaga.  Ik ben heel nieuwsgierig naar Cahmil (bespeur ik daar een typisch Vlaamse naam?).  Het kwade is inderdaad nog niet verslagen, maar zal het dat ooit zijn? 

Mag ik jou nog veel succes wensen!?

Bedankt en heel graag gedaan.

 

Anita