Amarant van Emmelie Arents

 

Wauw: "Wat is dit een origineel duister verhaal over een wereld waar je niet wil wonen".

 

Wat een magnifieke uitstraling heeft dit boek. De wondermooie cover en de toegevoegde illustraties in deze prachtige verpakking maken dit boek tot een lust voor het oog.

 

Ik ga je niets vertellen over de mot of de vlinder die de hoofdstukken vaak voorafgaan maar wat ik wel kan delen is dat dit geniaal gedaan is.

 

Ceda, een creatie, krijgt een nieuwe start maar het wordt jammer genoeg een reis vol akelige ontdekkingen.

 

Arelle en haar geliefden hebben net als de andere leden van haar groep geen kans. Samen met enkele andere dappere types gaat ze op zoek naar de rebellengroep Storm. Als ze de leider van het systeem kunnen uitschakelen zal alles immers beter worden.

 

Wie vertelt de waarheid in deze dystopische wereld en wordt de toekomst mooier?

 

Emmelie Arents schreef een duister verhaal in een plaats waar voor bepaalde lagen van de bevolking niets onmogelijk lijkt.

Ik kan niet veel vertellen over de onderwerpen omdat ik anders te veel van het verhaal weggeef maar eenmaal je begint te lezen, kan je dit boek niet dichtslaan voor het uit is. 

 

Ik word vanaf het eerste woord meegesleurd in deze onrechtvaardige wereld vol ongelijkheid. Tijdens het lezen voel ik me afwisselend verdrietig en bepaalde scènes maken me zelfs echt boos.

 

‘Amarant’ heeft dan ook nog een knappe twist die het verhaal extra fascinerend maakt en me op het puntje van mijn stoel laat zitten. Ik moet gewoon weten hoe deze verschrikking gaat aflopen. Sommige plottwisten laten me verbijsterd achter maar net dit maakt van deze young adult dystopie echt een topper. Rozengeur en maneschijn bestaan immers niet in ‘Amarant’.

 

Dit klinkt triest en het leven van de slachtoffers is ook niet bepaald fraai. Gelukkig is er naast strijd ook plaats voor vriendschap en liefde en dit geeft het spannende verhaal toch een lichtere toon. De thema's zijn pittig maar door de prachtige symboliek voelt het soms als donkere poëzie. De meeslepende schrijfstijl in combinatie met de bijzondere types maken 'Amarant' tot een weergaloos dystopisch avontuur.

 

Wat ook geweldig is, is dat ik vanuit verschillende perspectieven meekijk hoe het voelt om hier te leven. Deze blik geeft een extra dimensie aan het verhaal. De standpunten doen me ook nadenken over wie meer of minder betekent op deze grimmige locatie.

Een favoriet karakter kan ik niet beschrijven omdat elk figuur zijn eigen verhaal en persoonlijkheid heeft en ze me stuk voor stuk raken.

Het einde van 'Amarant' is verrassend maar had voor mij meer uitgewerkt mogen zijn. Misschien wou ik gewoon nog langer samenzijn met de personages en is het daarom dat ik vond dat dit te snel kwam.

 

4,5 Inktpotjes

Fany