Zo, wat zou ik jullie, beste medelezers en vrienden, nu eens kunnen vertellen over de Muidhond ? Bijvoorbeeld dat het een vis is, die ook bekend staat onder de namen Zeelt of Louw en behoort tot de Karperachtigen. Of dat hij voornamelijk herkenbaar is aan zijn oogvlek. Tevens dat hij niet tegen de hitte kan en probeert koeling te zoeken in de modder. Oh ja, en het belangrijkste : dat het net iets meer dan een kopstoot van een boek is van de Nederlandse Inge Schilperoord !
In ’t kort : de 30-jarige Jonathan wordt na enkele maanden in de gevangenis vrijgelaten voor aanranding op het jonge meisje Betsy, wegens gebrek aan bewijzen en keert terug naar zijn huiselijk leven bij zijn gelovige moeder. Want dankzij de nodige (verplichte) sessies, is hij ervan overtuigd opnieuw een goed mens te worden. Het weerzien verloopt niet makkelijk, maar al gauw nemen moeder en zoon hun oude leven opnieuw op. Een verhuis, waar Jonathan tegen opziet, staat op til en inmiddels vult hij zijn dagen met werken in een vismijn, het huis onderhouden, koken, de hond Milk verzorgen en uitlaten, de verhuis voorbereiden, zijn verplichte nazorgen strikt naleven en zorgen voor de gewonde Muidhond die hij heeft weten te vangen en thans in een aquarium houdt op zijn kamer. Maar dan ontmoet Jonathan de jonge Elke, een enigszins getroebleerd kind dat vlakbij woont met haar alleenstaande moeder…
Elke’s moeder is vaak uithuizig (ze werkt in een café) en al snel ontstaat er een vriendschap tussen de twee eenzaten. Maar reeds van bij de eerste ontmoeting voel je de zinderende spanning bij Jonathan. Want net als zijn Muidhond is ook Jonathan ‘beschadigd’ en zoekt hij – net als de vis in de modder – een plaats op zich te verbergen…om erger te voorkomen. En terwijl de hitte voor beiden zeer bedreigend is, verliest Jonathan stilaan zijn grip op de controle, waar hijzelf zo aan gehecht was. En dat is niet anders bij Elke : hij zorgt voor haar, geeft haar eten, voert haar zelfs. Maar net als bij de vis zelf, gaat het van kwaad naar erger bij Jonathan. En wanneer het proces in verband met Betsy opnieuw wordt heropend, voelt hij alle hoop uit zich verdwijnen.
Hitte speelt trouwens een belangrijke rol in dit boek : het weer zelfs, de vis die er stilaan aan onderdoor gaat en de spanningsgraad van Jonathan tegenover Elke. Moeder rekent op haar geloof, heil in de bijbelclub voor de ‘genezing van haar jongen’. Dan weet je natuurlijk meteen dat Jonathan er alleen voor staat, daar je uit die hoek echt geen hulp hoeft te verwachten. De aftakeling wordt prachtig verwoord door Inge Schilperoord : met weinig woorden kan ze enorm veel duidelijk maken op een stilistisch prachtige manier !
Het boek heeft wel iets van de Vlaamse film “Dennis van Rita”, maar gaat zoveel dieper en harder. Dat de schrijfster zelf psychologe is, blijkt uit haar inzicht in deze problematiek. En nergens trapt ze in de val van boze buren, ‘uitlokkerij’ van het kind zelf, geweld op Jonathan of melodramatiek. Straffer nog : je krijgt als het ware sympathie voor deze underdog, hoewel je voelt dat het fout moet lopen : zijn gevecht tegen de drang, de hekel aan de bemoeizucht van iemand die wel om je geeft, cognitieve goedpraterij, zichzelf ‘kleine misstapjes’ toestaan, enzovoort.
Dat we niet eindigen op een vreugdevol feest, kunnen jullie je zelf ook wel voorstellen, maar de ‘twist’ die Inge op het einde voorziet, is meer dan briljant te noemen !
Besluit : de verspreiding van “Muidhond” in België gebeurt door ‘Elkedag Boeken’. Grappig, maar ook hét understatement van het jaar : “Muidhond” is allesbehalve een “alledaags” boek. Wist U dat de 4 B’s staan voor de 4 gevoelens : Blij, Bedroefd, Bang en Boos ? Wel, niet één gevoel word je bespaard in deze grandioze ‘must-read’ ! U kan zich morgen reeds begeven naar uw dichtstbijzijnde boekenwinkel…Doen, zeg ik U !
