Verlangen naar chocolade ( Care
Santos )
Verlangen naar chocolade...
Dat schijnt iets te zijn dat vrouwen
doen...Schijnt, want ik kan niet uit ervaring spreken.
Waarschijnlijk mis ik ergens het gen, het
chocoladegen, want mij maak je er niet heel erg blij mee...
Uiteraard eet ik ook wel eens chocola. Vooral
die bepaalde periode, je weet wel.
Maar echt gelukkig worden van chocola, nee, dat
herken ik niet.
Ik drink ook absoluut geen chocolademelk, ook
als kind niet. Had liever warme gewone melk. Veel lekkerder.
Chocolade-ijs...brrr....laat maar.
Nutella of andere broodsmeersels met
chocolade...ik eet het niet. Sterker nog: ik kan er van griezelen.
Mijn vrienden vinden het wel handig. Als de
chocolade bewaakt moet worden, dan is het bij mij zeker in goede handen. Ik zal
er zeker niet stiekem van snoepen.
De chocolademunten die ik met Sinterklaas op
mijn werk heb gekregen, liggen nog gezellig in de vensterbank. In de keuken. En
waarschijnlijk liggen ze daar tot ze zelfstandig kunnen lopen...
Ik ben een vrouw, maar zeker geen
chocolade-vrouw....
Nee, herkennen doe ik het echt niet:
Verlangen naar chocolade
Geen opmerkingen:
Een reactie posten