De alleenstaande moeder Faye vertrekt samen met haar zoontje Joep en zus Lara naar een dorp in de buurt van het Noord-Franse Calais om daar een nieuwe start te maken. Samen met haar zus opent ze daar een modewinkeltje. De bewoners lijken hen in eerste instantie met open armen te ontvangen. Maar dan ontstaat er onrust in het dorp die te maken lijkt te hebben met de plaatselijke asielopvang. Wanneer ze vervolgens ook nog een inbreker in hun huis aantreffen voelen ze zich steeds minder veilig. Ze krijgen steeds meer het gevoel dat het dorp niet op nieuwkomers zit te wachten, en dus ook niet op hen. Faye laat het er echter niet bij zitten en gaat, ondanks waarschuwingen, op onderzoek uit.
Noortje Brink heeft inmiddels
al 15 boeken op haar naam staan, maar voor mij was het een eerste kennismaking
met deze auteur. Wat me meteen opviel was dat ik haar schrijfstijl erg prettig
vond. Ze schrijft vlot en de personages voelen sympathiek. Ook zaten er
interessante ontwikkelingen in de personages wat het lezen zeker boeiend maakt.
Waar ik wel wat van in de war raakte was het genre van het boek. Ondanks dat het staat aangegeven als thriller/spanning, begint het boek meer als een roman. Vervolgens belandt Faye in een spannende situatie en wordt er een grimmig sfeertje gecreëerd, maar het einde voelt het weer aan als een feelgood. Ik zou het meer een roman noemen met een spannende twist, en ik denk dat het ook zo bedoeld is.
In de hoofdstukken met schuingedrukte tekst wordt een personage gepresenteerd van wie we nog niet weten wie het is. Dit geeft het boek een donker sfeertje. Op zich interessant want je wordt daardoor ook wel op het verkeerde been gezet, maar ik bleef hierdoor maar wachten op iets wat niet kwam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten