
Cover
Eenvoudige kleuren. Links een vrouwfiguur op de rug gezien, die over haar schouder kijkt. Rechts een hekwerk. De cover ademt een historische sfeer, mede door de eenvoud en de eenvoudige kleuren.
Ik had nog nooit een historische roman van Simone van der Vlugt gelezen, ook niet haar jeugdboeken. Wel heb ik bijna al haar thrillers gelezen. Waarom nog nooit een historische roman? Het is te simpel om te zeggen dat het er niet van gekomen is, ik denk eerder dat ik het gewoon niet durfde. Bang dat het zou tegenvallen. Nu er een historische roman uit was met een onderwerp dat me sowieso interesseert vond ik het tijd om het toch maar eens te proberen.
En wat was het een goed boek! Zo mooi geschreven. Zo beeldend ook. Ik voelde en ervoer hoe het bombardement gevoeld kan hebben, echt voelen hoe het was kan uiteraard niet...En later ook met de honger, de wanhoop. Regelmatig zat ik met kippenvel of tranen in mijn ogen te lezen.
De worsteling van Katja over de beslissingen die ze neemt of, gedwongen door de situatie, moet nemen, worden goed beschreven. Het is invoelbaar hoe ze tot haar beslissingen komt. Hoezeer ze misschien ook tegen haar (maar ook mijn) gevoel in gaan...
Wat ik ook heel sterk vind is dat voor beide kanten, verzet en NSB, ruimte is in het boek. Er is geen partij gekozen en ruimte om je eigen idee erover te vormen.
Gelukkig leven wij niet in een oorlogssituatie. Daardoor is het moeilijk om te zeggen of het verhaal geloofwaardig is. Het is wel zo geschreven dat het zo gebeurd zou kunnen zijn. Het leest alsof het een biografie is van iemand die dit heeft meegemaakt.
Ik vind het een prachtig boek dat eigenlijk iedereen moet lezen, omdat het zo mooi is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten