Het verhaal
State of Allah is een moslimorganisatie uit Syrië. De leden zijn vastbesloten om voet aan de grond te krijgen in Europa, te beginnen in Nederland. Met een Campaign of Fear (operatieplan Solid Ground) wil de organisatie Nederland in het hart van de samenleving raken. De plegers van de aanslagen zijn Nederland binnengekomen, door mee te liften op de grote vluchtelingenstroom. De eis aan de Nederlandse overheid is een State of Allah wijk op Nederlands grondgebied. Jeroen, een Nederlandse moslim, is de architect van de structuur van State of Allah en tevens het brein achter de terreurdaden. Zal zijn nietsontziende plan slagen?
Bron: website boekscout.nl
De cover
Een boek wat ik waarschijnlijk anders nooit had opgepakt met op de voorkant een soldaat met opgeheven mitrailleur. Geen boek waar ik normaal warm voor loop, maar een bericht op de Facebookpagina van de schrijver maakte me nieuwsgierig en natuurlijk sta ik open voor nieuwe dingen. Ik ben de laatste tijd zo vaak verrast door boeken dat ik Nederland ontwricht zeker een kans geef. En juist dit bericht maakt me geïnteresseerd, want hoe bizar is het? De schrijver stuurt zijn boek in en een uur later wordt Parijs getroffen door een terroristische aanslag. Een actueel onderwerp wat ons allen bezig houdt en welk boek ik mag lezen. Een eer? In ieder geval een boek dat wat teweeg brengt denk ik en ja, ik vind het een eer dit te mogen lezen en te beoordelen.
OOSTERHOUT - Op vrijdagmiddag 13 november stuurde Jérôme Schmidt (48) uit Oosterhout zijn fictieboek, over een Syrische moslimorganisatie in Nederland, naar een uitgeverij. Amper een paar uur later werd Parijs getroffen door verschillende terroristische aanslagen.
'Mijn boek Nederland Ontwricht blijft fictie, maar de lijn naar non-fictie, is sinds die dag een stuk dunner geworden', zegt Schmidt, die geboren en getogen is in Terheijden. In het 192 pagina's tellende debuut volgen de lezers de Nederlandse moslim Jeroen.
Hij reist naar Syrië af en sluit zich aan bij de moslimorganisatie State of Allah. 'Op dat moment is de organisatie een lachertje. Jeroen bedenkt een nieuwe structuur én terreurdaden.'
De organisatie begint in Nederland, waar ze aanslagen pleegt op publieke plekken om zo de Nederlanders angst in te boezemen. Na de aanslagen in Parijs ontstond even twijfel of hij zijn eerste boek wel moest uitbrengen. 'Maar ik heb besloten het toch te doen. Misschien juist omdat het zo actueel is en iedereen er wat vindt.'
Bron: BN De Stem 8 januari 2016
Mijn mening
Als ik kijk naar reviews op de site van de uitgever valt me op dat alleen mannen het boek hebben beoordeeld. Vanaf nu komt daar verandering in: Moon gaat het ook lezen, een boek waaruit blijkt hoe dun de scheidslijn is tussen fictie en non-fictie, is dit eng? Dat vraag ik me af, heeft Jerome Schmidt helderziende gave? Zo ja, laat hem dan een mooi boek schrijven over mij en de winst van de Postcodeloterij… Maar genoeg gekkigheid: dit zijn geen dingen waar je grapjes overmaakt. Ik trek me terug in de wereld van aanslagen en terrorisme.
Ik merk dat ik even moet wennen aan het boek, het is anders geschreven als de thriller die ik normaal lees. Het is meer een combinatie, veel informatie en daarachter een verhaal. Wel merk ik gelijk dat het zo maar een non-fictie boek kan zijn, omdat dit probleem nu heel actueel is, ik merk dat ik het boek in me op neem, veel aandachtiger lees en vaak nog even terug lees om het goed te lezen. Het interesseert me en tegelijkertijd maakt het me angstig.
Het verhaal neemt me mee, vanaf het begin hoe Jeroen het idee van Solid Ground, Campaign of Fear, oppert bij de Kalief, de ontwikkeling/ voorbereidingen van de plannen Fase 1, als ook het vluchten van Abbas en zijn gezin, Fase 2, en de ontwikkelingen tussen Claire en Jeroen, tot de uitvoering van Campaign of Fear, Fase 5. Alles doorloop je en vanaf fase 5 kom je in een stroomversnelling waardoor ik nog meer gegrepen word en het ook spannend wordt. Tot het einde aan toe blijf ik geboeid en ik ben verrast door het einde, ik had verschillende plots bedacht maar zeker deze niet.
Gaandeweg het verhaal vlucht je mee met Abbas. De personages zijn goed beschreven, vooral Jeroen, Hadji en Abbas. Ondanks dat ik dacht dat het boek me niet kon bekoren, is het een goed boek, een actueel verhaal en het onderwerp intrigeert me en blijft het tot het einde bijna beangstigend echt. Het doet me echt wat en dit had ik zo niet verwacht, de weg die de vluchtelingen nemen vanuit Deiz-Ez-Zor naar Nederland waarbij ze bij aankomst 174 euro weekgeld krijgen, het maakt dat ik vragen heb of het echt zo zou gaan. Aangezien de research naar het onderwerp volgens mij heel gedegen is uitgevoerd, dit merk je aan de details en de uitleg, denk ik het wel en dat maakt het boek bijna non-fictie.
Als je me heel eerlijk vraagt of ik het een mooi boek vind antwoord ik: 'nee, niet mooi, maar mooi is ook niet belangrijk'. Ik was wel gelijk gepakt en ik moet eerlijk bekennen dat ik het in het begin een angstig boek vond, want stel je voor dit gebeurt….. Maar eenmaal aan fase 5 toegekomen, komt de spanning en is het meer een verhaal, door de aanslagen wordt het meer fictief en merk ik dat ik meer geboeid ben. Als je me vraagt of het een goed boek is dan krijg je een dikke JA, een hele dikke JA. Nu ben ik ook niet helderziend, maar je hebt kans dat als meerdere mensen dit boek gaan lezen het nog wat teweeg kan brengen, het is zo echt beschreven dat het bijna non-fictie is en dan kan het nog weleens een hoop los maken in deze tijd.
Beste Minister-President, ik heb slechts één eis en dat is een State of Allah-wijk in uw land.
Spanning 5
Plot 4
Originaliteit 5
Schrijfstijl 4
Psychologie 5
Geen opmerkingen:
Een reactie posten