No more Hero
David Bowie overleden...met dit verdrietige nieuws werd ik wakker. Hoe kan dit? Zo opeens? Een traan biggelt langs mijn wang...
Ik ben geboren in de jaren 70, dus vooral opgegroeid in de jaren 80. Het ontdekken van mijn eigen ik. Bowie speelde daar absoluut een rol in.
Bowie...de eerste man waar ik seksuele gevoelens voor had. Ik geloof dat ik dit nog nooit hardop tegen iemand gezegd heb...*bekentenis* Maar die man...*zucht*
Maar ook...Hij was zo anders dan wie dan ook. Nooit voorspelbaar. Hij liet zien dat je mag en kan zijn wie je bent. En dat dat goed is.
Het eerste singletje dat ik ooit kocht was van David Bowie: Tonight, het duet met Tina Turner. Zeker niet zijn beste nummer, maar daardoor wel een speciaal plekkie in mijn geheugen.
Wat is dan wel zijn beste nummer? Onmogelijk om te beantwoorden in mijn ogen. Er zijn gewoon geen slechte Bowie-nummers. Maar als ik er dan 1 zou moeten noemen dan is dat Under pressure, met Queen. Maar met het noemen van elk nummer, doe ik de andere nummers te kort.
David Bowie, nooit saai. Altijd vernieuwend. Artistiek. Held.
David Bowie...mijn eerste liefde....
Groundcontrol to major Bowie
Juul
Geen opmerkingen:
Een reactie posten