De eenzaamheid van de priemgetallen van Paolo Giordano

De eenzaamheid van de priemgetallen van Paolo Giordano

Het verhaal

De zevenjarige Alice moet van haar vader elke dag tegen haar zin naar skiles. Op een mistige ochtend zondert zij zich af van haar skiklasje en besluit ze de afdaling alleen te maken, maar ze komt ten val en raakt voor de rest van haar leven verlamd aan een been. Mattia is de helft van een tweeling. Hij is hyperintelligent, zijn zusje Michela is zwakbegaafd. Als de tweeling wordt uitgenodigd voor een verjaardagspartijtje schaamt Mattia zich bij voorbaat voor het gedrag van Michela en hij besluit om haar op een bank in het park achter te laten met de opdracht dat ze daar op hem moet wachten. Als hij terugkomt is zijn zusje verdwenen en zij wordt nooit meer gevonden. Op de middelbare school kruisen de levens van Alice en Mattia elkaar en er ontstaat een merkwaardige vriendschap. Ze voelen zich vanaf de dag van hun ontmoeting verbonden, maar merken al snel hoe moeilijk het is om wezenlijk contact met elkaar te krijgen.

Cover

Een gezicht, ik denk een meisje, half verborgen achter takken.

Simpel, zou het waarschijnlijk wel even oppakken in de winkel om te lezen waar het over gaat.

Mijn mening

...Met hun binnenwerelden die aarzelden elkaar teraken, maar die precies in elkaar pasten.

Dit boek stond al lang op mijn verlanglijstje om te lezen. Het gevaar is dan natuurlijk dat het boek enorm tegenvalt, maar gelukkig was dat niet het geval.

Het is moeilijk om uit te leggen waar het boek nou precies over gaat. Het is een redelijk abstract boek dat eigenlijk over weinig gaat, maar tegelijkertijd over zoveel.

Het verhaal wordt verteld vanuit 2 perspectieven:

* Mattia, de jongen van wie het zusje verdwijnt

* Alice, het meisje dat een ongeluk krijgt tijdens het skiën

De tijd verspringt regelmatig verder naar een volgend hoofdstuk in hun leven. Tot ruim in hun volwassenheid.

De levens van Mattia en Alice spelen zich naast elkaar af. Regelmatig komen hun levens samen, al blijven ze dan nog steeds naast elkaar en niet zozeer met elkaar. Alsof ze beiden niet in staat zijn zich aan de ander over te geven.

Het is een verhaal dat gaat over opgroeien, pubertijd en het volwassen worden.

Mattia bekijkt de wereld om zich heen wetenschappelijk/ wiskundig.

Alice bekijkt de wereld vanuit haar wil om niet te eten.

Het is moeilijk om het boek goed weer te geven. Giordano zegt het ergens in het boek op een mooie manier:

Want Mattia en zij waren verbonden door een onzichtbare, elastische band die schuilging onder een hoop onbenulligheden, een band die alleen kon bestaan tussen twee mensen zoals zij: twee mensen die hun eenzaamheid in de ander hadden herkend.

Ik heb genoten van dit boek. 4 sterren