‘Het Australië van 2052 heeft als gevolg van klimaatveranderingen te lijden onder extreme hitte en droogte. Brandweerman Jake heeft voor het eerst in maanden een lang weekend vrij en verheugt zich op een kampeeruitje met zijn vriendin Kirsten en hun zoontje Sam. Tijdens de trip gebeurt er echter iets afgrijselijks met Kirsten. Ondanks dat Jake met eigen ogen ziet wat haar dood veroorzaakt heeft, wil niemand hem geloven.
Na maanden van apathisch verdriet om de dood van Kirsten wordt Jake door zijn beste maat Ollie overgehaald deel te nemen aan een geheime missie. Als piloot en brandweerman kunnen ze Jake daarbij goed gebruiken.
Los daarvan komt zijn zus en journaliste Emily op het spoor van nog meer verdachte overlijdens. Terwijl zij hier induikt, blijken het project van Jake en Emily’s zoektocht steeds meer verbanden met elkaar te krijgen.’
Rustig de spanning opbouwen, daar doet Nathalie Pagie niet aan. Sterker nog, het eerste hoofdstuk leek wel de inleiding van een horrorverhaal. Je zit er meteen middenin. Gelukkig voor mij (want ik houd helemaal niet van horror) bleek het verhaal zelfs nog veel beter in elkaar te zitten dan ik in het begin kon bedenken. Wat ongelooflijk lijkt, blijkt uiteindelijk nog echt te kunnen ook. Ik heb tijdens het lezen zelfs nog een paar dingen gegoogeld en dit bleek werkelijk te bestaan. Wat ontzettend gaaf, én eng!
Pagie verraste mij ook met haar manier van schrijven. Daar waar ik bij sommige thrillers mijn wenkbrauwen nog wel eens frons over de kromme zinnen, werd ik bij dit boek helemaal blij van de grammaticaal kloppende zinnen. Het kan dus wél, een spannend boek schrijven én taal mooi gebruiken!
De relatief korte hoofdstukken en de afwisseling tussen het perspectief van Jake en Emily maakt dat je door het boek heenvliegt en dat continu de spanning vastgehouden wordt. De personages zijn ook nog eens levensecht neergezet. Ik heb regelmatig met ingehouden adem zitten lezen, hopend op een goede afloop.
Dit boek was voor mij de eerste kennismaking met de boeken van Nathalie Pagie, en wát voor een kennismaking. Spannend, vlot, levensecht én goed geschreven, het had alles wat mijn lezers-hart blij maakt.
Het boek krijgt van mij dan ook:
5 volle inktpotjes!!
Jolanda
Geen opmerkingen:
Een reactie posten