In ’t kort : de 30-jarige Jonathan wordt na enkele maanden in de gevangenis vrijgelaten voor aanranding op het jonge meisje Betsy, wegens gebrek aan bewijzen en keert terug naar zijn huiselijk leven bij zijn gelovige moeder. Want dankzij de nodige (verplichte) sessies, is hij ervan overtuigd opnieuw een goed mens te worden. Het weerzien verloopt niet makkelijk, maar al gauw nemen moeder en zoon hun oude leven opnieuw op. Een verhuis, waar Jonathan tegen opziet, staat op til en inmiddels vult hij zijn dagen met werken in een vismijn, het huis onderhouden, koken, de hond Milk verzorgen en uitlaten, de verhuis voorbereiden, zijn verplichte nazorgen strikt naleven en zorgen voor de gewonde Muidhond die hij heeft weten te vangen en thans in een aquarium houdt op zijn kamer. Maar dan ontmoet Jonathan de jonge Elke, een enigszins getroebleerd kind dat vlakbij woont met haar alleenstaande moeder…
Elke’s moeder is vaak uithuizig (ze werkt in een café) en al snel ontstaat er een vriendschap tussen de twee eenzaten. Maar reeds van bij de eerste ontmoeting voel je de zinderende spanning bij Jonathan. Want net als zijn Muidhond is ook Jonathan ‘beschadigd’ en zoekt hij – net als de vis in de modder – een plaats op zich te verbergen…om erger te voorkomen. En terwijl de hitte voor beiden zeer bedreigend is, verliest Jonathan stilaan zijn grip op de controle, waar hijzelf zo aan gehecht was. En dat is niet anders bij Elke : hij zorgt voor haar, geeft haar eten, voert haar zelfs. Maar net als bij de vis zelf, gaat het van kwaad naar erger bij Jonathan. En wanneer het proces in verband met Betsy opnieuw wordt heropend, voelt hij alle hoop uit zich verdwijnen.
Hitte speelt trouwens een belangrijke rol in dit boek : het weer zelfs, de vis die er stilaan aan onderdoor gaat en de spanningsgraad van Jonathan tegenover Elke. Moeder rekent op haar geloof, heil in de bijbelclub voor de ‘genezing van haar jongen’. Dan weet je natuurlijk meteen dat Jonathan er alleen voor staat, daar je uit die hoek echt geen hulp hoeft te verwachten. De aftakeling wordt prachtig verwoord door Inge Schilperoord : met weinig woorden kan ze enorm veel duidelijk maken op een stilistisch prachtige manier !
Het boek heeft wel iets van de Vlaamse film “Dennis van Rita”, maar gaat zoveel dieper en harder. Dat de schrijfster zelf psychologe is, blijkt uit haar inzicht in deze problematiek. En nergens trapt ze in de val van boze buren, ‘uitlokkerij’ van het kind zelf, geweld op Jonathan of melodramatiek. Straffer nog : je krijgt als het ware sympathie voor deze underdog, hoewel je voelt dat het fout moet lopen : zijn gevecht tegen de drang, de hekel aan de bemoeizucht van iemand die wel om je geeft, cognitieve goedpraterij, zichzelf ‘kleine misstapjes’ toestaan, enzovoort.
Dat we niet eindigen op een vreugdevol feest, kunnen jullie je zelf ook wel voorstellen, maar de ‘twist’ die Inge op het einde voorziet, is meer dan briljant te noemen !
Besluit : de verspreiding van “Muidhond” in België gebeurt door ‘Elkedag Boeken’. Grappig, maar ook hét understatement van het jaar : “Muidhond” is allesbehalve een “alledaags” boek. Wist U dat de 4 B’s staan voor de 4 gevoelens : Blij, Bedroefd, Bang en Boos ? Wel, niet één gevoel word je bespaard in deze grandioze ‘must-read’ ! U kan zich morgen reeds begeven naar uw dichtstbijzijnde boekenwinkel…Doen, zeg ik U !
Paul Smeyers
Geen opmerkingen:
Een reactie posten