'De Schemerling' is een bizarre maar fascinerende trip in het unieke universum van de Misschepsels van Meh.
Wat een onuitputtelijke fantasie heeft deze
auteur!
Dit is blijkbaar het eerste deel in een
epische fantasy serie en ik hoop echt dat er nog een vervolg komt.
'De
Schemerling’ begint als een krankzinnige reis maar het verhaal is inventief
opgebouwd en neemt me mee in zijn raadselachtige tocht. Hoe gek de plot ook is,
in deze wereld waar illusie en werkelijkheid door elkaar lopen, is dit een
geloofwaardige en schitterend bedachte story.
Blijkbaar was er een toneelvoorstelling
waarop de auteur dit boek later gebaseerd heeft. Ik kan me inderdaad
voorstellen dat dit beeldende verhaal, met al zijn intrigerende personages en
waanzinnige twists nog meer gaat leven op de bühne.
De hersenspinners Lillya en Jonos wonen,
samen met hun vreselijke moeder, in het moeras van Meh. Het beïnvloeden van
mensen, door hun speciale talenten te gebruiken, zodat deze dingen zien en
voelen die er niet zijn, is voor hen een leuk tijdverdrijf.
Op een dag lokt Lillya een jong meisje Hannah
het moeras in door haar een zeldzame vlinder te laten vangen. Wat Hannah echter
niet weet is dat deze Schemerling een bijzonder wezen is. Door dit dier
gevangen te nemen wordt een deel van hun bijzondere woonplaats, waaronder het
moeras, plotseling in het duister gehuld. Hannah loopt ineens rond op een coole
kermis maar haar mooie droom verandert al snel in een verschrikkelijke
nachtmerrie.
Vijf jaar later heeft Jonos genoeg van zijn
saaie leventje. Alle mensen zijn immers al verdwaald in het moeras of zijn
weggetrokken en hij verlangt naar vroeger.
Als Jonos Flok, een chagrijnige en koppige moerasdwerg
tegenkomt, krijgen ze al snel een gemeenschappelijk doel. Samen gaan ze op zoek
naar de Schemerling om het evenwicht voor iedereen te herstellen maar kan dit
in deze maffe wereld nog wel?
Ook al zijn er veel verhalen met hun eigen
nuances toch is de worldbuilding uitstekend gedaan. De heerlijke karakters met
hun grappige of monsterlijke trekjes en de vreemde locaties dagen me uit of
maken me nieuwsgierig.
Wat me opvalt in dit originele verhaal is hoe
egoïstisch de meeste creaturen zijn. In het begin denken ze bijna uitsluitend
aan zichzelf maar stilaan is er een verschuiving in hun prioriteiten. Angst of
weerzin voor het onbekende verandert immers als je een bondgenoot of vriend
zoekt.
Jonos, de hersenspinner, vind ik een heerlijk
personage omdat hij stilaan durft opkomen voor zichzelf en zijn krachtige ik
leert ontwikkelen. Flok, de moerasdwerg, is naast nors ontzettend grappig en
Pom, het aparte elfje vond ik geweldig.
Deze vreemde vertelling zit bomvol subplots
en het verhaal was misschien meer in balans geweest met minder verhaallijnen.
De auteur verrast wel door op het einde alle
losstaande verhalen op een originele manier met elkaar te verbinden.
'De Schemerling' gaat over de voortdurende
balans tussen licht en donker. Het blijft lang onduidelijk waarom iedereen is
zoals hij is maar er is wel degelijk een reden voor alles.
Het rare verhaal speelt met je kijk op goed
en kwaad. Monsters zijn niet altijd slecht en de lieve figuren blijken soms
duisterder dan verwacht.
Dit grimmige verhaal is naast wreed ook
sprookjesachtig mooi maar dan op een verknipte manier.
'De Schemerling' gaat over anders zijn en je
eigen weg vinden. Identiteit, afkomst en vertrouwen zijn naast angst en
vriendschap andere belangrijke thema's die steeds terugkomen.
4 inktpotjes
Door Fany
Geen opmerkingen:
Een reactie posten