Boek: Een beloofd land
Auteur: Barack
Obama
Uitgeverij: Hollands diep
Publicatiedatum: november 2020
Recensie door: Fany
Inktpotjes: 4
Barack Obama vertelt openhartig over hoe zijn idealen als president vaak
botsten met de harde realiteit.
Of je nu wel of niet houdt van Barack Obama;
'Een beloofd land' schetst een realistisch beeld van hoe het eraan toe ging
tijdens zijn eerste ambtstermijn en het laat zien hoe een democratie er zou
moeten uitzien.
De bestorming van het Capitool op 6 januari
dit jaar toont pijnlijk aan hoe invloedrijk een leider kan zijn. Barack Obama
heeft hierop ook scherp gereageerd en het toont nog maar eens hoe, zelfs nu, de
meningen in Amerika nog steeds verdeeld zijn. De eerste Afro-Amerikaanse
president Barack Obama wou Amerika eerder al verbinden en mensen tot elkaar
brengen maar werd tegengehouden door politieke spelletjes.
'Een beloofd land' neemt me kort mee naar Barack
Obama zijn jeugd in Hawaï, zijn opleiding en baan als opbouwwerker. Sneller dan
verwacht timmert hij met een heel campagneteam verder aan zijn politieke
carrière en als een speer bereikt hij de top. Inspiratie vond hij bij zijn
familie en Gandhi en tijdens zijn loopbaan denkt hij vaak terug aan hen.
Hij vertelt ook over hoe hij zijn vrouw
Michelle leerde kennen en hoe twijfelachtig ze stond tegenover zijn politieke
ambities. Ze stond, ondanks de druk voor hun gezin onvoorwaardelijk aan haar
man zijn zijde. Gelukkig kon hij ook rekenen op zijn schoonmoeder waardoor zijn
kinderen met beide voetjes op de grond bleven. De anekdotes van Michelle, Malia
en Sasha vind ik prachtig en tonen hoe hij, ondanks een drukke agenda, toch een
band wilde behouden met zijn gezin.
Als president las hij elke morgen brieven en
mails, hij maakte er een gewoonte van om enkele daarvan persoonlijk te
beantwoorden. Regelmatig bezocht hij gewonde militairen in het ziekenhuis of
sprak hij met nabestaanden. Door deze bezoekjes leerde hij de prijs van oorlog
kennen en ze deden hem altijd nadenken over de gevolgen van genomen
beslissingen.
Zijn regering moest een oplossing bieden voor
de zware economische crisis na het instorten van het financiële systeem, de
oorlog in Afghanistan aanpakken en een antwoord formuleren op terroristische
dreigingen.
Obama laat zijn staf en het Witte Huis tot
leven komen. Net zoals in zijn speeches weet hij, waarschijnlijk met
ondersteuning van zijn team, de juiste toon te vinden om zijn fascinerende en
frustrerende ervaringen met de binnenlandse en internationale politiek levendig
en met sappige details te beschrijven.
Hoewel het me soms duizelde van alle feiten
en achtergrondinformatie waardeer ik het enorm dat dit geen droog relaas geworden
is maar een intiem en leerrijk verhaal. 'Een beloofd land' is een persoonlijk
document met humor dat kritisch kijkt naar anderen maar ook zichzelf op de
korrel durft te nemen.
Obama is intelligent, heeft een visionaire
blik en streeft zijn idealen na. Hij vertelt bijvoorbeeld hoe hij de crisis in
het Midden-Oosten wou aanpakken, hoe hij de klimaattop beleefde en hoe zijn
team omging met de olieramp op de Deepwater Horizon in de Golf van Mexico.
Obamacare, de opkomst van de Tea Party, de
sluiting van de Guantanamo gevangenis en de geruchten die Trump lanceerde rond
Obama zijn geboortecertificaat komen ook aan bod.
Wat me opvalt, is dat hij zich enorm goed kan
inleven in anderen en dat hij erg dankbaar is voor de mensen om hem heen.
Kaarten, een partijtje basketbal, muziekvoorstellingen en gesprekken met jonge
studenten en gewone mensen, van kiezers tot werklui van het Witte Huis, houden
hem nuchter en doen hem contact houden met de gewone wereld.
Barack Obama is niet perfect maar hij wikt en
weegt en zoekt binnen zijn regering naar de best mogelijke oplossing in
moeilijke omstandigheden. Hij groeit ook in zijn leidersrol en vertrouwt op
zijn raadgevers en mensen die meer ervaring hebben. In 'Een beloofd land' geeft
hij soms grappige of scherpe commentaren op de verhoudingen met andere
regeringsleiders, belangrijke personen of situaties die hij meemaakt.
Sommige gebeurtenissen zoals de spannende
uitschakeling van Osama Bin Laden door de Amerikanen spreken meer tot de
verbeelding dan andere. Toch bestaat volgens Obama de president zijn
belangrijkste werk soms net uit de zaken te regelen die niemand opvallen.
'Een beloofd land' maakt duidelijk dat hij
nog meer had willen bereiken en dat hij jammer genoeg soms zijn dromen aan de
kant heeft moeten zetten, maar in alles zie je zijn hoop en diepmenselijke
kijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten