Wormmaan – Mariken Heitman

 

Voor Boekinkt las ik het boek Wormmaan van Mariken Heitman. Wormmaan wint de Libris Literatuur Prijs en staat te boek als ‘moeilijk’. Een mooie uitdaging voor mij om te zien wat ik van dit boek vind.

Korte inhoud:
Hoofdpersoon Elke is zaadveredelaar. Jaren werkt ze aan de ideale pompoen, echter op het moment dat ze zover is om te publiceren komt ze er achter dat de concurrent net een stap sneller was. Er knapt iets in haar en ze neemt per direct ontslag. Ze vertrekt naar het vakantiehuisje van haar oom gelegen op een Waddeneiland. Ze neemt erwten mee van een ras dat 9000 jaar geleden in het oude Turkije aan de wieg stond van de landbouw en daardoor de behoefte van de mens om zich ergens te vestigen. Zij wil ‘duizenden jaren veredeling’ ongedaan maken, dus eigenlijk het tegenovergestelde aan wat zij professioneel altijd heeft gedaan.
Elke worstelt met haar identiteit als vrouw die zich geen vrouw voelt. De bakker spreekt haar aan als jongeman en in haar vroege jeugd mocht zij niet als piraat verkleed gaan. Wanneer ze een tandem huurt, zit ‘de vrouw die ze nooit werd’ achterop om commentaar te leveren. Dit levert hilarische gesprekken op.
Parallel aan Elkes ecologische zoektocht wordt het verhaal van Ra verteld. Ra, een einzelgänger, leefde 9000 jaar geleden in de Levant. Net als Elke wordt Ra gezien als man en vindt ze maar moeilijk aansluiting met de samenleving. Wanneer ze na een zwerftocht aankomt bij een dorp wordt ze aanvankelijk door deze vreemdelingen opgenomen in hun gemeenschap, maar uiteindelijk zorgt ze voor verdeeldheid doordat mensen haar niet kunnen  duiden. Het komt tot een splitsing, waarbij een aantal dorpelingen op weg gaan naar een eiland dat ze in een visioen hebben gezien.

Mijn leeservaring:
Ik heb in het begin wat moeite om in het verhaal te komen, maar ik geniet ontzettend van het mooie taalgebruik. De metaforen en de poëtische zinnen zijn origineel. Centraal thema is de evolutie van planten en dieren en al lezende wordt je beloond met veel interessante feiten en weetjes. Eilanden spelen een belangrijke rol. Zo leer ik dat in een (vrijwel) geïsoleerd ecosysteem processen als verdwerging en verreuzing kunnen plaatsvinden, waarbij sommige diersoorten kleiner worden en andere juist groter. Dit alles maakt dat voor mij het verhaal boeiend blijft en ik vind het knap hoe de beide verhaallijnen gelijkenissen vertonen en toch verschillend zijn.  
Ik besef wel dat dit niet een boek is dat door iedereen even enthousiast gelezen zal worden. Het is een boek dat je aandacht vraagt en soms moest ik stukjes herlezen om het te laten landen. Het leest niet snel, maar dat geeft helemaal niks. Ik heb mij er prima mee vermaakt.
Wormmaan van Mariken Heitman krijgt van mij 3.5 inktpotje