Interview met Marelle Boersma

  

Voor Boekinkt mocht ik ‘Het moezelmeisje’ van Marelle Boersma lezen en wat is dan leuker om de auteur, die al vele succesvolle schrijfsels op haar naam heeft staan te interviewen!


Om gelijk maar met de deur in huis te vallen:-) Je hebt nu al best al wel een aantal ‘Ik vertrek thrillers’ geschreven, waar haal je de inspiratie voor deze verhalen vandaan?
In mijn Vertrekthrillers hebben de personages altijd een andere reden om te vertrekken uit Nederland. Daarvoor hoef je maar om je heen te kijken of je begrijpt en hoort de onvrede. Die ligt vaak ten grondslag aan een vertrek: de wens dat het ergens anders altijd beter is.

Heb je als research van je boeken alle plaatsen van je ‘Ik vertrek Thrillers’ bezocht? En welke van die plaatsen die je bezocht hebt zijn je het meeste bij gebleven en wil je opnieuw bezoeken?

Ja, tot nu toe heb ik inderdaad al die locaties bezocht. Ik vond Sicilië een indrukwekkend en prachtig eiland, daar zou ik zeker opnieuw heen willen. Maar ook de lieflijke Provence is een nieuw bezoek meer dan waard!

Zijn er personages in je boek ‘Het moezelmeisje’ gebaseerd op bekende mensen van jou? En aan welk personage heb je iets van jezelf meegegeven?

Nee, gelukkig niet 😉
Ik denk dat ik wel een doener ben, dus in Angelika zit zeker iets van mij. Ik heb een groot rechtvaardigheidsgevoel, dus dat klopt ook. Maar ze is daarnaast echt een bedacht personage.

In het verhaal ‘Het moezelmeisje’ worden druiven geplukt, om de moezelwijn te maken. Druiven plukken is seizoenswerk, heb je zelf ook druiven geplukt?

Nee, nooit gedaan. Maar vroeger had ik daar een romantisch beeld bij. Ik hou van de natuur en van natuurproducten. Maar het is er gewoon nooit van gekomen.

Wat doe je wanneer je het even niet meer weet hoe het verder moet gaan met een personage?

Mijn personage goed ontleden. Vaak verzwijgen ze dingen voor me. En dat kan natuurlijk niet 😉

Wat heb je gedaan om goed te kunnen beschrijven hoe de moezelwijn wordt gemaakt? Heb je als research zelf moezelwijn gemaakt? Was dit een variant met of zonder alcohol? En is de wijn goed gelukt?

Ik weet hoe je wijn maakt, en heb daar zeker research naar gedaan. Daarnaast werkte ik mijn vroegere leven op een laboratorium, dus ik weet precies hoe het chemische proces in elkaar steekt. Verder heb ik vooral contact gehad met diverse experts op dat gebied.

In ‘Het moezelmeisje’ komen nogal wat heftig zaken langs (misbruik, mishandeling, manipulatie). Om hier de research voor te doen lijkt me niet makkelijk, zeker niet wanneer tijdens je onderzoek een zaak je raakt. Lukt het je om afstand te houden of kun je makkelijk loslaten.

Inmiddels weet ik hoe ik dat moet doen, zeker als het een bedacht verhaal is. In mijn eerdere boeken berustten de verhalen op de werkelijkheid en op het leven van iemand die me daarover vertelde, dan was dat veel moeilijker…

Wie mag als eerste het manuscript lezen van je volgende boek? En deel je het daarna met een aantal (vaste) proeflezers?

Ik denk weer mijn uitgeefster. Ik heb geen vaste proeflezers, hoewel ik daar weleens naar op zoek wil.

 

Waar schrijf je het liefste? Binnen aan je bureau, buiten aan de tuintafel in de zon of het liefste ……

Schrijven is gewoon hard werken, dus meestal zit ik aan mijn bureau. In Portugal zat ik vaak in een van de schrijfhuisjes, omdat het binnen vaak te koud was. In de zon lukt niet, vanwege de schittering op het scherm. Dat leidt me teveel af.

