In de lavabo van Erik Segers

 

Uitgeverij: Good Stuff! Books

Publicatiedatum: december 2020

Recensie door: Fany

Inktpotjes: 4

‘In de lavabo’ is, net zoals het vorige boek, ‘Een meisje met twee borsten’, opnieuw een dolkomisch verhaal. Erik Segers verstaat de kunst om ook in moeilijke tijden een glimlach op je gezicht te toveren.

 

Deze absurde Vlaamse roman is een vlotte mengelmoes van onzin, maatschappijkritiek en een plot die, hoe crazy deze ook is, goed uitgedacht en op een slimme manier samenkomt op het einde.

 

De auteur denkt, dat er ondanks alle ellende meer mag gelachen worden, en wil daar met zijn boeken verandering in brengen. Door het coronavirus kreeg hij het idee om een apart verhaal te creëren. Net door de extra vrijgekomen tijd en minder verplichtingen is dit boek een paar maanden na ‘Een meisje met twee borsten’ al kunnen verschijnen.

 

‘In de lavabo’ is entertainend met een portie drama, maar ook kritisch en hoewel het zich slechts op één plaats afspeelt, wordt het nooit saai.

 

Floris lijkt bang te zijn van Corona en sinds de pandemie durft hij niet meer buiten te komen. Vertellen wat hij naar aanleiding van een bijzonder mysterie allemaal meemaakt op zijn kamertje is onmogelijk, maar er komen allerlei rare figuren op de proppen, een apart politieteam komt hem lastig vallen en abnormale situaties zijn volstrekt normaal.

 

‘In de lavabo’ lijkt klinkklare onzin, maar het zit verduveld goed in elkaar. Het verhaal is ingedeeld in verschillende hoofdstukken met een bijpassende titel. Bij de start van de volgende rubriek wordt dan steeds het laatste zinnetje uit het vorige stuk verwerkt in dat nieuwe deel. Ook de eerder genoemde titel krijgt altijd zijn plaats en dat vraagt toch veel creativiteit.

 

Deze trip in Floris zijn domein is erg hilarisch, seksueel getint en is overgoten met een sausje van romantiek, een tikkeltje detective en een gezonde dosis sarcasme en ernst.

 

Corona en een borrelende lavabo zijn de rode draad, maar ook de liefde, vriendschap, het geheimzinnige verleden en het gevoel van eenzaamheid komen aan bod. Natuurlijk ontbreekt de portie erotiek ook nu weer niet. Deze keer gaan de scènes slechts beperkt over borsten, maar is het vooral "de fluit" van Floris Floerenfluit en zijn selfmade oplossing, wanneer de nood het hoogst is, die een belangrijke rol spelen in deze vertelling.

 

Erik Segers gebruikt ook nu muziek om zijn teksten te verbinden en verwijst soms naar zijn twee andere boeken. Het is zeker een aanrader om deze eerst te lezen, maar ‘In de lavabo’ kan ook perfect als standalone gelezen worden.

 

Klinkt dit allemaal krankzinnig? Tja, dan ben je nu aangekomen in het heerlijk absurde verhalenrijk van Erik Segers.

 

Durf je een anders dan anders boek te lezen dan ga je ‘In de lavabo’ in één ruk uitlezen en vergeet je de werkelijkheid.

 

Misschien dat ik soms wat minder wou lezen over de seksuele escapades van Floris, maar zoals altijd heeft de auteur een doel voor ogen met elk woord dat hij schrijft. Opnieuw trakteert hij me op een boek met een erg prettige schrijfstijl met een lach en een traan. Sommige dingen zag ik aankomen, maar hij kan ze dan toch weer origineel verpakken.

 

Na ‘In de lavabo’ ben ik benieuwd wat voor thema's de auteur gaat gebruiken in zijn volgende boek en ik kijk er enorm naar uit om opnieuw kennis te maken met zijn aparte humor.