Beginnend politieman Walter O’Brien
wordt tijdens zijn eerste avond bij het politieteam van Detroit naar een plaats
delict gestuurd. In het appartement vinden ze het lichaam van een man, die
onder raadselachtige omstandigheden gestorven is. Tevens ontdekken ze een jonge
vrouw die doodsbang weggedoken zit onder de wastafel. Walter biedt aan de vrouw
naar het ziekenhuis te brengen maar tijdens de rit daarheen ontsnapt ze uit
zijn auto.
Jaren later heeft O’Brien
zich opgewerkt tot rechercheur. Het blijkt echter dat hij de zaak van de
ontsnapte vrouw nooit los heeft kunnen laten. Hij ziet namelijk een verband met
andere niet-opgeloste en raadselachtige moorden, alleen niemand gelooft hem.
Dan wordt hij via de FBI benaderd door iemand die ook naar de mysterieuze vrouw
op zoek is. Zullen ze haar kunnen ontmaskeren en stoppen?
Ik moet eerlijk zeggen dat ik
eerder nog niet overtuigd was van het samenwerkingsverband tussen Patterson
& Barker. Nadat ik ‘De kustmoorden’ niet bijster spannend vond, en
‘Oorverdovend’ niet aandurfde vanwege de SF-elementen en de wisselende
recensies, was ik heel erg in mijn nopjes toen J.D. Barker vorige jaar weer een
solo-boek uitbracht. Ik hoopte heel erg op iets vergelijkbaars als ‘De beller
op lijn vier’. Maar ook van ‘Augustus’ kwam ik enigszins bekocht thuis omdat dat
Barker daar ook iets bovennatuurlijks in verwerkt had. En dat is eigenlijk niet
zo mijn ding. Het lag dus niet aan de samenwerking, was mijn conclusie, maar
aan de weg die Barker zelf in wilde slaan. Prima natuurlijk, want
onderscheidend is het wel. En het maakte me eigenlijk ook wel nieuwsgierig naar
dit nieuwe boek, wederom in samenwerking met Patterson. Zou dit boek me wel
pakken?
Ja, dat deed het zeker! Net
als bij ‘De beller op lijn vier’ ligt het tempo van het verhaal hoog. Er
gebeurt aan het begin van het boek meteen van alles en dat tempo wordt
gedurende het boek redelijk vastgehouden. Alleen ongeveer halverwege zakt het
even in, gelukkig was dat maar van korte duur. Politieagent Walter O’Brien had
ook meteen wel mijn sympathie. Dat is prettig want het draait in het boek
voornamelijk om zijn perspectief. Aan de hand van wat sprongen in de tijd leer
je wat meer over zijn verleden, maar het is ook een personage wat een stevige
ontwikkeling doormaakt gedurende het verhaal.
De gebeurtenissen in het boek
hebben wel een stevige bovennatuurlijke toets, maar daar heb ik me absoluut
niet aan gestoord. Het deed me een beetje denken aan de tv-serie ‘Fringe’, de
enige SF-serie die ik ooit echt leuk heb gevonden. Het geeft juist een heel raadselachtig
sausje aan het hele verhaal, en het pakte voor mij op de goede manier uit. Het
boek is spannend, af en toe wat luguber maar nergens té en ik wilde vooral
telkens doorlezen. Het einde is niet heel verrassend maar het komt wel allemaal
goed samen.
Het enige wat ik niet begrijp
is waarom ze voor de titel ‘Jeugdzonde’ hebben gekozen want die wordt nergens
echt geduid. De Engelse titel ‘Death of the Black Widow’ heeft een veel betere
dekking, maar misschien vonden ze dat die te veel weggaf van het boek.
Ik vond het verder eigenlijk
een heerlijke thriller en beter dan ik van tevoren verwacht had. Ik heb nu
‘Oorverdovend’ toch maar weer terug op mijn lijstje gezet, want misschien blijk
ik toch wel meer van bovennatuurlijke elementen te houden dan verwacht.
Misschien moet ik me dan toch ook ooit maar eens gaan wagen aan Stephen King?
4 inktpotjes
Jolanda
Geen opmerkingen:
Een reactie posten