Wanneer jij aan een nieuw verhaal begint te schrijven, heb je dan het hele verhaal inclusief het plot al in je hoofd of ontwikkelt het verhaal zich tijdens het schrijven?

De meeste lijnen heb ik in mijn hoofd. Ik weet het begin en de belangrijkste intriges, ook weet ik het einde. Dat laatste kan tijdens het schrijven nog wel veranderen. Personages gaan voor mij echt leven tijdens het schrijven, dus dan komen ze opeens met dingen op de proppen die ik niet aan zag komen. Zo blijft het een heel creatief proces.

Schrijven in welk genre spreekt je helemaal niet aan? Waarom niet en heb je het weleens geprobeerd?

Elk genre heeft zijn eigen magie. Ik heb daarin geen weerstand, alleen houd ik zelf het meeste van thrillers. Maar ik denk dat er ok wel een psychologische roman in me zit.

Schrijven in opdracht, bijvoorbeeld een teambuildingsopdracht verwerkt in een verhaal waarbij je out of the box mag denken maar het mag geen gevaarlijke maar wel een spannende opdracht zijn. Zou je die uitdaging aangaan en hoe zou die opdracht eruit zien?
Een teambuildingsopdracht verweven in een verhaal is zeker leuk! Toch moet ook zo’n opdracht verweven zitten in het verhaal, dat kan nooit loshangen.

Je geeft schrijfcursussen. Wat is het belangrijkste wat je wilt en kunt overbrengen?

Hoe leuk schrijven is! Als je er geen plezier aan beleeft, is het zoveel moeilijker. Je moet schrijven voelen. Het gaat om een beleving en kan nooit een trucje zijn. De techniek kan ik je leren, maar de liefde voor schrijven moet jijzelf hebben. Daarom leren we bij de Online Schrijfschool niet alleen de techniek, maar zorgen we vooral dat de schrijvers begrijpen hoe het in de praktijk werkt. Het gaat altijd om hún verhaal, waar ze dan ook feedback op krijgen tijdens de cursussen. Dát helpt pas echt. Alleen die techniek is zo kaal, juist hun eigen verhaal moet gaan stralen! 😊

Wie is eigenlijk jouw schrijfvoorbeeld?

Poe… Die heb ik eigenlijk niet… Ik wil juist een eigen pad uitzetten en verhalen bedenken die bij mij als auteur passen. Vandaar de serie Vertrekthrillers, die schrijf ik vanuit eigen ervaringen die ik heb opgedaan in Portugal en Frankrijk. Soms gebeuren er bij een emigratie dingen die je nooit van tevoren had kunnen bedenken. Ik denk dat we zo’n beetje elke tegenslag die je kunt bedenken wel hebben meegemaakt. Tegelijkertijd hebben we er ook met volle teugen van genoten.

 

Heb je naast het schrijven nog andere hobby’s?

De natuur in, fietsen en wandelen. Lezen natuurlijk. Fotograferen, muziek maken, zingen, veel creatieve hobby’s.

 

Welk boek is je het dierbaarst en waarom?

Het boek dat ik samen met mijn vader schreef: Kruimels zijn ook brood.
Wie kan zeggen dat je samen met je vader een boek hebt geschreven. Dat geeft zo’n trots gevoel!

Wanneer jij de interviewer zou zijn welke vraag zou je dan zeker gesteld hebben?

Waarheen vertrek je in je volgende boek?

En wat is je antwoord op deze vraag?
Daar zou ik geen antwoord op geven. Pas als ik het verhaal stevig in de vingers heb, deel ik het met mijn volgers. Nu is het nog één groot mysterie.

Marelle, superleuk dat je mee wilde werken aan het interview voor Boekinkt, dank je wel daarvoor. Het grote mysterie dat je nu nog niet stevig genoeg in je vingers hebt laat hopelijk niet lang op zich wachten zodat je deze wel met je volgers kunt delen. Ik wens je veel inspiratie en succes daarbij toe. Ik ben nieuwsgierig naar welk land je dit keer afreist om je research te doen voor je ‘Ik vertrek’ thriller.

Jacqueline