Anna van Niccolo Amminiti

Anna
Overwint het allesverwoestende virus of de geest.? .
.."Een tragedie verpakt als betoverende vertelling"

Toen ik dit boek van Niccolo Amminiti mocht lezen voor uitgeverij Lebowski (Overamstel Uitgevers) was ik heel blij.Ontdekken hoe deze Italiaanse schrijver ,door de ogen van Anna, de toekomst zag,leek me een boeiende uitdaging. De prachtige cover met de ogen van Anna en het desolate landschap is de geknipte visuele vertolking van dit verhaal.
Anna en haar jongere broer Astor zijn samen overgebleven nadat een virus alle volwassenen gedood heeft.
Net zoals de anderen moeten zij zien te overleven in deze harde wereld. Survival of the fittest is hier elke dag de hoofdreden van het bestaan.

Gelukkig heeft Anna het boek van belangrijke dingen waarin haar mama allerlei overlevingstips opschreef voor ze stierf. Deze notities zijn een waardevolle raadgeving voor haar over hoe je met alles moet omgaan in deze beangstigende tijd . Het leven gaat voor het duo door en vaak komen ze het gevaar tegen maar soms ook nieuwe vrienden. Uiteindelijk besluiten ze Sicilie te verlaten in de hoop ergens nog onbezoedeld ,virusvrij land te vinden.

Ammaniti beschrijft deze dystopische wereld rauw en afgrijselijk maar ook met een lach en en een traan. Anna speelt zich af in een troosteloze wereld maar is niet negatief verteld.
Niccolo gebruikt regelmatig humor en mooie zinnen om de reis te beschrijven .
Net deze vlotte,wonderlijke stijl van vertellen maakt het voor mij een boek waarbij dystopie als thema aanwezig is maar waar hoop, fantasie en liefde ervoor zorgen dat je blijft lezen...

Een impressie van de schrijfstijl:
" Ze had het gevoel dat haar hart in haar borst uitdroogde als een bloem in
een oven, terwijl het bloed dat haar aderen vulde gereduceerd
werd tot stof".

Je wil weten of Anna en Astor een veilige wereld bereiken en hun wens waarheid wordt...
Anna las als een roman door de schrijfstijl en als scifi omdat het verhaal zich in de toekomst afspeelt .
Door de magische gecreëerde wezens uit de fantasie bvb blauwe kinderen, de rookmonsters,...durf ik het vanuit mijn gevoel ook onder fantasy te plaatsen.
Je kan het zelfs als een young adult zien want door de vlotte pen en beleving vanuit Anna zelf kan het perfect in deze categorie geplaatst worden.
Volgens mij is het afhankelijk van de lezer zelf hoe je het boek ervaart.
Voor mij was het een heerlijke combinatie van dit alles .

Een dystopische wereld beschrijven is niet nieuw maar deze wereld gezien door Niccolo Amminiti leest toch anders... Zelf vond ik soms filosofische overpeinzingen doorheen het verhaal verweven wat nog extra meerwaarde gaf aan het verhaal. In vroegere boeken van Niccolo zie je meestal cynisme maar hier zag ik vooral hoop en poëzie.
Wel vond ik het einde te abrupt en niet in detail uitgewerkt maar wie weet komt er nog een vervolg op Anna en Astor hun reis?
Of misschien wou de auteur net dat je hoofd vol vragen zit na het lezen van dit boek?
Ik geef het boek vier sterren.

fany van hemelen