Nadat ik op mijn 20e voor het eerst op fietsvakantie ging door Schotland was ik verkocht. Wat een prachtig land is Groot-Brittannië! De natuur, de mensen, de historische gebouwen…. ik sloot het land meteen in mijn hart. Diverse vakanties later blijft het nog steeds één van mijn favoriete vakantiebestemmingen maar gaan ook steeds meer eigenaardigheden opvallen. Reden te meer om regelmatig wat informatie over het reilen en zeilen in het land op te slurpen. Als er dan een boek voorbijkomt van een Nederlandse die in Londen woont, ja, dan heeft dat meteen mijn interesse.
Lia van Bekhoven woont en werkt als Nederlandse al meer dan
40 jaar in Londen. Ze is journaliste en werkt o.a. voor de Nederlandse media. Ondanks
dat ze de Britten graag mag en van velen geniet, noemt ze zichzelf geen
anglofiel. Met het boek ‘Klein-Brittannië’ geeft ze een inkijkje in de Britse
cultuur, gebruiken en geschiedenis. Ze doet dit met veel humor, flair en kleurt
het in mijn eigen anekdotes en ervaringen.
Van de Brexit tot het koningshuis, van Shakespeare tot BBC,
van de Britse verdraagzaamheid tot racisme, haar boek geeft een uniek inkijkje
in een uniek land.
Als liefhebber van Groot-Brittannië herkende ik veel in haar
omschrijving van de Britse mentaliteit. Ik heb regelmatig hardop zitten lachen
om o.a. haar beschrijvingen van Boris Johnson, the Queen maar ook om het belang
wat Britten hechten aan hobby’s en sport. Maar ik vond het boek ook erg
leerzaam. Ik leerde wat meer over het politieke systeem, het Britse
nationalisme en hoe de National Trust werkt.
Door de luchtige en humoristische schrijfstijl van Van
Bekhoven vlieg je door het boek heen en wordt het nergens saai. De onderwerpen
gaan wel wat van de hak op de tak en graag had ik hier en daar wat meer
informatie willen hebben. Hierin zit dan ook tegelijkertijd de kracht en de
zwakte van het boek: het is dun genoeg om snel te lezen maar na dit boek wil je
eigenlijk alleen nog maar meer weten over dit intrigerende koninkrijk. Was het
boek dikker geweest, dan had het wellicht wat van zijn luchtigheid verloren.
Ik heb me dan ook een paar uurtjes prima vermaakt met dit
boek. En ik begrijp nu ook eindelijk beter hoe Boris Johnson met zijn immer
verwaaide coupe wegkomt.
3,5 inktpotje
Jolanda
Geen opmerkingen:
Een reactie posten